Εικόνες από την Κωνσταντινούπολη (1)

Όσες αλλαγές και αν γίνονται με την πάροδο των χρόνων η Κωνσταντινούπολη θα συνεχίζει να μαγεύει με τα μνημεία της , τον Βόσπορο, τον Κεράτιο , την θάλασσα του Μαρμαρά.
Ψηφιδωτό του Χριστού, που συμβολικά αποκαλείται η «Χώρα των Ζώντων» στην Μονή της Χώρας, γνωστή σήμερα ως Kariye Camii ή Kariye Müzesi. Υπήρξε ελληνικό ορθόδοξο χριστιανικό μοναστήρι στην Κωνσταντινούπολη, που μετατράπηκε από τους Οθωμανούς σε τζαμί κατά το 16ο αιώνα. Από το 1958 λειτουργεί ως μουσείο. Η μονή χτίστηκε στη θέση της σημερινής συνοικίας Εντιρνέ Καπού, νότια του Κεράτιου κόλπου και σε κοντινή απόσταση από τα Θεοδοσιανά τείχη. Ο κύριος ναός δεν είναι επισκέψιμος, γιατί γίνεται συντήρηση του . Επίσης το εξωτερικό του ναού είναι καλυμμένο για τις εργασίες αναστήλωσης.
Η Μονή του Αγίου Ιωάννη του Στουδίου, γνωστή απλά ως Μονή Στουδίου (ή των «ακοιμήτων μοναχών»), ήταν σπουδαίο μοναστήρι αφιερωμένο στον Άγιο Ιωάννη Βαπτιστή, κτισμένο στον Ξηρόλοφο, τον έβδομο λόφο της Κωνσταντινούπολης, έχοντας σημαντική συμβολή στη θρησκευτική, πολιτική και πολιτιστική ζωή της πόλης. Μετατράπηκε σε οθωμανικό τέμενος, γνωστό σήμερα ως Imrahor Camii. Στην φωτογραφία τμήμα της αψίδας του ιερού . Η λήψη είναι από έξω , γιατί εντός του χώρου της μονής απαγορεύεται η είσοδος.

Μονή Στουδίου
Η μονή Ιδρύθηκε μάλλον πριν το 454 μ. Χ. από κάποιον Συγκλητικό ονόματι Στούδιο, ο οποίος είχε αναδειχθεί ύπατος της Κωνσταντινούπολης από το 457 και από τον οποίο πήρε και το όνομά της. Αυτός θαύμαζε το μοναχικό βίο και μέσα σε μια μεγάλη έκταση που κατείχε, έκτισε μια τρίκλιτη βασιλική, η οποία ήταν αφιερωμένη στον Ιωάννη τον Πρόδρομο, τον πρώτο ασκητή. Εκεί εγκαταστάθηκε αδελφότητα μοναχών, που ονομάστηκαν ακοίμητοι, καθώς προσευχόταν αδιάλειπτα νυχθημερόν. Ο Θεοφάνης Ομολογητής τοποθετεί την ίδρυσή της περί το 463, επί αυτοκράτορα Λέοντα Α΄ και Πατριάρχου Γενναδίου Α΄.
Μέρος των Θεοδοσιανών τειχών της Κωνσταντινούπολης, όπως είναι γνωστά τα χερσαία τείχη,με τα οποία ο Θεοδόσιος Β’ τείχισε την πρωτεύουσα της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Η κατασκευή τους ξεκίνησε το 408 υπό την επίβλεψη του επάρχου των πραιτωρίων της Ανατολής Ανθέμιου, ενώ μετά από ένα σεισμό επισκευάστηκαν και απέκτησαν την τελική τους μορφή το 447.

Τείχη Θεοδοσίου Β’

Η ισχυρή διπλή σειρά τειχών προστάτευσε την πόλη και κατά συνέπεια την Αυτοκρατορία σε πολλές πολιορκίες διαμέσω των αιώνων. Η μόνη φορά που παραβιάστηκαν από εχθρό ήταν το 1453, όταν οι Οθωμανοί, με τη χρήση ισχυρού πυροβολικού, τα διέσπασαν και κατέλαβαν την Πόλη, καταλύοντας έτσι και τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία.

Η πύλη της Ανδριανουπόλεως (Edirnekapı) επί των των Θεοδοσιανών τειχών είναι χτισμένη στο υψηλότερο σημείο μεταξύ του έκτου και του έβδομου λόφου της Κωνσταντινούπολης. Η ονομασία Edirnekapi δόθηκε στην πύλη και τη γύρω περιοχή μετά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης, λόγω του ότι από εδώ ξεκινούσε ο δρόμος που οδηγούσε στην Αδριανούπολη (τουρκ. Edirne).

Η πύλη είχε ιδιαίτερη σημασία και σπουδαιότητα για τους Οθωμανούς, γιατί, σύμφωνα με την παράδοση από αυτή μπήκε στην Πόλη ο Μωάμεθ ο Πορθητής . Επίσης λέγεται ότι στην πύλη έπεσε ο σύντροφος του προφήτη Μωάμεθ Ebû Εyup el-Ensârî κατά την πολιορκία της πόλης από τους Άραβες το 674 μ. Χ.

*Από την πύλη της Ανδριανουπόλεως μερική άποψη της Κωνσταντινούπολης . Διακρίνεται η Μεγάλη του Γένους Σχολή ( το κόκκινο κτίριο με τον τρούλο) και στο βάθος ο πύργος του Γαλατά.

Α. ΒΙΚΕΤΟΣ