Η Λαύρα του Αγίου Σάββα στην κατεχόμενη Παλαιστίνη

Κορυφαία μορφή του μοναχισμού, ο Όσιος Σάββας ο Ηγιασμένος ασκήτευσε στην Παλαιστίνη από τα μέσα του 5ου έως τις αρχές του 6ου αιώνα. Η μνήμη του εορτάζεται στην Ορθόδοξη και στην Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία στις 5 Δεκεμβρίου.

Ο Σάββας, σύμφωνα με το μαθητή και βιογράφο του Κύριλλο Σκυθοπολίτη (525-559), γεννήθηκε στη Μουταλάσκη της Καππαδοκίας (νυν Ταλάς Τουρκίας) το 439.

Σε ηλικία 18 ετών αποφάσισε να αφιερωθεί ολοκληρωτικά στο Θεό και ήλθε στη μονή του Αγίου Ευθυμίου του Μεγάλου στα Ιεροσόλυμα.

Μόνασε στη μονή του Αγίου Θεοδοσίου του κοινοβιάρχου και τέλος στην περιώνυμη μονή της Μεγάλης Λαύρας (Mar Saba), την οποία έχτισε ο ίδιος κοντά στη Βηθλεέμ. Εκεί στον περίβολο της ομώνυμης Λαύρας στην κατεχόμενη από το Ισραήλ Παλαιστίνη βρίσκεται ο  τάφος του αγίου Σάββα. 

Ο Σάββας ενεπλάκη ενεργά στις θεολογικές έριδες της εποχής του ως υπέρμαχος της ορθής πίστης και υποστήριξε τις αποφάσεις της Δ’ Οικουμενικής Συνόδου κατά των αιρετικών μονοφυσιτών και ωριγενιστών.

Γι’ αυτόν το λόγο στάλθηκε δύο φορές ως πρεσβευτής του Πατριάρχη Ιεροσολύμων προς τους βυζαντινούς αυτοκράτορες Αναστάσιο Α’ και Ιουστινιανό.

Κοιμήθηκε εν ειρήνη στα Ιεροσόλυμα στις 5 Δεκεμβρίου 532. Ο τάφος  και τα  λείψανά του βρίσκονται στο μοναστήρι της ομώνυμης Λαύρας, μέσα στην έρημο της  κατεχόμενης από το Ισραήλ Παλαιστίνης.

Αρχικά τα λείψανα είχαν μεταφερθεί από τους σταυροφόρους στη Βενετία και επέστρεψαν στο φυσικό τους χώρο στις 13 Οκτωβρίου 1965, με πρωτοβουλία του Πάπα Παύλου ΣΤ’, ως ένδειξη καλής θελήσεως προς τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Βενέδικτο Α’.

Η Ιερά Λαύρα του Οσίου Σάββα του Ηγιασμένου είναι ελληνικό ορθόδοξο ανδρικό μοναστήρι, άβατο για τις γυναίκες.  και λειτουργεί αδιάκοπα εδώ και περίπου 1500 χρόνια. Στις γυναίκες οι μοναχοί βγάζουν τα λείψανα για να τα προσκυνήσουν στην πύλη της Μονής και μοιράζουν αγίασμα και λαδάκι για να σταυρώνονται ιδιαίτερα όσες νοσούν από καρκίνο.