Η εξόντωση μη μουσουλμάνων πολιτών στην Τουρκία το 1941-42

Στην πολιτική του τουρκικού κράτους κατά τα έτη 1941-1942  κατά των Εβραίων, Αρμενίων , Ελλήνων  και Ασσυρίων/Σύριων αναφέρεται η δημοσιογράφος Uzay Bulut*, σε άρθρο της στο Providence. Η  δημοσιογράφος θυμίζει  ότι  άνδρες στην Τουρκία συγκεντρώθηκαν σε τάγματα εργασίας, στα οποία δεν κατατάχθηκαν μουσουλμάνοι πολίτες. “Αυτή η πολιτική είναι επίσης γνωστή ως «επιστράτευση είκοσι τάξεων» (στα τουρκικά, «yirmi kur’a nafıa askerleri» ή «στρατιώτες για δημόσια έργα με κλήρωση είκοσι κλήρων»). Αντί για ενεργό υπηρεσία, αναγκάστηκαν να εργαστούν κάτω από τρομερές συνθήκες κατασκευάζοντας δρόμους και αεροδρόμια. Κάποιοι έχασαν τη ζωή τους ή κόλλησαν ασθένειες. Με άλλα λόγια, αυτά ήταν στρατόπεδα συγκέντρωσης για μη μουσουλμάνους, άνδρες πολίτες της χώρας. Ήταν μια από τις πολλές μεροληπτικές πολιτικές της τουρκικής κυβέρνησης που είχε ως στόχο τη φτωχοποίηση και τελικά την εξόντωση μη μουσουλμάνων πολιτών της χώρας”, σημειώνει.

Η Uzay Bulut επισημαίνει ότι, παρόλα όλα αυτά τα γεγονότα, “η επίσημη γραμμή της τουρκικής κυβέρνησης, που έχει εδραιωθεί σταθερά τόσο στην τουρκική όσο και στην ξένη κοινή γνώμη είναι ότι ούτε ο αντισημιτισμός ούτε η εχθρότητα προς τους Χριστιανούς έχουν ριζώσει στην Τουρκία και ότι οι Εβραίοι καθώς και οι Χριστιανοί έχουν ζήσει σε μια ελεύθερη και ανεκτική ατμόσφαιρα στην Τουρκία. Αλλά αυτό είναι απλώς ένας μύθος”. Σήμερα, υποστηρίζει , “μόνο το 0,1 τοις εκατό του πληθυσμού της Τουρκίας είναι Χριστιανοί ή Εβραίοι. Δεν έφυγαν από την Τουρκία γιατί δεν χάρηκαν τον καιρό. Είτε δολοφονήθηκαν είτε αναγκάστηκαν να φύγουν λόγω διαφόρων μορφών διώξεων κατά τη διάρκεια των δεκαετιών”.

When Turkey Cruelly Press-Ganged Christians and Jews During WWII – Providence (providencemag.com)

*Τα ενυπόγραφα κείμενα απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων τους.