Επέτειος : 59 χρόνια από την απονομή του Νόμπελ στον Γιώργο Σεφέρη.
“Ανήκω σε μια χώρα μικρή. Ένα πέτρινο ακρωτήρι στη Μεσόγειο, που δεν έχει άλλο αγαθό παρά τον αγώνα του λαού του, τη θάλασσα, και το φως του ήλιου” (Από την ομιλία Σουηδική Ακαδημία)
Η τελετή βράβευσης θα πραγματοποιηθεί Στις 10 Δεκεμβρίου του 1963, πριν από 59 χρόνια, στην Σουηδική Ακαδημία της Στοκχόλμης, έγινε η τελετή απονομής του Νόμπελ Λογοτεχνείας στον Έλληνα ποιητή , Γιώργο Σεφέρη. Ήταν ο πρώτος Έλληνας, που έτυχε αυτής της διάκρισης. Χρόνια μετά ακολούθησε ο Οδυσσέας Ελύτης.
Ο Σεφέρης παρέλαβε το το Νόμπελ από τον τότε βασιλιά της Σουηδίας, Γουσταύο ΣΤ΄ Αδόλφο, και εκφώνησε ένα σύντομο λόγο- οικουμενικό μήνυμα για τις πανανθρώπινες αξίες και την αδιάσπαστη συνέχεια της ελληνικής γλώσσας.
Η απόφαση της Σουηδικής Ακαδημίας να απονείμει το Νόμπελ Λογοτεχνίαςτον ποιητή Γιώργο Σεφέρη «για το υπέροχο λυρικό ύφος του, που είναι εμπνευσμένο από ένα βαθύ αίσθημα για το ελληνικό πολιτιστικό ιδεώδες», ανακοινώθηκε στις 24 Οκτωβρίου 1963.
Η ανάδειξή του μόνο εύκολη δεν ήταν. Διεκδικούσε για τρίτη φορά το Νόμπελ, αφού ήταν και πάλι υποψήφιος το 1955 και το 1961, προτεινόμενος από τον διάσημο Άγγλο ποιητή Τόμας Στερνς Έλιοτ. Όντως επελέγη μεταξύ 80 υποψηφίων απ’ όλο τον κόσμο και, σύμφωνα με τα πρακτικά, που έγιναν γνωστά μόλις το 2013, στην τελική ψηφοφορία επικράτησε ανάμεσα στον Άγγλο δοκιμιογράφο Ουίσταν Όντεν και τον Χιλιανό ποιητή Πάμπλο Νερούδα, που έλαβε τον επίζηλο βραβείο οκτώ χρόνια αργότερα.
Η ομιλία του Σεφέρη στην τελετή των Νόμπελ
«Τούτη την ώρα αισθάνομαι πως είμαι ο ίδιος μια αντίφαση. Αλήθεια, η Σουηδική Ακαδημία έκρινε πως η προσπάθειά μου σε μια γλώσσα περιλάλητη επί αιώνες, αλλά στην παρούσα μορφή της περιορισμένη, άξιζε αυτή την υψηλή διάκριση. Θέλησε να τιμήσει τη γλώσσα μου, και να – εκφράζω τώρα τις ευχαριστίες μου σε ξένη γλώσσα. Σας παρακαλώ να μου δώσετε τη συγγνώμη που ζητώ πρώτα- πρώτα από τον εαυτό μου.
Ανήκω σε μια χώρα μικρή. Ένα πέτρινο ακρωτήρι στη Μεσόγειο, που δεν έχει άλλο αγαθό παρά τον αγώνα του λαού του, τη θάλασσα, και το φως του ήλιου. Είναι μικρός ο τόπος μας, αλλά η παράδοσή του είναι τεράστια και το πράγμα που τη χαρακτηρίζει είναι ότι μας παραδόθηκε χωρίς διακοπή. Η ελληνική γλώσσα δεν έπαψε ποτέ της να μιλιέται. Δέχτηκε τις αλλοιώσεις που δέχεται καθετί ζωντανό, αλλά δεν παρουσιάζει κανένα χάσμα. Άλλο χαρακτηριστικό αυτής της παράδοσης είναι η αγάπη της για την ανθρωπιά· κανόνας της είναι η δικαιοσύνη. Στην αρχαία τραγωδία, την οργανωμένη με τόση ακρίβεια, ο άνθρωπος που ξεπερνά το μέτρο πρέπει να τιμωρηθεί από τις Ερινύες. O ίδιος νόμος ισχύει και όταν ακόμη πρόκειται για φυσικά φαινόμενα: «Ήλιος ουχ υπερβήσεται μέτρα» λέει ο Ηράκλειτος· «ει δε μη, Ερινύες μιν Δίκης επίκουροι εξευρήσουσιν» (μτφρ. «δεν πρέπει ο Ήλιος να ξεπερνάει το μέτρο· διαφορετικά, οι ίδιες οι Ερινύες θα προσφερθούν ως βοηθοί της Δικαιοσύνης»).
*Ακούστε πιο κάτω και τα σχετικά με τον Σεφέρη PODCASTS ΤΟΥ LIFO.GR
Η συνταρακτική επιστροφή του Σεφέρη στη Σμύρνη, στο πατρικό του σπίτι | LiFO
Ο Σεφέρης και τα Δεκεμβριανά | LiFO
