Επέτειος 1ης Απριλίου 1955: «Σε δύο άξονες η ζωή μας. Πρώτα ο Θεός και μετά η Ελλάδα»

Συνέντευξη του αγωνιστή της ΕΟΚΑ, Ιωάννη  Σπανού 

Ο αγωνιστής της ΕΟΚΑ  1955-59 , Ιωάννης Σπανός, περιγράφει στην εκπομπή «Η Επικαιρότητα στην Πεμπτουσία» και τη Μαρία Γιαχνάκη πώς ξεκίνησε ο απελευθερωτικός αγώνας της ΕΟΚΑ την 1η Απριλίου του 1955 και πώς οργανώθηκε ο ίδιος, στρατολογούμενος από στενό φίλο του Γρηγόρη Αυξεντίου, σε ηλικία μόλις 17 ετών. Ακόμα, τι γινόταν όταν οι νέοι αγωνιστές βρίσκονταν ενώπιον της  αγχόνης, πόσο βασανιστικός είναι ο θάνατος στην κρεμάλα, αλλά και το πόσο λυπόντουσαν οι αγωνιστές όταν δεν ήταν οι ίδιοι στη θέση των εθνομαρτύρων.

Επίσης, μιλά για το ότι μπροστά στην κρεμάλα οι αγωνιστές έψελναν τον Εθνικό Ύμνο και το «Τη Υπερμάχω Στρατηγώ», ακόμα και το «Ότε κατήλθες προς τον θάνατον» και κάνει λόγο για τη λάμψη που είδε στο πρόσωπο του Ευαγόρα Παλληκαρίδη, μέσα στο αυτοκίνητο που τον οδηγούσε στον θάνατο…

Τονίζει την αγάπη των Κυπρίων προς την Ελλάδα, ενώ αποκαλύπτει ότι στα σπίτια τους υπήρχαν στους τοίχους μόνον τα πρόσωπα των ηρώων αγωνιστών της Επανάστασης του ’21, που είχαν γίνει γι’ αυτούς πρότυπα βίου.

«Υποφέραμε κι εμείς για τα μαρτύρια του κόσμου στην Ελλάδα. Ζούσαμε για την Ελλάδα, ήτανε το όραμά μας, ο σκοπός μας! Σε δύο άξονες ήταν η ζωή μας: πρώτα ο Θεός και μετά η Ελλάδα, γι’ αυτά ήμασταν έτοιμοι να θυσιαστούμε. Είχαμε χρέος να πολεμήσουμε. Αυτός ήταν ο σκοπός της ζωής μας και το χρέος μας». 

Τέλος, μιλά για το γιατί δεν ήρθε η Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα ποτέ, αλλά και τον σημαντικό  ρόλο της Εκκλησίας και των Μοναστηριών στον  απελευθερωτικό αγώνα