Διεθνές σκάνδαλο

Του Σενέρ Λεβέντ*

Ο Τατάρ βρήκε το δείπνο στη Νέα Υόρκη «δυσοίωνο». Δεν του άρεσε. Δεν είχε γεύση, λέει. Ο Χριστοδουλίδης είπε «Κυπριακή Δημοκρατία». Και εκείνος είπε «δύο κράτη», λέει. Ο δε Γκουτέρες είπε «τότε να περάσουμε σε μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης». Αυτή είναι η σύνοψη της υπόθεσης.

Όχι, αυτό δεν είναι όλο. Υπάρχουν και άλλα πιο εντυπωσιακά πράγματα από το γεγονός ότι δεν άρεσε το φαγητό στον Τατάρ. Κοιτάξτε την εξής συνομιλία κατά το δείπνο. Τατάρ: «Είναι λάθος η σύλληψη του Σιμόν Αϊκούτ. Είναι απάνθρωπο, απαράδεκτο αυτό. Κρατάτε έναν άνθρωπο 74 χρόνων». Χριστοδουλίδης: «Δεν μπορώ να παρέμβω στη Δικαιοσύνη». Τατάρ: «Ο άνθρωπος ασχολείτο με αυτές τις υποθέσεις εδώ και 20 χρόνια. Δεν μπορείτε να κάνετε πολιτικές συλλήψεις». Γκουτέρες: «Δώστε αμνηστία, κύριε Χριστοδουλίδη». Χριστοδουλίδης: «Μού τηλεφώνησε και ο Πρόεδρος του Ισραήλ για το θέμα, δεν μπορώ να κάνω τίποτα».

Ο Ερσίν Τατάρ μάς μετέφερε αυτή τη συνομιλία. Τη διάβασα. Δεν την πίστεψα. Σκέφτηκα αν είναι αλήθεια ή ψέματα. Κάποτε ολισθαίνει η γλώσσα του Τατάρ. Διάβασα σε μια είδηση για παράδειγμα: «Ήταν και η Τουρκία στο τραπέζι στη Νέα Υόρκη», είπε. Βεβαίως υπήρχε και ο Ταγίπ Ερντογάν σε εκείνο το τραπέζι, όμως μόνο η σκιά του. Άραγε αυτό εννοούσε ο Τατάρ; Ποιος ξέρει! Άραγε κάτι τέτοιο ήταν και αυτά που είπε τώρα για τον Σιμόν Αϊκούτ και τον Γκουτέρες; Στα αλήθεια, είναι απίστευτο. Μήπως μπορεί να έχει πει κάτι τέτοιο ένας έμπειρος διπλωμάτης όπως ο Γκουτέρες; Είναι δυνατόν; Θα ήταν διεθνές σκάνδαλο αυτό. Πώς μπορεί να μιλήσει έτσι για μια υπόθεση η οποία εξετάζεται ακόμα στο δικαστήριο; Πώς μπορεί να αξιώσει από έναν Πρόεδρο της Δημοκρατίας να παρέμβει στα δικαστήρια, στη Δικαιοσύνη; Αν πιστεύει στην αθωότητα του Σιμόν Αϊκούτ, να αφήσει να το αποφασίσουν οι δικαστές αυτό.

Μήπως συνελήφθη στα καλά καθούμενα ο Σιμόν; Δηλαδή υπάρχει μια κατάσταση όπως εκείνη στο μυθιστόρημα «Η δίκη» του Κάφκα; Φυσικά δεν υπάρχει. Άλλωστε το λέει και ο Τατάρ. Ο άνθρωπος ασχολείται εδώ και είκοσι χρόνια με αυτή τη δουλειά. Με ποια δουλειά; Φτιάχνει οικοδομές πάνω σε ελληνοκυπριακά εδάφη-λάφυρα που κατέκτησε με τη βία των όπλων ο τουρκικός στρατός στον βορρά. Κτίζονται τεράστια κτήρια. Φτιάχνει κατοικίες και τις πουλά. Κερδίζει πολλά χρήματα από αυτές. Μήπως ο Σιμόν ένι ξέρει ότι ανήκουν σε Ελληνοκύπριους τα εδάφη πάνω στα οποία κτίζει; Αν ο Τατάρ ψάχνει άλλες προθέσεις σε αυτή τη σύλληψη, θα μπορούσε τουλάχιστον να ρωτήσει τον Χριστοδουλίδη: «Αυτός ο άνθρωπος κάνει αυτή τη δουλειά εδώ και είκοσι χρόνια. Δεν το είδατε εδώ και είκοσι χρόνια και το είδατε τώρα; Έφτιαξε αυτές τις οικοδομές φανερά, όχι κρυφά». Είμαι περίεργος τι θα απαντούσε σε αυτό ο Χριστοδουλίδης. Άργησε πολύ η ελληνοκυπριακή πλευρά να επιληφθεί της λεηλασίας εδαφών στον βορρά. Έπρεπε να το κάνει την ημέρα που βγάλαμε πλαστούς τίτλους ιδιοκτησίας. Όμως, δεν είπαν τίποτα επειδή αυτόν τον νόμο των πλαστών τίτλων ιδιοκτησίας τον θέσπισε όταν ήταν στη διοίκηση ένα κόμμα που είχε στενές σχέσεις με το ΑΚΕΛ. Τώρα, μετά από πολλά χρόνια, δηλαδή όταν ανεγέρθηκαν ψηλά κτήρια σαν γίγαντες σε αυτά τα εδάφη, μόλις ξύπνησαν από τον βαθύ τους ύπνο. Άρχισαν τις συλλήψεις όταν ήταν αργά πλέον. Ακόμα και μερικές συλλήψεις ήταν αρκετές για να φοβίσουν τους ιδιοκτήτες οικοδομών στον βορρά. Μετά από αυτές τις συλλήψεις μειώθηκε η ζήτηση για ελληνοκυπριακές περιουσίες στον βορρά και απέκτησαν αξία ξανά οι περιουσίες με τουρκικό τίτλο ιδιοκτησίας. Άρα, αν η κυβέρνηση στον νότο δεν αργούσε τόσο πολύ να επιληφθεί του θέματος, θα μπορούσε να εμποδίσει πάρα πολλές οικοδομές.

Όπως και αν έχουν τα πράγματα, αν είναι αλήθεια αυτά που λέει ο Τατάρ, αν ο Γκουτέρες ζήτησε από τον Χριστοδουλίδη να δώσει αμνηστία, αυτό είναι ένα διεθνές σκάνδαλο. Το ζήτησε αυτό από τον Χριστοδουλίδη και ο Πρόεδρος του Ισραήλ, λέει. Εκείνος μπορεί να το ζητήσει. Όμως, ο ΓΓ του ΟΗΕ δεν μπορεί να το ζητήσει! Αν ο Τατάρ λέει αλήθεια φυσικά…

ΠΗΓΗ: Εφημερίδα “Πολίτης”