Η χώρα πρότυπο της πολιτικής ανοησίας

Του Άντη Ροδίτη*

Χωρίς πραγματικά να το θέλω βρέθηκα κι εγώ μ’ ένα αντίτυπο των «7 προεδρικών πορτραίτων» του Κώστα Χατζηκωστή στο χέρι, όχι τόσο για να διαβάσω τι του είπε ο Αναστασιάδης τα οποία δεν παραδέχεται ότι τα είπε ο Αναστασιάδης, όσο για να δω (λάθος μου που άργησα τόσο) τι ξέρει ο Κύπριος αυτοκράτορας των ΜΜΕ περί του θέματος «σχέδια Άτσεσον» και άλλων τινών! Διάβασα μέχρι τη σελίδα 46 από τις 398 του βιβλίου και θα πρέπει να απειληθώ πολύ, ίσως μέχρι θανάτου, για να υποχρεωθώ να διαβάσω κι άλλες, οπωσδήποτε όμως δεν θα ζήσω μέχρι το τέλος του βιβλίου, όντας βέβαιος ότι θα εκδημήσω εις Κύριον από αηδία πολύ πριν φτάσω στην 398η σελίδα!

Αποτελεί, τελικά, αυτή η «χώρα» την επιτομή, το μοντέλο, το πρότυπο της πολιτικής ανοησίας; Πόσο πια να γελούμε με τους Προέδρους μας, τους πολιτικούς αρχηγούς μας, τους βουλευτές μας, τους πολιτικούς αρθρογράφους μας, τους πολιτικούς αναλυτές μας; Είναι δυνατόν ένας από τους σπουδαιότερους αρθρογράφους μας, ιδιοκτήτης εφημερίδων και περιοδικών και τηλεοπτικών σταθμών κ.ο.κ., αυτοαποκαλούμενος μάλιστα «αντιμακαριακός», να βάζει τον Βάσο Λυσσαρίδη, τον κατ’ εξοχήν «μακαριακό» να προλογίζει το βιβλίο του; Ο οποίος Λυσσαρίδης συνοψίζοντας το Κυπριακό στον πρόλογό του πετάγεται από την Τριμερή του 1955 στο 1974, αποσβένοντας το 64 και την πρόταση Παπανδρέου προς Μακάριο για άμεση Ένωση χωρίς παραχωρήσεις στους Τούρκους; Είναι δυνατόν ο Λυσσαρίδης που έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στην ακύρωση της Ένωσης το 64 (συνεργαζόμενος με τον Ανδρεα Παπανδρέου και τον Μακάριο στον εκβιασμό του Γεωργίου Παπανδρέου ν’ αποσύρει την πρόταση) να προλογίζει το βιβλίο του Κώστα Χατζηκωστή που τάχα είναι «αντιμακαριακός» χωρίς να γνωρίζει πώς ακριβώς ο Μακάριος με τον Λυσσαρίδη ακύρωσαν την Ένωση το 1964;

          Είναι δυνατόν ο «αντιμακαριακός» Κώστας Χατζηκωστής να γράφει ότι «ο Μακάριος… σύρθηκε στο Λονδίνο» για να υπογράψει τη Ζυρίχη; Είναι δυνατόν ο αυτοκράτωρ των ΜΜΕ στην Κύπρο να γράφει ότι το 64 ο Παπανδρέου δεν κράτησε τον λόγο του και γι’ αυτό δεν μπήκε στο φρενοκομείο, του οποίου την πόρτα του άνοιξε η Τουρκία με τους βομβαρδισμούς της Τηλλυρίας; Είναι δυνατόν να μην ξέρει τι ακριβώς έκαμνε εκείνες τις μέρες ο Παπανδρέου και τι ο Μακάριος και να ξεπέφτει, αυτός ο «αντιμακαριακός»(!!) σε ακελικά επιχειρήματα εναντίον της Ελλάδας λόγω δημοσιογραφικής άγνοιας, ο αυτοκράτωρ των ΜΜΕ; Είναι δυνατόν ν’ αγνοεί το μακαριακό και ανθελληνικό πνεύμα κατά της Ένωσης και εναντίον της Μεραρχίας την τριετία 64-67 και να λέει ότι «ο Μακάριος αντιστάθηκε» για να μη διαλυθεί και η Εθνική Φρουρά; Κι ότι ο Μακάριος δεν χάρηκε ο ίδιος για την αποχώρηση της Μεραρχίας αλλά μόνο «κάποιοι μικροσυμφεροντολόγοι πολιτικοί και υπουργοί του Μακαρίου»; Ο ίδιος ο Μακάριος ήταν αμέτοχος της χαράς; Τότε γιατί δεν κήρυξε δημόσιο πένθος για τη διάλυση της άμυνας της Κύπρου, παρά μόνο διέταξε τη φωταγώγηση της Λευκωσίας και των άλλων πόλεων, τάχα για να γιορτάσει η Κύπρος… Χριστούγεννα; Μας δουλεύει ο κ. Χατζηκωστής ή τον πήραν τα χρόνια και δεν ξέρει τι λέει πια; Αλλά έτσι ή αλλιώς απλώς επιβεβαιώνει από το σπουδαιότατο πόστο του ότι όντως αυτή η «χώρα» αποτελεί την επιτομή, το μοντέλο, το πρότυπο της πολιτικής ανοησίας.

*Τα ενυπόγραφα κείμενα απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων τους.