Φωτορεπορτάζ από την Θ.Λειτουργία στην Παναγία Σουμελά του Πόντου

Φωτορεπορτάζ από την Θ.Λειτουργία στην Παναγία Σουμελά του Πόντου

Εκτενές φωτορεπορτάζ από την Θεία Λειτουργία , ανήμερα της εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, στην ιστορική ιερά Μονή της Παναγίας Σουμελά, στην Τραπεζούντα του Πόντου, ανάρτησε στην ιστοσελίδα του το τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων “Anadolou”.

Υπενθυμίζεται ότι, με σεπτή εντολή του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου, της Θ. Λειτουργίας προέστη ο Μητροπολίτης Καλλιουπόλεως και Μαδύτου, Στέφανος , συλλειτουργούντων των Μητροπολιτών Σηλυβρίας, Μαξίμου και Ζάμπιας,  Ιωάννη, Ιεράρχου του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, του οποίου η οικογένεια έχει ρίζες από τον Πόντο.

Η ιερά πατριαρχική και σταυροπηγιακή Μονή είναι χτισμένη πάνω στους απόκρημνους βράχους του όρους Μελά ( υψόμετρο πάνω από χίλια μέτρα),  λίγα χιλιόμετρα μετά από το δρόμο που οδηγεί από την Τραπεζούντα στη Ματσούκα.  Η ιστορία της χάνεται στα βάθη των αιώνων. Περίπου τον 1ο αιώνα ο Ευαγγελιστής Λουκάς αγιογράφησε τρεις εικόνες της Παναγίας, εκ των οποίων η μία βρίσκεται σήμερα στη Μονή Κύκκου της Κύπρου, η άλλη στη Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου και η τρίτη στην Παναγία Σουμελά( αφού διασώθηκε το 1931) από το 1952 βρίσκεται στην Ελλάδα στην ομώνυμη Μονή στο Βέρμιο  της Βέροιας.

Η παράδοση θέλει, μετά τον θάνατο του Ευαγγελιστή Λουκά, την εικόνα να την φέρνει στην Αθήνα ο μαθητής του Ανανίας, και να την τοποθετεί σε περικαλλή ναό. Γι’ αυτό το λόγο ονομάστηκε πρώτα «Παναγία η Αθηνιώτισσα».

Στη συνέχεια η εικόνα πέταξε με θαυματουργό τρόπο από την Αθήνα στον Πόντο. Τότε η Παναγία εμφανίστηκε σε δύο μοναχούς, το Βαρνάβα και το Σωφρόνιο, και τους ζήτησε να ακολουθήσουν την εικόνα και στο σημείο που θα την βρουν να χτίσουν έναν ναό. Έτσι κι έγινε.  Το 386 οι μοναχοί οδηγήθηκαν στις απάτητες βουνοκορφές του Πόντου, στο όρος Μελά, κι εκεί με τη βοήθεια της γειτονικής μονής Bαζελώνα έχτισαν ένα κελί και στη συνέχεια εκκλησία μέσα σε ένα σπήλαιο. Το σοβαρό πρόβλημα της ύδρευσης του μοναστηριού λύθηκε, επίσης σύμφωνα με την παράδοση, κατά θαυματουργό τρόπο. Μέχρι και σήμερα αναβλύζει αγιασματικό νερό μέσα από ένα γρανιτώδη βράχο.

Kοντά στο σπήλαιο κτίστηκε το 1860 ένας πανοραμικός τετραώροφος ξενώνας 72 δωματίων και άλλοι λειτουργικοί χώροι για τις ανάγκες των προσκυνητών, καθώς και βιβλιοθήκη. Γύρω από τη μονή ανοικοδομήθηκαν μικροί ναοί αφιερωμένοι σε διάφορους αγίους. Εκεί λειτούργησε αρχικά και το Φροντιστήριο της Τραπεζούντας.

Τη μονή, που κατά καιρούς δεχόταν επιθέσεις από αλλοεθνείς και κλέφτες, προίκισαν οι αυτοκράτορες Κομνηνοί. Συγκεκριμένα, μεγάλοι ευεργέτες της μονής ήταν ο Μανουήλ Γ’ Κομνηνός (1390-1417) ο οποίος προσέφερε στη μονή ανεκτίμητης αξίας Σταυρό με τιμιόξυλο, και ο Αλέξιος Γ’ (1349-1390), ο οποίος αφού τον έσωσε η Mεγαλόχαρη από μεγάλη τρικυμία και τον βοήθησε να νικήσει τους εχθρούς της, σε ένδειξη ευγνωμοσύνης την οχύρωσε καλά, έχτισε πύργους, νέα κελιά και ανακαίνισε τα παλαιά της κτίσματα. Tης χάρισε 48 χωριά και εγκατέστησε 40 μόνιμους φρουρούς για την ασφάλειά της. Για το λόγο αυτό ανακηρύχθηκε από τους μοναχούς ως «νέος Kτήτωρ».

Επίσης, πολλά από τα προνόμια που χορήγησαν οι Kομνηνοί στη μονή επικυρώθηκαν και επεκτάθηκαν επί Tουρκοκρατίας με σουλτανικά φιρμάνια και πατριαρχικά σιγίλλια. Ως ευεργέτες αναγράφονται επίσης στους κώδικες της μονής οι σουλτάνοι Βαγιαζήτ Β΄, Σελήμ Α΄ (ο οποίος θεραπεύτηκε από σοβαρή ασθένεια με τη βοήθεια του αγιάσματος της μονής), Μουράτ Γ΄, Σελήμ Β΄, Iμπραήμ A΄, Μωάμεθ Δ΄, Σουλεϊμάν Β΄, Μουσταφά Β΄, Αχμέτ Γ΄.

Στη μονή, που λειτουργούσε μέχρι το 1922, υπήρχαν πολύτιμα έγγραφα και αρχαία χειρόγραφα, ανάμεσά τους το πρώτο ελληνικό χειρόγραφο του Διγενή Aκρίτα, το οποίο βρήκε το 1868 ο ερευνητής Σάββας Iωαννίδης.

Λίγο πριν από τον ξεριζωμό των Ελλήνων του Πόντου, οι μοναχοί έθαψαν τα πολύτιμα θησαυρήσματα της μονής, δηλαδή την εικόνα της Παναγίας, τον σταυρό του Μανουήλ Γ’ Κομνηνού με το τίμιο ξύλο και το Ευαγγέλιο του Οσίου Χριστοφόρου, στο παρεκκλήσι της Αγίας Βαρβάρας, που βρίσκεται περίπου ένα χιλιόμετρο μακριά από τη μονή. Το 1931, με διπλωματικές ενέργειες μεταξύ , Ελλάδας και Τουρκίας, βρέθηκαν από τον αρχιμ. Αμβρόσιο και αρχικά φυλάχθηκαν  στο Βυζαντινό Μουσείο Αθηνών. 

*Δείτε στον σύνδεσμο το φωτορεπορτάζ του πρακτορείου “Anadolou”.

/www.aa.com.tr/tr/pg/foto-galeri/sumela-manastirinda-7nci-ayin-yapildi?fbclid=IwAR0mKMzOMgdtjAIW9boEct8RICfGZ1Xo6QNlfwcS9sVpVtE8r8cwznp57jU

 

 

 

Share this post