Εκκοσμίκευση στις Αρχιεπισκοπικές εκλογές
Του Παναγιώτη Καπαρή*
Στην Εκκλησία υπάρχει ο όρος εκκλησιαστική διακονία και όχι εκκλησιαστική εξουσία. Ωστόσο μορφές διεκδίκησης της κοσμικής εξουσίας, παρεισέφρησαν στην προεκλογική διαδικασία για την ανάδειξη του νέου Αρχιεπισκόπου Κύπρου.
Σε αυτό συνέβαλαν και οι τροποποιήσεις του Νέου Καταστατικού Χάρτη της Εκκλησίας της Κύπρου, με την καθιέρωση ψηφοδελτίου με φωτογραφίες, αλλαγές οι οποίες παραπέμπουν σε προεδρικές εκλογές.
Υποψήφιοι ή ομάδες στήριξης υποψηφίων, ετοίμασαν εκστρατείες στο πρότυπο εκλογής πολιτειακών αξιωματούχων. Διασκέψεις τύπου, διαφημίσεις στους δρόμους, συγκεντρώσεις με κοσμικές μουσικές, με ειδικούς φωτισμούς και με απευθείας μεταδόσεις στο διαδίκτυο.
Στις τηλεοράσεις είδαμε συζητήσεις με δημοσιογράφους, οι οποίοι ρωτούσαν ότι θα ρωτούσαν και τους πολιτικούς. Υποψήφιοι «στρογγύλεψαν» τον λόγο τους, ξεχνώντας τις έννοιες της αμαρτίας, της ενοχής, του λάθους ακόμη και της ευλογίας, του θαύματος και της χαράς και υπέταξαν τα πάντα σε μια αόριστη έννοια της αγάπης.
Παρακολουθήσαμε δημοσκοπήσεις, για την δημοφιλία ιεραρχών, με ερωτήσεις για ποιοτικά χαρακτηριστικά, αντίστοιχες με αυτές των πολιτικών. Τα ίδια και χειρότερα στο διαδίκτυο, με δήθεν δημοσκοπήσεις, με φιλμάκια και διαφημίσεις.
Όλο αυτό το σκηνικό θα μπορούσε πολύ εύκολα να χαρακτηριστεί ως αμαρτωλή εκκοσμίκευση, δηλαδή εισβολή του κοσμικού φρονήματος στο χώρο της εκκλησιαστική διακονίας.
Ευτυχώς σε αυτές τις εκλογές δεν ακούσαμε για φαινόμενα «σιμωνίας» δηλαδή εξαγοράς ψήφων, καταδικαστέο φαινόμενο το οποίο ταλαιπωρούσε από τους πρώτες αιώνες την Εκκλησία. Ευτυχώς δεν είδαμε φανερή εμπλοκή κομμάτων, οργανώσεων και άλλων εξουσιών.
