Εκπομπή δύο μειονοτικών δημοσιογράφων σε τουρκόφωνο κανάλι

Περίπου εδώ και δύο χρόνια δύο δημοσιογράφοι ,ο ένας από την Ρωμαίκη και ο άλλος από την Αρμενική μειονότητα της Κωνσταντινούπολης συμπαρουσιάζουν στο τουρκόφωνο τηλεοπτικό σταθμό «Αrti.tv» εβδομαδιαία επικαιρική εκπομπή.
Οι συντελεστές της εκπομπής είναι ο βετεράνος Ρωμιός δημοσιογράφος της εφημερίδας «Απογευματινή”, και αγαπητός φίλος , Μιχάλης Βασιλειάδης,  και ο Πακράτ Εστουκιάν, Αρμένης δημοσιογράφος από την «AGOS», την εφημερίδα που ίδρυσε ο Χραντ Ντινκ.

Ο Πακράτ Εστουκιάν (α) και ο Μιχάλης Βασιλειάδης (δ)

Το όνομα της εκπομπής είναι « Ηaylı Ηuylu Ηaberler», που σημαίνει αρμενικά (hay) και Ρωμαίικα (huy) , «ΝΕΑ».
Ο Μιχάλης Βασιλειάδης δέχθηκε την πρόταση για την εκπομπή , γιατί, όπως λέει, « μέσω αυτής επικοινωνεί με το τουρκόφωνο κοινό και μπορεί να το ενημερώνει για τα προβλήματα της μειονότητας». Έτσι, προσθέτει, αποφεύγει να προσθέσει στήλες στα τουρκικά και η “Απογευματινή” μένει ημερήσια εφημερίδα, «που εκδίδεται εδώ και 95 χρόνια στην ελληνική (μητρική) γλώσσα».
Η εκπομπή, που μεταδίδεται κάθε Κυριακή στις 18:00 ώρα Τουρκίας, οπτικογραφείται κάθε Παρασκευή απόγευμα. Προχθές, που ήμουν στην Πόλη,  πήγα στην οπτικογράφιση της εκπομπής , που θα προβληθεί σήμερα.

Το στούντιο βρίσκεται στην ιστορική και γραφική γειτονιά του Γαλατά , σε μικρή απόσταση από τον ομώνυμο πύργο (Galata Kulesi). Είναι   ένας μεσαιωνικός κυκλικός πέτρινος πύργος,  σημείο αναφοράς για την πλειοψηφία των επισκεπτών της Πόλης. Προσφέρει  εντυπωσιακή πανοραμική θέα της ιστορικής χερσονήσου της Πόλης  και των γύρω  περιοχών.

Ο πύργος είναι  ρωμανικού ρυθμού και χτίστηκε στην βόρεια πλευρά του Κεράτιου Κόλπου, στην άλλοτε γενοβέζικη παροικία της Κωνσταντινούπολης το 1348/1349 και η αρχική του ονομασία ήταν στα λατινικά Christea Turris, δηλαδή ο “Πύργος του Χριστού”. Εκείνα τα χρόνια, ο “Πύργος του Χριστού”,  ο οποίος κατασκευάστηκε σε αντικατάσταση ενός παλαιότερου βυζαντινού Πύργου (που ονομαζόταν “Μεγάλος Πύργος”, βρισκόταν σε σχετικά κοντινή απόσταση με τον σύγχρονο Πύργο του Γαλατά και είχε καταστραφεί κατά την διάρκεια των Σταυροφοριών του 1202-1204) ήταν το υψηλότερο κτίριο της Πόλης. Οι Γενοβέζοι, οι οποίοι είχαν αποκτήσει το δικαίωμα πραγματοποίησης οχυρωματικών έργων με σχετικό αυτοκρατορικό χρυσόβουλο, χρησιμοποίησαν αρχικά την συγκεκριμένη κατασκευή ως προπύργιο. Μετά την Άλωση της Πόλης και μέχρι τον 16ο αιώνα, ο Πύργος του Γαλατά χρησιμοποιήθηκε για διάφορους σκοπούς μεταξύ των οποίων και ως φυλακή.

Από τις αρχές του 17ου αιώνα ξεκίνησε η χρήση του Πύργου του Γαλατά από τους Οθωμανούς ως παρατηρητήριο πυρκαγιών (πυροσβεστικός σταθμός). Κατά το έτος 1794, επί ημερών του Σουλτάνου Selim III, η χαρακτηριστική κωνική στέγη του κτιρίου – η οποία είχε ήδη υποστεί επισκευές και μετατροπές στο παρελθόν – ανακαινίστηκε εκ νέου ενώ το κλιμακοστάσιο επλήγη σοβαρά από πυρκαγιά. Μια νέα πυρκαγιά κατέστρεψε μέρος του Πύργου τρεις δεκαετίες αργότερα, το 1831, με αποτέλεσμα να γίνουν νέες εργασίες αποκατάστασης του κτιρίου. Το 1875, κατά τη διάρκεια μιας σφοδρής θύελλας, η κωνική οροφή του Πύργου καταστράφηκε ολοσχερώς και ο Πύργος του Γαλατά παρέμεινε άνευ οροφής μέχρι και τη δεκαετία του 1960. Μεταξύ  1965-1967  η οροφή του κτιρίου αντικαταστάθηκε , το ξύλινο εσωτερικό του κτιρίου ανακαινίστηκε και  ξεκίνησε η τουριστική εκμετάλλευση του. 

 Α. Βικέτος.