Δημοτικές εκλογές

Άλλο ένα ορόσημο στη σύγχρονη Ιστορία της Τουρκίας.

Του Αλέκου Παπαδόπουλου*

Προβληματισμένος στην πλειοψηφία του ο Τουρκικός λαός. Από όλα φαίνεται, ότι όσο άσχετοι και εάν είναι οι πιο πολλοί Τούρκοι με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Έστω και αν δεν έχουν πρόσβαση στο Facebook, στο Twitter και στο You Tube, ούτε και γνωρίζουν τι σημαίνουν τα ……διαβολικά αυτά μέσα επικοινωνίας, ενώ τα άλλα, τα κοινά ΜΜΕ με το νέο καθεστώς έχουν καταστεί άγνωμα φερέφωνα του, ίσως αντιλαμβάνονται τώρα, με μεγάλη όμως καθυστέρηση, ότι τα καλλιεπή λόγια του Προέδρου Ερντογάν δεν επιλύουν τα προβλήματα της καθημερινότητας. Ούτε και επηρεάζουν τα άδεια στομάχια τους. Και ασφαλώς δεν πρόκειται να μπαλώσουν ως δια μαγείας, τις τρύπιες τσέπες στα πανταλόνια τους οι πύραυλοι που παζαρεύει εκείνος, αφενός με την Αμερική και αφετέρου με τη Ρωσία, στο πλαίσιο μιας παράλογης αυτοπεποίθησης ότι μπορεί να ακροβατεί επάνω σε δύο βάρκες και μάλιστα σε μια ταραγμένη θάλασσα με ασυνήθη υψηλά μποφόρ.
Αντιλαμβάνονται ίσως, μέρα με τη μέρα και περισσότεροι, ότι οι γέφυρες, οι ουρανοξύστες και οι σήραγγες που έχουν πράγματι κατασκευασθεί σε όλη τη χώρα με εμφανή τον πλουτισμό μιας φάρας ανθρώπων, αλλά και τη διόγκωση του κρατικού χρέους, καθώς και τα μεγαλόπνοα έργα που επαγγέλλονται συνήθως από τον Πρόεδρο τους, ομόφωνα δε προβάλλονται από τα φερέφωνα του – εφημερίδες και τηλεόραση – δεν μπορούν να επιλύσουν τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο λαός στην πλειοψηφία του. Ούτε και να αναβάλουν έστω προσωρινά τις φοβερές συνέπειες της οικονομικής κρίσης που απειλεί την πατρίδα τους. Προβληματισμένος όμως φαίνεται τελευταίως και ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, όχι τόσο – έρμαιο της μεγαλομανίας του αυτός – με τα οικονομικά στοιχεία που ασφαλώς και τίθενται υπόψη του, αλλά όσο, με το ενδεχόμενο, στις επικείμενες εκλογές της 31ης Μαρτίου για την ανάδειξη των νέων δημοτικών αρχόντων, το Κόμμα του, του οποίου σε διεθνή καινοτομία, παρότι Πρόεδρος σήμερα, υποτίθεται όλων των Τούρκων, εξακολουθεί και να ηγείται, να μην πλειοψηφήσει. Ο Ερντογάν δεν ανέχεται ούτε και πρόκειται να… επιτρέψει την αμφισβήτηση του από τη μεγαλύτερη μερίδα του τουρκικού λαού. Ενώ δε μέχρι τώρα, προεκλογικά και όσο εμφανίζονταν τούτο, πρώτο, ποτέ του δεν είχε αμφισβητήσει τα πορίσματα των δημοσκοπήσεων, τώρα, που οι υποψήφιοι του εμφανίζονται να έπονται των υποψηφίων, αλλού του Λαϊκού Κόμματος και αλλού πάλι άλλων συνδυασμών, επαναλαμβάνει καθημερινά ότι δεν πρέπει να λαμβάνονται υπόψη τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων. Και πως όμως να μην έχει αλλάξει ….γνώμη, όταν σχεδόν από όλες τις δημοσκοπήσεις προκύπτει ότι το Κόμμα του κινδυνεύει τούτη τη φορά να χάσει τα πρωτεία στην Προύσα, στη Σμύρνη, στην Άγκυρα, ίσως και στην Κωνσταντινούπολη. Πρόσφατη λ.χ. έρευνα που διενήργησε ανά τη χώρα το Λαϊκό Κόμμα, το οποίο κατά γενική ομολογία υπό άλλον αρχηγό και όχι υπό τον αποδεδειγμένα ανάξιο Κιλιτσντάρογλου , προ πολλού θα είχε θέσει υπό αμφισβήτηση την παντοδυναμία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, αποκάλυψε ότι ένα μεγάλο ποσοστό (44,2%) των ψηφοφόρων του Κόμματος της Εξουσίας (ΑΚΡ) παραδέχεται ότι η οικονομία της χώρας έχει επιδεινωθεί και ότι το ποσοστό αυτών που αποδίδουν την επιδείνωση στις λανθασμένες τακτικές της Κυβέρνησης ανέρχεται συνολικά σε ποσοστό 67%. Κατά την ίδια έρευνα το 60% της τουρκικής δημοσίας γνώμης άρχισε ν΄ ανησυχεί για την κατάρρευση της οικονομίας. Το 57% των ερωτηθέντων ανησυχεί για τη διαφθορά των νέων, το 55% για την ένταση που παρατηρείται στις διεθνείς σχέσεις με το πιθανό ενδεχόμενο μιας μεγαλύτερης της υφισταμένης πολεμικής σύρραξης, το 55% ανησυχεί για την αύξηση της τρομοκρατίας και το 50% για τις έξωθεν απειλές που δέχεται η Τουρκία. Μια επιδείνωση καθολική που βαρύνει αποκλειστικά και μόνο τον Πρόεδρο Ερντογάν και την πολιτική που εκπονεί και ακολουθεί μόνος του, πάντοτε δε αυθαίρετα σε όλους γενικά τους τομείς. Ειδήμων αυτός στα πολεμικά, ειδήμων στα γεωπολιτικά, ειδήμων στα εκπαιδευτικά, ειδήμων στα θρησκευτικά, στα θέματα της δικαιοσύνης αλλά και της δημοκρατίας και της ελευθεροτυπίας. Και ενώ οι πάντες, όχι μόνο στο εσωτερικό αλλά και έξω, όσοι συγκεκριμένα ασχολούνται με τους οικονομικούς δείκτες της Τουρκίας κρούουν επίμονα τον κώδωνα του κινδύνου και υποδεικνύουν ως μονόδρομο την άμεσο προσφυγή της στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ο Τούρκος Πρόεδρος αποκλείει τούτο, απευθυνόμενος δε στο Κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης λέει ότι οι παρεμφερείς λύσεις ανήκουν οριστικά στην εποχή του και δεν πρόκειται να γονατίσουν οι εχθροί της τη σημερινή Τουρκία ούτε οικονομικά, ούτε πολιτικά ούτε και πολεμικά.
Προχθές ακόμη σε ομιλία του σε προάστιο της Κωνσταντινούπολης μ΄εκείνο το γνωστό και πάντοτε υπεροπτικό του ύφος δε δίστασε να επαναλάβει τα μεγάλα του λόγια και να αυτοανακηρυχτεί για άλλη μια φορά ηγέτης όλων των υπανάπτυκτων χωρών. Είμαστε αποφασισμένοι είπε, να μην υποστείλουμε το λάβαρο εξυπηρέτησης του λαού μας. Ούτε θα προδώσουμε την εμπιστοσύνη του. Oύτε όμως και θα υποκύψουμε ποτέ στις πιέσεις, στους εκβιασμούς και στις απειλές που δεχόμαστε. Ενδεχομένως η τακτική που ακολουθούμε να ενοχλεί κάποιους και να αισθάνονται άβολα ως εχθροί των Μουσουλμάνων, δεν πρόκειται όμως να πτοηθούμε από την αντίδραση τους. Σταθερά αποφασισμένοι θα συνεχίσουμε να αποτελούμε το σύμβολο της δικαιοσύνης, της ειρήνης και της ασφάλειας σε διεθνές επίπεδο. Αλλά και προστάτες όλων των τυραννισμένων λαών, από τη Συρία μέχρι το Αρχιπέλαγος Αρακάν και από την Αφρική ως τα Βαλκάνια έστω και αν γι΄αυτά και γι΄αυτά δυσανασχετούν μαζί μας, τα υπολείμματα των Σταυροφοριών.
Γενικά πάντως και από όλα τα επόμενα αποσπάσματα της ομιλίας του Τούρκου Προέδρου διαφαίνεται σαφέστατα η διάθεση. Όχι απλά η διάθεση αλλά η πρόθεση του πλέον, να κηρύξει και να ηγηθεί μιας ανένδοτης σύρραξης , μεταξύ Χριστιανών και Μουσουλμάνων, μεταξύ ευημερούντων και υπανάπτυκτων λαών.
Εμείς συνέχισε θα υπερασπιστούμε τα δικαιώματα της Ιερουσαλήμ, το δίκαιο της Γάζας, θα συνεχίσουμε να απηχούμε την κραυγή των παιδιών της Υεμένης, των γυναικών της Συρίας και των λιμοκτονούντων λαών της Αφρικής. Και όλα αυτά, μολονότι ο τουρκικός λαός, ο δικός του ο λαός αντιμετωπίζει ήδη εμφανέστατα το φάσμα της ανέχειας. Και εμπρός στα μάτια του, ήρθαν προ ημερών στα χέρια, τα πλήθη, οπαδών του Κόμματος του, όταν για να αποκτήσει ο καθένας για λογαριασμό του, ένα από τα φακελάκια τσαϊού που σκόρπισαν ο ίδιος και οι ακόλουθοι του από την εξέδρα, στο τέλος μιας από τις καθημερινές προεκλογικές πολιτικές συγκεντρώσεις. Θέαμα θλιβερό το οποίο όπως σημείωσαν την επομένη αυτόπτες παρατηρητές, ενόχλησε και εκνεύρισε ακόμη και τον Πρόεδρο που άρχισε να τρέμει αγανακτισμένος βλέποντας τη μάχη που έδιναν στην αρένα οι συμπατριώτες του προκειμένου να αποκτήσουν τζάμπα λίγο τσάϊ.
Καθολική είναι σήμερα, η εντύπωση ότι η οικονομία της Τουρκίας ενώ θα έπρεπε από πολλού να παραμένει στην εντατική και να διατελεί υπό αυστηρή θεραπεία και παρακολούθηση, για λόγους κομματικής και μόνον σκοπιμότητας έχει εγκαταλειφθεί στη μοίρα της εν όψει των δημοτικών εκλογών της 31ης Μαρτίου, ως να ήτο εφικτό να θεραπευθεί με τα προφορικά συνταγολόγια του Τούρκου Προέδρου ότι ουδείς και ουδέποτε θα μπορέσει να εκδιώξει τους Τούρκους από την ωραία αυτή Πόλη που τους εμπιστεύθηκε ο Φατίχ, καθώς και ότι, είτε το θέλουν είτε όχι οι εχθροί της, θα πραγματώσει οπωσδήποτε η Τουρκία τους στόχους που καθόρισε για το έτος 2023, την 570ή επέτειο της άλωσης.
Και ήταν πολλαπλές οι απειλές που εκτόξευσε προεκλογικά, άμεσα και έμμεσα κατά των ψηφοφόρων το δίδυμο Ερντογάν-Μπαχτσελή. Οριοθέτησε μάλιστα την 31η Μαρτίου, ώστε να μην αποκλείεται η επομένη, να επιφυλάσσει συνταρακτικές εκπλήξεις αν δεν επικρατήσουν οι δικοί τους υποψήφιοι, κυρίως όμως οι υποψήφιοι του κυβερνώντος κόμματος. Είναι δε εντυπωσιακό ότι υπάρχουν και κάποιοι που θεωρούν πιθανότατο την 12η ώρα, στο πλαίσιο μιας ανάλογης σκηνοθεσίας, να ματαιωθούν οι εκλογές εάν οι μυστικές δημοσκοπήσεις πείσουν τον Μεγάλο Άρχοντα ότι οι υποψήφιοι που έχει ορίσει δεν πρόκειται να εκλεγούν, όπως υπάρχουν και άλλοι που δεν αποκλείουν την ακύρωση του αποτελέσματος αν δεν είναι αρεστοί αυτοί που θα εκλεγούν.
Ακραίες θέσεις, ακραίες προβλέψεις και όμως μη αποκλειόμενες με βάση τις έκτακτες εξουσίες που αναγνωρίζει στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, το ισχύον Σύνταγμα της χώρας. Άσχετα όμως προς τα παραπάνω οι πάντες, εκτός του Προέδρου Ερντογάν, παραδέχονται ότι την επομένη της 31η Μαρτίου η Άγκυρα θα πρέπει να προσγειωθεί και να λάβει επιτέλους τα απαραίτητα μέτρα στον οικονομικό τομέα, που σκόπιμα διασκέδασε, καθ΄όλη τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου.
Ήδη το προ ημερών έξαλλο “ΟΧΙ” του Τούρκου Προέδρου στον Τραμπ, όσον αφορά τη νομιμοποίηση της κατοχής από το Ισραήλ των υψωμάτων του Γκολάν, ανάφλεξε άμεσα την ισοτιμία του δολαρίου ως προς την Τουρκική λίρα και υπενθύμισε σε όλους τους ενδιαφερόμενους ότι επίκειται ο νέος κύκλος του ράλυ που τον Σεπτέμβριο είχε πανικοβάλει τους Τούρκους πολίτες αλλά και την ΄Αγκυρα, δεν λείπουν δε σήμερα και αυτοί που προβλέπουν ότι αν δεν ληφθούν άμεσα τα προσήκοντα δρακόντεια μέτρα η ισοτιμία της τουρκικής λίρας έναντι του δολαρίου θα φθάσει λίαν προσεχώς τις 9 ή και τις 10 λίρες καθότι τα γιατροσόφια του..σώγαμπρου του Ερντογάν Υπουργού Οικονομικών Μπεράτ Αλμπαϊράκ δεν μπόρεσαν να θεραπεύσουν όχι την καλπάζουσα λευχαιμία από την οποία πάσχει η τουρκική οικονομία αλλ΄ούτε και ένα απλό συνάχι θα μπορούσαν να θεραπεύσουν.
Σήματα έντονης ανησυχίας εκπέμπουν σήμερα από όλη τη χώρα τα 82.000.000 των Τούρκων. Άλλα από αυτά αφορούν την ανεργία, άλλα την ακρίβεια, άλλα την ξηρασία που δημιούργησε η αστυφιλία. Προβληματική η γεωργία, προβληματική και η κτηνοτροφία, μιας χώρας που πριν από μερικά χρόνια ήταν αυτάρκης σε όλα. Ο δε πληθωρισμός με κορώνα τα υψηλά επιτόκια που ήδη, μετά την Αργεντινή και το Σουρινάμ κατατάσσουν την Τουρκία στην τρίτη παγκοσμίως θέση, με ότι άλλο συνεπάγεται , αναδεικνύουν τελεσίδικα το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ως μοναδική διέξοδο, μια διέξοδο όμως εντελώς ασυμβίβαστη με το χαρακτήρα του Τούρκου Προέδρου και τον ηγετικό ρόλο που αυθαίρετα αναγνώρισε στον εαυτό του και τελικά ίσως και να τον έπεισε.
*Τα ενυπόγραφα κείμενα εκφράζουν τον συγγραφέα τους.