Ημερίδα για τον Έλληνα διπλωμάτη και συγγραφέα Ρόδη Ρούφου (1924-1972)
Ημερίδα αφιερωμένη στη ζωή και το έργο του Έλληνα διπλωμάτη και συγγραφέα Ρόδη Ρούφου (1924-1972) συνδιοργανώνουν το Σάββατο, 31 Μαΐου 2025, το Τμήμα Ιστορία και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κύπρου, το Γραφείο Έρευνας Πολιτειακών Μελετών της Κυπριακής Ακαδημίας Επιστημών, Γραμμάτων και Τεχνών και η Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Λευκωσίας.
Στον σύνδεσμο το πρόγραμμα της ημερίαδας
Conference-2025.05-Roufos-Invitation-25.05.05
Ο Ρόδης Ρούφος – Κανακάρης (1924-1972) γεννήθηκε στην Αθήνα με καταγωγή από την Πάτρα. Σπούδασε στη νομική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών την περίοδο της γερμανικής κατοχής, οπότε εντάχτηκε στην οργάνωση ΡΑΝ και στη συνέχεια βγήκε στα βουνά της Ηπείρου με τον ΕΔΕΣ του στρατηγού Ζέρβα. Από το 1949 εργάστηκε στο Διπλωματικό Σώμα του Ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών, θέση από την οποία ταξίδεψε στη Βιέννη, τη Λευκωσία (όπου μυήθηκε στους κύκλους της ΕΟΚΑ), το Λονδίνο και το Παρίσι. Στο Παρίσι παρέμεινε από το 1960 ως το 1964 και παράλληλα με την εργασία του προετοίμασε διδακτορική διατριβή -η οποία τελικά δεν ολοκληρώθηκε- με θέμα την αθηναϊκή εξέγερση ενάντια στους Ρωμαίους των ετών 88-86 π.Χ.
Μετά την επιβολή της δικτατορίας των συνταγματαρχών προκάλεσε την απόλυσή του από το Υπουργείο και ανέπτυξε αντικαθεστωτική δράση. Πέθανε στην Αθήνα σε ηλικία σαράντα οχτώ χρόνων από καρκίνο. Μετά τη μεταπολίτευση τιμήθηκε μεταθανάτια για την αγωνιστική του δράση με τον Μεγαλόσταυρο του Τάγματος του Φοίνικος (1975). Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε -με το ψευδώνυμο Ρόδης Προβελέγγιος- το 1954 με το μυθιστόρημα “Η ρίζα του μύθου”, που αποτέλεσε το πρώτο μέρος της τριλογίας “Χρονικό μιας σταυροφορίας”, με θέμα αντλημένο από τις εμπειρίες του συγγραφέα στο βουνό. Το δεύτερο μέρος με τίτλο “Πορεία στο σκοτάδι” τιμήθηκε το 1956 με το βραβείο Ουράνη και δύο χρόνια αργότερα εκδόθηκε το τρίτο, με τίτλο “Η άλλη όχθη”. Ακολούθησαν δυο ακόμη μυθιστορήματα, “Η χάλκινη εποχή” (για τον αγώνα ανεξαρτησίας της Κύπρου, το 1960 ,που πρωτοκυκλοφόρησε στα αγγλικά με τίτλο “The Age of Bronze”) και “Οι Γραικύλοι”, με θέμα αντλημένο από την έρευνά του για τη διδακτορική διατριβή του.
Ο Ρούφος ασχολήθηκε επίσης με τη μετάφράση, το δοκίμιο, το διήγημα, την ποίηση. Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας εξέδωσε ανώνυμα στην Ελβετία τον τόμο καταγγελίας “Verite sur la Grece”, ο οποίος κυκλοφόρησε και στην Αγγλία σε μετάφραση του Richard Clogg ενώ ήταν επίσης μέλος της εκδοτικής ομάδας των αντικαθεστωτικών εκδόσεων “Δεκαοχτώ κείμενα” (1970) και “Νέα κείμενα” (1971). Μετά το θάνατό του η σύζυγός του επιμελήθηκε την έκδοση του τόμου “Επιλογή” με ανέκδοτα γραπτά του. Κείμενά του βρίσκονται δημοσιευμένα στα περιοδικά “Νέα Εστία”, “Εποχές”, “Κυπριακά Γράμματα” και “Η Συνέχεια”. Το σύνολο του έργου του Ρόδη Ρούφου γράφτηκε στη διάρκεια δεκαοχτώ χρόνων και τοποθετείται στο χώρο της ελληνικής λογοτεχνίας της μεταπολεμικής περιόδου.
Με ιδιόγραφη διαθήκη, μεταξύ άλλων, κληροδότησε τέσσερα ακίνητα στο κέντρο της Αθήνας σε κοινωφελές ίδρυμα, που θα ιδρυόταν μετά τον θάνατό του. Στη διαθήκη αυτή περιέγραφε τους βασικούς σκοπούς του μελλοντικού ιδρύματος, όπως την οικονομική ενίσχυση φοιτητών που διώχθηκαν από τη δικτατορία και τη χρηματοδότηση εκδόσεων φιλελεύθερου περιεχομένου.
Μετά την πτώση της δικτατορίας η διαθήκη δημοσιεύτηκε το 1975, και το 1976 ιδρύθηκε, με Προεδρικό Διάταγμα, το “ΙΔΡΥΜΑ ΡΟΔΗ ΡΟΥΦΟΥ-ΚΑΝΑΚΑΡΗ”.
