Η θεολογική, καλλιτεχνική & κοσμοθεωρητική σημασία της Μονής της Χώρας

“…Από τη μια το «ελληνιστικό», με χαρακτηριστικά του την αρμονία, την κομψότητα και τη χάρη, όπως οριζόταν στην παλαιολόγεια εποχή το κλασικό ύφος, δηλαδή η μίμηση των αρχαίων Ελλήνων (Πατριάρχης Γρηγόριος Β’ ο Κύπριος). Η δεύτερη συνιστώσα του είναι η αφομοίωση του ρωμαλέου, ογκηρού η ογκώδους στυλ, που καλλιέργησε δύο δεκαετίες πριν (περίπου 1290-1293) στο Πρωτάτο ο θρυλικός Πανσέληνος, με την έμφαση που δίνει στη σωματικότητα, τον πραγματισμό και τα προσωπογραφικά χαρακτηριστικά. Πόσο μακριά έφτασε αυτή η διπλή, μορφολογικά, ανανέωση το δείχνει η ιταλική Πρωτοαναγέννηση του τέλους 13ου / αρχών 14ου αιώνα, αφενός με τον Duccio στη Σιένα (Maestà, 1308-1311), που ακολουθεί το «ελληνιστικό» ύφος, αφετέρου με τον Φλωρεντινό Giotto (Padua, Arena Cappella η Scrovegni, περ. 1300-1305), που συμβαδίζει με τα επιτεύγματα του Πανσέληνου”. Αυτά, μεταξύ άλλων , επισημαίνει, σε άρθρο του για την Μονή της Χώρας στην Κωνσταντινούπολη, ο Οµότιµος καθηγητής Βυζαντινής Αρχαιολογίας του Πανεπιστηµίου Κύπρου, Δημήτρης Τριανταφυλλόπουλος. (ΦΩΤΟ ΕΠΑΝΩ: kariyecamii.com)

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο, όπως δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα των Αθηνών “Κυριακάτικη Δημοκρατία”.

Η ύψιστη θέση της Μονής της Χώρας by ARISTEIDIS VIKETOS on Scribd

*Τα ενυπόγραφα κείμενα απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων τους