Επιστροφή στον αυταρχισμό
Η σύγκρουση Αστυνομίας και Φυλακών, που προέκυψε τις προηγούμενες μέρες, είναι στην ουσία σύγκρουση δύο σχολών σκέψης. Για την Αστυνομία, η μέθοδος δράσης περιστρέφεται γύρω από Αίαντες, ρόπαλα, κουκούλες και μπουκάρω για να κάνω έρευνα έχοντας ήδη στο μυαλό πως ο υπό διερεύνηση είναι ένοχος. Ειδικά στις Φυλακές, όπου οι «ένοικοι» ήδη έχουν παραβεί το νόμο άρα παραμένουν εν δυνάμει ύποπτοι για εγκληματικές πράξεις.
Για τη διεύθυνση των Φυλακών, την παρούσα διεύθυνση, -όπως πολλές φορές έχει εξηγήσει η διευθύντρια- οι φυλακισμένοι δεν είναι εσαεί και για το κάθε τι εν δυνάμει ύποπτοι. Δικαιούνται δεύτερης ευκαιρίας και στόχος είναι να εξέλθουν των Φυλακών έχοντας εκτίσει την ποινή που τους έχει επιβληθεί αναμορφωμένοι και έχοντας αποκτήσει κάποια εφόδια, γνώσεις και συναίσθηση που θα τους βοηθήσει να κάνουν μια νέα αρχή. Αν ο στόχος επιτευχθεί, τότε για την κοινωνία ο χρόνος φυλάκισης δεν ήταν χαμένος. Η τιμωρία είναι δεδομένη. Η στέρηση της ελευθερίας, ναι μεν απαμβλύνεται με τις μεθόδους που εφαρμόζονται από την παρούσα διεύθυνση, αλλά δεν εξισορροπείται. Παραμένει ως η μία παράμετρος της ποινής. Τιμωρία και αναμόρφωση.
Για την Αστυνομία αυτό δεν είναι ούτε κατανοητό ούτε αποδεκτό. Ζήσαμε περιόδους που ένας κατάδικος σε ισόβια έκανε βόλτες στην Στασικράτους και είχε κοινωνικές επαφές σε κλινική όπου παραθέριζε. Ζήσαμε περιόδους που φυλακισμένοι βίαζαν φυλακισμένους, που οργάνωναν την αρπαγή νεκρών από τον τάφο τους και άλλες εγκληματικές πράξεις. Και για να αντιμετωπιστούν όλα αυτά, είχαν μετατραπεί οι Φυλακές σε κολαστήριο με αποτέλεσμα να σημειωθούν επτά αυτοκτονίες και να εκδηλώνονται ανταρσίες.
Τα τελευταία χρόνια, με την αλλαγή του τρόπου διοίκησης, δεν ακούστηκε ποτέ κανένα σοβαρό συμβάν και ο υποτροπιασμός σε παράνομες ή εγκληματικές ενέργειες μειώθηκε. Ο Σύνδεσμος Αστυνομίας, ωστόσο, βλέπει μια οικτρή και χαοτική κατάσταση στο Σωφρονιστικό Ίδρυμα. Μιλά για διάπραξη σοβαρών αδικημάτων μέσα από τις Φυλακές απαξιώνοντας το μοντέλο σωφρονισμού και τις πρακτικές που εφαρμόζονται. «Αν το μοντέλο σωφρονισμού και οι βέλτιστες πρακτικές είναι να επιτρέπεται η διάπραξη αδικημάτων όπως εμπορία ναρκωτικών εντός και εκτός Φυλακών, η οργάνωση και εκτέλεση σοβαρών εγκλημάτων που ταλανίζουν την κοινωνία, τα Δικαστήρια από πρόσωπα που είναι εγκλεισμένα στις Φυλακές “ζήτω που καήκαμε”», αναφέρει σε μια κατά μέτωπο επίθεση κατά της διευθύντριας των Φυλακών.
Σαφώς και οι Φυλακές δεν είναι αγγελικά πλασμένες. Δεν μπορεί, ωστόσο, μια υπηρεσία να μηδενίζει τη δουλειά που έχει γίνει τα τελευταία χρόνια και να ζητεί επιστροφή στον αυταρχισμό. Γιατί, στην ουσία αυτό είναι το αίτημα της Αστυνομίας. Οι δυο Υπηρεσίες μπορούν ενδεχομένως να βρουν ένα τρόπο συνεργασίας αναγνωρίζοντας τα όρια των αρμοδιοτήτων της κάθε μιας.
*Το άρθρο δημοσιεύτηκε σήμερα στην εφημερίδα “Ο Φιλελεύθερος”. Ο ageliaforos συμφωνεί με τις απόψεις της συναδέλφου.
ΣΗΜ: Ο Αρχηγός Αστυνομίας , όπως είχε ανακοινωθεί από την περασμένη Δευτέρα, είχε ενημερώσει για τα όσα κατά την άποψη του διαδραματίστηκαν στις Φυλακές την υπουργό Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως κ. Στέφη Δράκου και είχε ζητήσει να γίνει σύσκεψη στην παρουσία και της Διεύθυνσης του Τμήματος Φυλακών. Μέχρι τώρα τα ΜΜΕ δεν έχουν ενημερωθεί για την ημέρα και ώρα της σύσκεψης, πράγμα που έπρεπε να γίνει από το γραφείο της υπουργού. Τί συμβαίνει; Επίσης, η κυρία υπουργός εμμένει στις απόψεις , που διατύπωσε στις αρχές Ιουλίου, όταν επισκέφτηκε τις Κεντρικές Φυλακές και επαίνεσε την διεύθυνση τους για το έργο , που επιτελούν; Το ερώτημα τίθεται διότι η κυρία υπουργός δεν αντέδρασε ποσώς -ως όφειλε κατά την γνώμη μας- στους αβάσιμους ισχυρισμούς του Συνδέσμου Αστυνομίας Κύπρου για “οικτρή και χαοτική κατάσταση στο Σωφρονιστικό Ίδρυμα, για διάπραξη σοβαρών αδικημάτων κά”. Αυτά θα έπρεπε να είχαν απορριφθεί τόσο από την υπουργό , όσο και από τον Αρχηγό Αστυνομίας , πριν από οποιαδήποτε σύσκεψη.
Α. ΒΙΚ
