Κάλαντα Χριστουγέννων από την Κάλυμνο με την Καίτη Κουλλιά

Η Καίτη Κουλλιά γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κάλυμνο. Σπούδασε νηπιαγωγός στο Παιδαγωγικό τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών. Από τα πρώτα χρόνια διαμονής της στην Αθήνα, εντάχθηκε στο μουσικό τμήμα του Πανεπιστημίου και μ’ αυτό συμμετείχε σε αρκετές μουσικές παραστάσεις όπου διακρίθηκε και τιμήθηκε με υποτροφία. Ακολουθούν συνεργασίες με τους Γιάννη Βόγλη σε μουσικό-θεατρικές παραστάσεις, Μαρίζα Κωχ, Χρήστο Τσιαμούλη, Πέτρο Γαϊτάνο, Αναστασία Μουτσάτσου, Καλλιόπη Βέτα, Δημήτρη Ζερβουδάκη, Ορφέα Περίδη, Δήμητρα Γαλάνη, Γλυκερία, Μιχάλη Τζουγανάκη, Πίτσα Παπαδοπούλου, Γεράσιμο Ανδρεάτο σε εμφανίσεις και συναυλίες σε Ελλάδα, Κύπρο, Γερμανία, Γαλλία, Βέλγιο, Ουκρανία, Ηνωμένες Πολιτείες και Αυστραλία.

Στο φεστιβάλ Παραδοσιακής μουσικής από όλο τον κόσμο στη Σαμαρκάνδη του Ουζμπεκιστάν τιμήθηκε το 2001 με το 3ο βραβείο. Επίσης, συμμετείχε σε παραστάσεις στο θέατρο Ηρώδου του Αττικού, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και Θεσσαλονίκης, καθώς και μεμονωμένες εμφανίσεις μαζί με τους Χρόνη Αηδονίδη, Δόμνα Σαμίου, Σαβίνα Γιαννάτου, Νένα Βενετσάνου, Γιώργο Νταλάρα, Μανώλη Μητσιά, Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, Παντελή Θαλασσινό, Αλκίνοο Ιωαννίδη, Ελένη Τσαλιγοπούλου . Έχει στο ενεργητικό της 5 προσωπικούς δίσκους καθώς και πολλές συμμετοχές σε παραγωγές άλλων δημιουργών. Προσωπική Δισκογραφία: 1996 «Αύρα θαλασσινή» Καινούργια και παραδοσιακά τραγούδια. Επιμέλεια Παραγωγής-Ενορχήστρωση Χρίστος Τσιαμούλης. 1999 «Εδώ ξυπνούν τα όνειρα» ερμηνεύει καινούργια τραγούδια σε στίχους και μουσική Γιώργου Φρατζολά και ενορχήστρωση Ευανθίας Ρεμπούτσικα. 2003 «Θέλετε δέντρ’ ανθίσετε, θέλετε μαραθείτε» ΤΡΑΙΝΟ ΣΤΟ ΡΟΥΦ 13 Έλληνες Συνθέτες μελοποιούν Έλληνες Ποιητές. Επιμέλεια Παραγωγής – Ενορχήστρωση: Γιώργος Παπαδάκης. 2004 «H αγάπη λάθη συγχωρεί». Η Καίτη Κουλλιά ερμηνεύει καινούργια τραγούδια σε στίχους των Ηλία Κατσούλη, Γιώργου Φρατζολά, Μαρίας Τσιμά, Άγγελου Καλογερόπουλου & Αγαθής Δημητρούκα. Μουσική Ορφέας Περίδης, Γιώργος Φρατζολάς και Καίτη Κουλλιά. Επιμέλεια Παραγωγής: Ορφέας Περίδης – Βασίλης Σαχπασίδης. 2006 «Απ’ τη μέση κράταμε». Ερμηνεύει καινούργια τραγούδια, σε στίχους των Λίνα Δημοπούλου, Νίκου Σταθόπουλου, Ηλία Κατσούλη και Ελένης Ζιώγα. Συμμετέχουν φιλικά οι Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, Γεράσιμος Ανδρεάτος και Κίτρινα Ποδήλατα. Ενορχήστρωση: Αντώνης Μιτζέλος. Επιμέλεια Παραγωγής: Βίκτωρ Πολυδώρου.

Τα όμορφα κάλαντα της Καλύμνου, σε ερμηνεία της Καίτης Κουλλιά, μας έστειλε η φιλόλογος μου στο Γυμνάσιο του Βύρωνα Ελπίς Σκαρδάση, Καλύμνια στην καταγωγή, η οποία προηγουμένως για μικρό χρονικό διάστημα είχε υπηρετήσει , λίγο πριν την τουρκική εισβολή στην Κύπρο. 

Η Ελπίς Σκαρδάση τον περασμένο Σεπτέμβριο στο αγαπημένο της νησί

Το Ελπίς , αντί το  Ελπίδα,   το προτιμούσε ο μακαριστός πατέρας της , Μιχάλης Σκαρδάσης, φιλόλογος στην Κάλυμνο , ο οποίος διώχθηκε από τους Ιταλούς και φυλακίστηκε. Συνέχισε ως εκπαιδευτικός στην Αθήνα  και αφυπηρέτησε με τον βαθμό του διευθυντή σχολείου Μέσης Εκπαίδευσης.  

1 Χριστούγεννα στην Κάλυμνο
Ήθη και ΈθιμαΧριστούγεννα στην Κάλυμνο

2 Παραμονές Χριστουγέννων κι οι γυναίκες της Καλύμνου είχαν μεγάλη φουργιά να πλύνουν, ν’ ασπρίσουν, να καθαρίσουν το σπίτι, να ζυμώσουν τα εφτάζυμα και να κάμουν τα φοινίκια. Τα παιδιά στα χαντιρίμια και τα στενορύμια του μικρού μας νησιού, γυρίζαν από σπίτι σε σπίτι όπως και σήμερα και, λένε τα κάλαντα…

3 «Αύτη είναι η ημέρα όπου ήρθ’ ο Λυτρωτής
από Μαριάμ μητέρα εκ Παρθένου γεννηθείς.Άναρχος αρχήν λαμβάνει και σαρκούται ο Θεόςο αγέννητος γεννάται εις την φάτνην τάπεινόςΆγγελοι το νέον λέγουν εις ποιμένας και βοσκούςο αστήρ, το θαύμα δείχνει εις τους μάγους και σοφούς».

4 Τα παιδιά όταν τελειώναν τα κάλαντα, μετά την απελευθέρωση πια, που τα πράγματα άρχισαν σιγά – σιγά να παίρνουν φυσιολογικούς ρυθμούς και υπήρχε κάποια σχετική για τα αναγκαία άνεση, έπαιρναν από τις νοικοκυρές σαν φιλοδώρημα είτε μια πεντάρα ή αυγά ή και λίγα φοινίκια όταν πηγαίναν σε βασταχτούμενα σπίτια.

5 Για τα φοινίκια, τα μελομακάρουνα όπως τα λένε σε άλλα μέρη, υπάρχει μια παράδοση, η οποία αναφέρεται στην ημέρα της γεννήσεως του Χριστού μας: Όταν η Παναγιά είχε τους πόνους της γεννήσεως, ζήτησε ένα χουρμά, φοίνικα όπως τον έλεγαν. Πριν όμως προφτάσει να βγάλει από το στόμα το κουκούτσι του, ένας δυνατότερος πόνος την έκανε να φωνάξει ω! οπότε και αυτή η κραυγή έμεινε χαραγμένη σε κάθε κουκούτσι του φοίνικα – χουρμά. Σε ανάμνηση λοιπόν αυτού του φοίνικα οι παλιές νοικοκυρές έφτιαχναν τα φοινίκια, τα σημερινά μελομακάρονα, ως χριστουγεννιάτικο γλύκισμα.