«Ελεύθερη διακίνηση θα επιτευχθεί όταν δεν θα υπάρχουν πια οδοφράγματα»
Η Πρωτοβουλία Παγκύπρια Κινητοποίηση για την Ελευθερία της Κύπρου, εκτιμά ότι στην πράξη, η «πολιτική των οδοφραγμάτων», ελάχιστα έχει συνεισφέρει στον γενικότερο στόχο της απελευθέρωσης της Κύπρου από την κατοχή.
Αντιθέτως, αποπροσανατολίζει τις διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό και ενισχύει την κανονικοποίηση της διχοτόμησης προωθώντας την ιδέα μιας «λειτουργικής κατοχής».
Η διάνοιξη οδοφραγμάτων προσεγγίζεται σε πολιτικό επίπεδο ως ένα Μέτρο Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης, ενώ οι πιο αισιόδοξοι αποτιμούν τη διάνοιξη περισσότερων διόδων διακίνησης, ως «πλήγμα» κατά της κατοχής και της διχοτόμησης.
Στην ουσία της, όμως, η διευκόλυνση μίας ελεγχόμενης διακίνησης, καλλιεργεί την αποδοχή των συνθηκών διαχωρισμού και ενισχύει την εμπέδωση μίας σχέσης καλής γειτονίας μεταξύ «κρατών». Οι όποιες θετικές προεκτάσεις σε ανθρώπινο και ανθρωπιστικό επίπεδο, δεν μπορούν να αντισταθμίσουν το πολιτικό κόστος.
Ακόμη και ως μέσο για την καλλιέργεια αμοιβαίας εμπιστοσύνης, έχει αποδεδειγμένα εξαντλήσει τη δυναμική του. Στα 20 χρόνια τώρα που επιτρέπεται η ελεγχόμενη διακίνηση μεταξύ ελεύθερων και κατεχόμενων περιοχών, δεν έχει επιτευχθεί καμία πρόοδος για επίλυση του Κυπριακού. Η Τουρκία διαχρονικά εκμεταλλεύεται την καλή πίστη που μονομερώς επιδεικνύει η Κυπριακή Δημοκρατία, προωθώντας όλο και πιο ακραίες πολιτικές επεκτατισμού:
Βλέπουμε τον κατοχικό στρατό να επεκτείνει τις θέσεις του στην νεκρή ζώνη, να εποικίζει τα Βαρώσια, να απειλεί γεωργούς και κατοίκους σε ακριτικές περιοχές, να προτάσσει τα δύο κράτη ως «μόνη λύση» και να περιλαμβάνει ολόκληρη την Κύπρο σε χάρτες που απεικονίζουν την «γαλάζια πατρίδα» που η Τουρκία οραματίζεται.
Είναι ζωτικής σημασίας να θυμόμαστε ότι πίσω από την απόφαση να ανοίξουν τα οδοφράγματα ήταν η κατοχική δύναμη, μαζί με το κατοχικό καθεστώς υπό τον Ραούφ Ντενκτάς. Η κίνηση αυτή ήταν μια υπολογισμένη προσπάθεια να ενισχύσει τη συμφιλίωση με την κατοχή.
Παράλληλα, ήταν μια κίνηση για να κατευνάσει τις τουρκοκυπριακές μάζες, οι οποίες, μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 2000, είχαν κουραστεί από την αμείλικτη καταπίεση στις κατεχόμενες περιοχές, βγαίνοντας στους δρόμους, ενάντια στο καταπιεστικό καθεστώς.
Η ελεύθερη διακίνηση θα επιτευχθεί όταν δεν θα υπάρχουν πια οδοφράγματα που να την εμποδίζουν και δεν θα απαιτείται η προσκόμιση εγγράφων στα σημεία διέλευσης. Όταν τα στρατεύματα κατοχής που επέβαλαν εξ αρχής την παρουσία τους, δεν θα ορίζουν τη ζωή των ανθρώπων στον τόπο μας.
Πρωτοβουλία Παγκύπρια Κινητοποίηση για την Ελευθερία της Κύπρου
Η «Παγκύπρια Κινητοποίηση για την Ελευθερία της Κύπρου» είναι μία πρωτοβουλία πολιτών, Ελληνοκυπρίων, Τουρκοκυπρίων, Μαρωνιτών, Αρμενίων και Λατίνων, οι οποίοι δεσμεύονται από την κοινή Διακήρυξη με θέσεις αρχών στο Κυπριακό.
Κοινός στόχος είναι μία ελεύθερη πατρίδα, χωρίς εδαφικούς και εθνοτικούς διαχωρισμούς.
*Το άρθρο απηχεί τις απόψεις της Παγκύπριας Κινητοποίησης για την Ελευθερία της Κύπρου/ Πηγή: forum.agora-dialogue.com