ΔΙΚΤΥΟ: Ο «ερντογανικός οθωμανισμός» και η ελληνική αποφασιστική στάση

Στην αποκλιμάκωση της έντασης μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας και στην επικείμενη έναρξη ενός δύσκολου, δύσβατου και αβέβαιου διαλόγου, αναφέρεται το «ΔΙΚΤΥΟ για τη μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και την Ευρώπη» σε ανάλυση που δημοσίευσε για τις εξελίξεις στις ελληνοτουρκικές σχέσεις.

Την ίδια ώρα, -όπως αναφέρεται- και στην Ελλάδα άλλαξαν πολλά, με τις εσωτερικές δυσκολίες, οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές, να μην της επιτρέπουν ν’ αναπτύξει μια ενεργητική στάση στα αναδυόμενα γεωπολιτικά πράγματα.

«Η Ελλάδα βέβαια δεν είχε προβλήματα γεωπολιτικού προσανατολισμού, παρότι τέθηκαν και τέτοια παράπλευρα-ευτυχώς περαστικά- στα πλαίσια εσωτερικών πολιτικών συγκρούσεων. Η Ελλάδα σταθερά ανήκει στη Δύση και στηρίζει το Διεθνές Δίκαιο. Όμως τα προηγούμενα χρόνια καθυστέρησε σε δύο επίπεδα. Πρώτον ν’ αναλάβει τις απαιτούμενες διπλωματικές πρωτοβουλίες για την θεσμική διασφάλιση των θαλασσίων συνόρων της με τους γείτονες της όπου ήταν δυνατόν και δεύτερον και το κυριότερο έμεινε πίσω στην συστηματική ενίσχυση της αποτρεπτικότητας της χώρας», επισημαίνει το ΔΙΚΤΥΟ, προσθέτοντας πως η καθυστέρηση υπήρξε όχι τόσο γιατί δεν μπορούσαμε αλλά κυρίως γιατί δεν σκεφτόμαστε αλλιώς, με διαφορετικό τρόπο, δηλαδή με το βάρος και την προβλεπτικότητα που θα έπρεπε και όπως σήμερα επιβεβαιώνει η εξέλιξη των πραγμάτων.

Στο πλαίσιο αυτό, «η Ελλάδα αποφεύγοντας μέχρι σήμερα την μεγάλη παγίδα της στρατιωτικοποίησης των εξελίξεων, η οποία καθοδηγούνταν από την τουρκική στρατηγική στρατιωτικής επίσπευσης και κινητοποιώντας τον δυτικό παράγοντα (ΕΕ, ΗΠΑ) οδήγησε την Τουρκία από το πεδίο στο τραπέζι», ωστόσο το σημαντικό αυτό γεγονός δεν λύνει δια μαγείας τα προβλήματα από την πλευρά των ελληνικών επιδιώξεων».

«Ανοίγει μπροστά μας ένας δύσκολος, δύσβατος και αβέβαιος διάλογος», επισημαίνει το ΔΙΚΤΥΟ και τονίζει πως ήδη η Τουρκία, δίπλα στην ανάγκη να δικαιολογήσει στο εσωτερικό της πώς «μαζεύτηκε» το Ορούτς Ρέϊς, αρχίζει και «φορτώνει εξωτερικά» τον διάλογο με τις γνωστές διεκδικήσεις πέραν των θαλασσίων ζωνών για θέματα περί κυριαρχίας των νησιών, για τα μειονοτικά της Θράκης και το ιδιαιτέρως προβαλλόμενο τελευταία ζήτημα της αποστρατιωτικοποίησης των ελληνικών νησιών, με ξεχωριστή μάλιστα απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας της.

«Το ζήτημα διεκδίκησης της αποστρατιωτικοποίησης των ελληνικώννησιών δεν είναι καθόλου τυχαία επιλογή. Είναι ο διπλός δούρειος ίππος της Τουρκίας διότι με αυτόν αφενός θέλει να πολιορκήσει την ελληνική επιχειρηματολογία περί συνθηκών και διεθνού δικαίου και αφετέρου να διαμορφώσει πεδίο ουδέτερης ζώνης, μειωμένης κυριαρχίας και ευάλωτης φύλαξης των ανατολικών συνόρων της χώρας, που προμαχώνας τους είναι τα νησιά του Α. Αιγαίου και τα Δωδεκάνησα, για την επόμενη φάση επέκτασης της “Γαλάζιας Πατρίδας”».