Η αντίπαλος του Ερντογάν
Μεράλ Ακσενέρ, η «Γκρίζα Λύκαινα», που θέλει να γίνει πρόεδρος της Τουρκίας.
Του Αλέκου Παπαδόπουλου*
Υπερπήδησε ως φαίνεται τα εμπόδια. Και εκτός…απροοόπτου, γιατί τα απρόοπτα ποτέ δεν πρέπει να αποκλείονται, όταν ο λόγος αφορά την Τουρκία και ιδίως πολιτικά της θέματα , η Μεράλ Ακσενέρ, η «Γκρίζα Λύκαινα», αρχηγός πλέον του νεοσύσατου ΚΑΛΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ θα μπορέσει να διεκδικήσει την Προεδρία της Τουρκίας, χωρίς την προϋπόθεση να συγκεντρώσει 100.000 υπογραφές που ορίζει το Σύνταγμα για τους υποψηφίους των πολιτικών οργανώσεων που δεν θα έχουν συμπληρώσει εξάμηνο από την ίδρυση τους και δεν θα έχουν πραγματώσει τα ιδρυτικά συνέδρια τους μέχρι την ημέρα ανακοίνωσης των εκλογών.
Αυτό άλλωστε ήταν και το κίνητρο των 15 βουλευτών του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης που παραιτούμενοι προσχώρησαν στο ΚΑΛΟ ΚΟΜΜΑ, προκειμένου τούτο να αποκτήσει κοινοβουλευτική οντότητα και να κατοχυρώσει τη συμμετοχή του αρχηγού του στις επικείμενες εκλογές. Εξέλιξη πάντως εντελώς απρόοπτη, την οποία ο εκπρόσωπος του κυβερνώντος κόμματος, Μαχίρ Ουνάλ, απέδωσε ξεκάθαρα σε παρασκηνιακή σύμπραξη των δύο πολιτικών οργανώσεων για να εμποδίσουν, όπως είπε, τη νίκη του Ερντογάν παραγνωρίζοντας στην ουσία τη βούληση του έθνους που επιλέγει βουλευτές με βάση κυρίως το κόμμα, στο οποίο ανήκουν.
Θα είναι δε ιδιαίτερα ενδιαφέρον να ακούσει κανείς τι θα πει ο Μπαχτσελί, αν πράγματι, όπως επίμονα λέγεται, ακολουθήσουν το παράδειγμα των Λαϊκών βουλευτών και πέντε δικοί του βουλευτές. Βεβαίως, και είναι μηδενικές οι πιθανότητες να προσπεράσει η Ακσενέρ στον πρώτο γύρο τον κυρίως αντίπαλο της, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Δεδομένου όμως ότι είναι ελάχιστα τα “ίσως” σε ότι αφορά το ενδεχόμενο να συγκεντρώσει και αυτός τον απαιτούμενο αριθμό ψήφων (50% + 1), εφόσον και οι πλέον υποκειμενικές δημοσκοπήσεις δίνουν στη συμμαχία των δύο πολιτικών αντιπάλων μέχρι πρότινος, μόλις 45-46%, παρέχεται στην Ακσενέρ η δυνατότητα να ανανεώσει τις ελπίδες της στο δεύτερο γύρο, την 8η Ιουλίου ποντάροντας, αφενός σε όλες τις ψήφους της αντιπολίτευσης και αφετέρου στις ψήφους όσων θεωρώντας ούτως ή άλλως δεδομένη την επικράτηση του Ερντογάν, θα απόσχουν από τις κάλπες την 24η Ιουνίου. Η συμπρωταγωνίστρια τελευταίως της πολιτικής σκηνής της Τουρκίας, στέλεχος μέχρι πρότινος του Κόμματος της Εθνικιστικής Δράσης (MHP), που ίδρυσε ο εκ των επαναστατών της 27ης Μαίου 1960, Αλπαρσλάν Τουρκές, και στενός μάλιστα συνεργάτης του Ντεβλέτ Μπαχτσελί διαγράφηκε από το κόμμα με απόφαση του Πειθαρχικού Συμβουλίου το Σεπτέμβριο του 2016, όταν τόλμησε να επικρίνει τον αρχηγό της για την απόφαση του να συμμαχήσει, με άγνωστα μέχρι και σήμερα ανταλλάγματα, με τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, του οποίου μέχρι τότε υπήρξε φανατικός επικριτής. Η Μεράλ γεννήθηκε το 1956 στη Νικομήδεια από γονείς, οι οποίοι είχαν εγκατασταθεί από το Ντιγιάρμπακιρ στη Θεσσαλονίκη από όπου και μετανάστευσαν ως ανταλλάξιμοι στο Κοτζάελι. Όπως σχεδόν όλοι, όσοι αποφασίζουν να πολιτευθούν άφησε και αυτή, εννοείται για να αποσπάσει ψήφους από τους Κούρδους, να διαρρέει ότι έχει κάποια Κουρδική καταγωγή, μολονότι ως υπουργός Εσωτερικών είχε αναπτύξει έντονα δράση αντικουρδική.
Η Μερέλ είναι απόφοιτος του Τμήματος Ιστορίας της Φιλολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κων/πόλεως με μετεκπαίδευση στις Κοινωνικές Επιστήμες του Πανεπιστημίου Μαρμαρά. Εκλεγείσα για πρώτη φορά βουλευτής Κοτζαελί το 1995 από το Κόμμα του Ορθού Δρόμου, το Νοέμβριο του 1996, όταν το κόμμα της συνασπίζεται με το Κόμμα της Ευημερίας του Νετζμεττίν Ερμπακάν αναλαμβάνει το Υπουργείο Εσωτερικών. Βραχύβια όμως, γιατί μεσολαβεί το πραξικόπημα της 28ης Φεβρουαρίου που καταργεί το Σύνταγμα, θέτει εκτός νόμου όλα τα πολιτικά κόμματα, τα συνδικάτα και τα σωματεία και προβαίνει σε συλλήψεις και εκτελέσεις σε ευρύτατη κλίμακα . Το 1999 εκλέγεται και πάλι βουλευτής από το κόμμα της, ενώ το 2001 παραμένει εκτός Βουλής, όταν το κόμμα της επιτυγχάνει ποσοστό 9.54% αντί του ορίου του 10%. Αποχωρεί τότε και προσχωρεί στο Κίνημα των Αμπντουλλάχ Γκιούλ και Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Η συνεργασία τους όμως δε διαρκεί πέραν του τετραμήνου, οπότε διαφωνεί και με αυτούς και προσχωρεί στο Εθνικιστικό Κόμμα με το οποίο και επανεκλέγεται βουλευτής το 2007, το 2011 και το 2015. Το 2011 μάλιστα διετέλεσε και αντιπρόεδρος της Μεγάλης Εθνοσυνελεύσεως. Είναι παντρεμένη με τον Τουντζέρ Ακσενέρ, γνωστό για τις αριστερές καταβολές του, θαυμαστή κάποτε του Μάο. Το ζεύγος έχει ένα γιό, στο γάμο του οποίου που τελέσθηκε στα ανάκτορα του Μπεϊλέρμπεϊ ήταν μάρτυρας ο σημερινός αντίπαλος της Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Στα παιδικά της χρόνια η Μεράλ απέφευγε τις κούκλες και προτιμούσε να παίζει με τα αγόρια της γειτονιάς, έχοντας αδυναμία στα παιχνίδια με βόλους. Παρότι θα ήθελε να εμφανίζεται ως Κεντροδεξιά, γενικά θεωρείται πιο ακραία και από τον άλλοτε αρχηγό της Ντεβλέτ Μπαχτσελί. Ακραία επίσης εμφανίζεται και σε ότι αφορά τις τουρκοελληνικές σχέσεις. Πρόσφατα λ.χ. είχε κατηγορήσει για δειλία και αδιαφορία τον Ερντογάν στο θέμα των νησίδων, ισχυρισθείσα μάλιστα ειρωνικά, ότι ίσως να πήγαινε και εκεί αν υπήρχαν ψηφοφόροι. Τι δουλειά έχεις εσύ, του είχε πει επίσης, στο Σουδάν υποσχόμενος ότι θα εξωραίσης ένα νησί τους ενώ δε μας λες πως θα καταλάβεις τα 18 νησιά που διατελούν υπό ελληνική κατοχή και ανέχεσαι τον Έλληνα Υπουργό Αμύνης να σου λέει ” Αν έχεις κότσια έλα” “. Η πολεμική της όλο αυτό το ενδιάμεσο χρονικό διάστημα αφορούσε κυρίως την οικονομία, τη γεωργία, την κτηνοτροφία, την ανεργία και προσωπικά τον Ερντογάν, την πολιτική του οποίου χαρακτήριζε επίμονα ως αναχρονιστική και τον επέκρινε δριμύτατα για τις στενές σχέσεις που είχε κάποτε με τον Φετχουλλάχ Γκιουλέν.
Τέλος, στόχος του κόμματος μας έχει πει είναι να καταστήσουμε και πάλι την Τουρκία χώρα εξαγωγική σε όλα τα αγροτικά προϊόντα και προς τούτο δεν απαιτούνται έλεγε μεγάλα ποσά, αρκούν και περισσεύουν, να διανεμηθούν στους αγρότες, αυτά που τους έχουν κλέψει όλα αυτά τα χρόνια.
*Ο Αλέκος Παπαδόπουλος σε νεαρότατη ηλικία υπήρξε διευθυντής της εφημερίδας “ΕΜΠΡΟΣ”, που εκδιδόταν στην Κωνσταντινούπολη. Μετά την μετοίκησή του στην Αθήνα ίδρυσε τον εκδοτικό οίκο “ΕΠΤΑΛΟΦΟΣ”. Επίσης, είναι συγγραφέας βιβλίων.
