Η γιορτή του Μακαρίου και οι υμνητές του

Του Άντη Ροδίτη*

ΕΠΙ ΤΗ ΕΠΕΤΕΙΩ (19 Ιανουαριου) της γιορτής του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου, ο γνωστός καθηγητής της Ιστορίας των Διεθνών Σχέσων, Ευάνθης Χατζηβασιλείου, έγραψε στην “Καθημερινή” ότι ο θάνατος του Μακαρίου ήταν μια “ανυπολόγιστης έκτασης απώλεια για τον ελληνισμό“!

Μια τέτοιας υπερβολής “δήλωση” για τον άνθρωπο που η 17χρονη Προεδρία του έφτασε την κορύφωσή της με το τούρκεμα της μισής Κύπρου απλώς φανερώνει έλλειψη σοβαρότητας και πλημμελή μελέτη της σημαντικότερης περιόδου του Κυπριακού, εκείνης του Ιουλίου-Αυγούστου 1964, όταν οι ΗΠΑ έθεσαν στόχο τους την κατάργηση των Συμφωνιών της Ζυρίχης και την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Η επιπόλαιη αυτή “δήλωση” προσθέτει φως στην παρακμή που μαστίζει ορισμένους σημαντικούς για την αυτογνωσία μας τομείς της επιστημονικής κοινότητας σε Κύπρο και Ελλάδα.

Για όποιον έχει μελετήσει με σοβαρότητα και υπευθυνότητα τις τότε συνομιλίες της Γενεύης και την κατάληξή τους σε πρόταση εκ μέρους της Κυβέρνησης Παπανδρέου (και της αντιπολιτεύσεως Παναγιώτη Κανελλόπουλου) προς τον Μακάριο για άμεση, άνευ όρων Ένωση, την οποία απέρριψε ο Μακάριος, η άποψη ότι ο θάνατός του το 77 ήταν τεράστια απώλεια για τον ελληνισμό, πρέπει να συνοδεύεται και από κατηγορία κατά του Παπανδρέου ότι υπήρξε ένας “προδότης” τής πατρίδος, αλλιώς δεν είναι άλλο παρά άποψη παλιανθρώπων οι οποίοι έχοντας υπό συνθήκες παρακμής προωθηθεί σε θέσεις επιρροής της κοινής γνώμης κάνουν ότι περνά από το χέρι τους για να διαιωνίζεται η παρακμή που τους ανέδειξε.

Εδώ: https://www.kathimerini.gr/…/o-thanatos-toy…/… μπορεί κανείς να διαβάσει ολόκληρο το άρθρο Χατζηβασιλείου, όπου φτάνει στο σημείο, από τον πολύ φανατισμό -πρέπει να υποθέσουμε- να αποκαλεί… “κοίμηση” τον θάνατο του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου, λες και πρόκειται για την Παναγία!!

Το “άρθρο” είναι γεμάτο με υπερβολές και διαστρεβλώσεις της Ιστορίας. Παρουσιάζει τον Μακάριο ως… “εγγυητή της ελληνικής ταυτότητας” τη στιγμή που ανενόχλητα ο περίγυρός του σε συνεργασία με το κομμουνιστικό ΑΚΕΛ καλλιέργησε (και καλλιεργεί) για δεκαετίες την κυπριακή συνείδηση σε βάρος της ελληνικής των Κυπρίων.

Επικαλείται επίσης ο Χατζηβασιλείου ξένους ιστορικούς, όπως τον Ρόμπερτ Χόλλαντ, ο οποίος όμως αποκάλυψε έγγραφο του Φόρεϊν Όφφις στο οποίο ο Μακάριος αμέσως-αμέσως μετά την έναρξη του αγώνα της ΕΟΚΑ, τον Ιούνιο του 1955, παρουσιάζεται στους Άγγλους έτοιμος να συζητήσει “άλλες λύσεις” εκτός της Ενώσεως.

Παρουσιάζει, επίσης ο Χατζηβασιλείου την αυτοκαταστροφική πολιτική της “κρημνοβασίας” (όπως ο ίδιος ο Μακάριος την εξομολογήθηκε στην Οριάνα Φαλάτσι), την “πολιτική” που οδήγησε την Κύπρο στην καταστροφή ως διπλωματικό… πλεονέκτημα!

Θεωρεί επίσης ως… κέρδος το γεγονός ότι ο Μακάριος υπήρξε ο “πιο προβεβλημένος διεθνώς ηγέτης του ελληνισμού της νεότερης και σύγχρονης εποχής”!! Είναι φανερό ότι ο άνθρωπος έχει συγχυσμένες παρακμιακές αντιλήψεις στο μυαλό του με αποτέλεσμα να θεωρεί την προβολή και τη φήμη στα ΜΜΕ ως πιο σημαντική από τη ζημιά σε βάρος της πατρίδας! Θεωρεί… επίτευγμα την παρουσία του ομοιώματός τού Μακαρίου “στο μουσείο κέρινων ομοιωμάτων της Μαντάμ Τισό”!!

Διαβάζοντας κανείς αυτό το άρθρο ενός περιώνυμου πανεπιστημιακού καθηγητή μόνο να κλάψει μπορεί για το σημερινό χάλι της ελληνικής διανόησης.

*Τα ενυπόγραφα κείμενα απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων τους