Η Τουρκία προς τις κάλπες
Του Αλέκου Παπαδόπουλου*
Ασφαλώς και κανείς μπορεί να βεβαιώσει υπεύθυνα τίνος ιδέα ήταν, του Ερντογάν ή του Μπαχτσελί, να επισπευσθούν οι προεδρικές και βουλευτικές εκλογές στην Τουρκία και να διεξαχθούν, αντί της 29ης Μαρτίου του προσεχούς έτους, εφέτος την 24η Ιουνίου. Επίσημα ανακίνησε το θέμα ο αρχηγός του Εθνικιστικού Κόμματος των Γκρίζων Λύκων και σύμμαχος πλέον του Ερντογάν – άγνωστο με ποια ανταλλάγματα – Ντεβλέτ Μπαχτσελί. Αλλά και δεν μπορούσε να γίνει διαφορετικά, εφόσον επανειλημμένα – ακόμη και πρόσφατα – ο Ερντογάν δήλωνε κατηγορηματικά ότι οι εκλογές θα διενεργηθούν την ημέρα, που είχε ορίσει αρχικά. Σήμερα πάντως όλοι συμφωνούν ότι ο Μπαχτσελί λειτούργησε ως …άφωνο φερέφωνο του, γνωρίζοντες άλλωστε όλοι ότι το “μεγάλο αφεντικό” δεν ανήκει στην κατηγορία αυτών που μεταπείθονται, το δε πείσμα είναι το χαρακτηριστικό γνώρισμα του χαρακτήρα του. Οι λόγοι της επίσπευσης; Πολλοί και συγκεκριμένοι. Που, παρά τις αμέτρητες έξαλλες εμφανίσεις του καθιστούν βέβαιο ότι καθημερινά και μάλιστα από το άμεσο μέλλον, θα ροκάνιζαν τη δημοτικότητα του και θα τον απομάκρυναν ανεπανόρθωτα από τον πολυπόθητο θώκο του μονάρχη. Και πρώτιστος λόγος είναι το σήμα συναγερμού, που εκπέμπει τελευταίως η τουρκική οικονομία σε συνδυασμό με τη συχνότητα των προειδοποιήσεων, που προφανώς δικαιολογημένα δημοσιεύουν οι διεθνείς οίκοι με σημαιοφόρο την Moody΄s που χαρακτήρισε την όλη κατάσταση αρνητικό παράγοντα για τον τραπεζικό κλάδο, αλλά και την πιστοληπτική αξιολόγηση της χώρας.
Είναι αληθές ότι μετά την εξαγγελία της ημερομηνίας διενέργειας των εκλογών η ισοτιμία της τουρκικής λίρας παρουσίασε μια μικρή βελτίωση έναντι του δολαρίου και του ευρώ, η οποία όμως δε φαίνεται να διατηρείται επί πολύ, καθότι ήδη στερήθηκε μέρος του κέρδους της.
Ως δεύτερος λόγος, εξ΄ίσου βασικός, αλλά και σχετικός με την οικονομία, προβάλλεται η αβεβαιότητα που επικρατεί στο μέτωπο της Συρίας. Εξελίξεις που ανησυχούν τον Ερντογάν μη τυχόν και τον εξαναγκάσουν να αποσύρει τις τουρκικές δυνάμεις από το Αφρίν, την κατάκτηση του οποίου είχε πανηγυρίσει μεγαλοπρεπώς, χωρίς όμως να τολμήσει έκτοτε να κάνει ποτέ λόγο για τους αρχικούς του στόχους, το Καντιλλί και το Μουνμπίτς που έλεγε ότι είχαν σειρά. Έτερος λόγος είναι το πιθανότατο ενδεχόμενο να αποκλεισθεί από τις προσεχείς εκλογές η αρχηγός του νεοσύστατου “Καλού Κόμματος”, Μεράλ Ακσενέρ, με το επιχείρημα ότι δεν έχουν ολοκληρωθεί τα ιδρυτικά συνέδρια του Κόμματος της ως ορίζει το Σύνταγμα, άσχετο αν και πάλι κατά το Σύνταγμα, αρμόδια να καθορίσει την ημερομηνία διενέργειας των εκλογών ήταν η Εθνοσυνέλευση και όχι του ντουέτο Ερντογάν –Μπαχτσελί, όπως εγένετο.
Σημειωτέον όμως ότι ήδη η Ακσενέρ, της οποίας η δύναμη είναι υπολογίσιμη, φαίνεται αποφασισμένη να αξιοποιήσει ένα άλλο παράθυρο του Συντάγματος και να αποκτήσει το σχετικό δικαίωμα συμμετοχής συγκεντρώνοντας 100.000 υπογραφές. Όσον αφορά τα άλλα κόμματα, συμπεριλαμβανόμενου και του Λαϊκού, καταλήφθηκαν μάλλον εξαπίνης δοθέντος ότι προς το παρόν ούτε γνωρίζουν από ποιους θα εκπροσωπηθούν. Ο αρχηγός του επί παραδείγματι, ο Κιλιτσντάογλου, πεπεισμένος ότι δεν πρόκειται να επικρατήσει του Ερντογάν, δεν θέλει, όπως ορίζει το Σύνταγμα, σε περίπτωση που καταποντιστεί να στερηθεί τόσο την αρχηγία του κόμματος του, όσο και την ιδιότητα του βουλευτού και παράλληλα ως απλός πολίτης πλέον και χωρίς ασυλία να βρεθεί αντιμέτωπος των δικών, που έχει εγείρει εναντίον του ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Ούτως ή άλλως πάντως το βέβαιο είναι ότι η επίσπευση των εκλογών εξυπηρετεί απόλυτα τα συμφέροντα του Τούρκου Προέδρου, όπως επίσης είναι βέβαιο ότι για το προσεχές δίμηνο η Τουρκία μας επιφυλάσσει πολλές και ποικίλες εκπλήξεις.
*Ο Αλέκος Παπαδόπουλος σε νεαρότατη ηλικία υπήρξε διευθυντής της εφημερίδας “ΕΜΠΡΟΣ”, που εκδιδόταν στην Κωνσταντινούπολη. Μετά την μετοίκησή του στην Αθήνα ίδρυσε τον εκδοτικό οίκο “ΕΠΤΑΛΟΦΟΣ”. Επίσης, είναι συγγραφέας βιβλίων.
