ΕΤΣΙ ΠΡΟΔΟΘΗΚΕ Ο ΑΓΩΝΑΣ (Η απαγορευμένη ιστορία της Κύπρου)

Του Άντη Ροδίτη*

Ακόμα κι αν έλεγε κανείς πως ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος είχε μια κάποια, ισχνή δικαιολογία να πει “όχι” στην Ένωση τον Αύγουστο τού 1964, αφού η δυνατότητα πραγμάτωσης της βγήκε μέσα από μια νατοϊκή πρόθεση να δοθεί και στην Τουρκία κάτι σαν αντάλλαγμα για την Ένωση, την οποία πρόθεση κατανίκησε η διπλωματία Γεωργίου Παπανδρέου, η ενέργειά τού Αρχιεπισκόπου Μακαρίου να “τσιμεντώσει” την άρνησή του με μια έκθεση του υπουργείου Οικονομικών της Κύπρου που να λέει ότι η Ένωση ήταν… ασύμφορη οικονομικά, ένα μόνο πράγμα καταδεικνύει: Ότι από μέσα του έλειπε εντελώς το πνεύμα της Ένωσης, το πνεύμα τού Γρηγόρη Αυξεντίου, τού Μάτση (ού περί χρημάτων των αγώνα ποιούμεθα) και του Παλληκαρίδη.

Ούτε Έλλην ούτε χριστιανός αλλά ούτε και κομμουνιστής μπορεί να ήταν ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος. Τίποτε δεν ήταν, παρά ένας άνθρωπος κενός, μετερχόμενος κάθε μέσο προκειμένου να κρατηθεί στην εξουσία. Ακόμα και ο “πρόδότης” έχει κάτι το τραγικό στο είναι του. Ο δικός μας δεν ήταν ούτε καν αυτό. Μόνο και μόνο τα λόγια που είπε παραμονή της τουρκικής εισβολής στον ΟΗΕ, δείχνουν ένα τεράστιο, ανεξέλεγκτο, αδίστακτο ΕΓΩ. Τίποτε άλλο. Αυτός ήταν (είναι ακόμα) ο μεγαλύτερος… ήρωας της Κύπρου! Και οι οπαδοί του σήμερα αρπάζονται από τη γενικευμένη “διαφθορά” προκειμένου να επιστρέψουν (και να τον επιστρέψουν) στην Εξουσία. Δεν τον επικαλούνται πια σαν πρότυπο. Κάτι, επιτέλους, μυρίστηκαν και σιωπούν. Αποσιωπώντας τον, όμως, υπάρχει ο κίνδυνος να επαναφέρουν τη νοοτροπία του. Την τελική καταστροφή.

Δείτε ξανά το έγγραφο, που κατά λάθος βγήκε στη φόρα από το Αρχείο Τάσσου Παπαδόπουλου.

Το έγγραφο που αντέστρεψε το “ου περί χρημάτων τον αγώνα ποιούμεθα” και τον έκαμε περί χρημάτων. Μια μέρα θ’ αναρτηθεί στο Μουσείο Αγώνος κι από κάτω θα γράφει με τα πιο απλά λόγια: ΕΤΣΙ ΠΡΟΔΟΘΗΚΕ Ο ΑΓΩΝΑΣ.

• Τα ενυπόγραφα κείμενα απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους