Διάβασε, αφηγήσου, άκουσε

Του Άντη Ροδίτη*

Εντάξει, είμαι κάποιας ηλικίας εγώ κι έχω παράξενες αναμνήσεις, π.χ. όταν ήμουν στο δημοτικό θυμούμαι σε μια γωνιά της οδού Ερμού στη Λευκωσία, έναν ποιητή με άσπρα μαλλιά και γένια, νομίζω ήταν και τυφλός ν’ απαγγέλει και να κρατά ένα μάτσο κόλλες με τυπωμένο πάνω το ποίημά του που το πουλούσε ένα ή δυο γρόσια.

Η ποίηση τότε ενδιέφερε και αφορούσε και τον πολύ κόσμο και οι ποιητές πρόσφεραν το έργο τους στον κόσμο. Οι αφηγήσεις ιστοριών και οι απαγγελίες ποιημάτων, πριν το ραδιόφωνο και την τηλεόραση, ήταν μέρος της καθημερινής ψυχαγωγίας των ανθρώπων της Κύπρου.

Τα πράγματα άλλαξαν και οι ποιητές έγιναν ένα παράξενο είδος που ασχολείται με τον εαυτό του και πολύ λίγοι από τους πολίτες έχουν πια ενδιαφέρον να διαβάζουν ή να ακούν απαγγελίες ποιημάτων.

Δεν μπορώ να ξέρω ποια ιδέα έχουν σήμερα οι νέοι ποιητές για τον εαυτό τους αλλά δεν μπορώ να φανταστώ Λονδρέζους ποιητές να οργανώνουν μια συγκέντρωση απαγγελίας ποιημάτων τους στο Λονδίνο και να το αναγγέλλουν στα… νέα ελληνικά! Μάλλον δεν θα πήγαινε κανένας να τους ακούσει ή θα πήγαιναν κάποιοι να δουν από κοντά και να καταλάβουν τι συμβαίνει στη χώρα τους.

Εδώ, σε μάς, στην Κύπρο μια χαρά οργανώνεται μια εκδήλωση απαγγελίας ποιημάτων από Έλληνες στα ελληνικά (εκ των υστέρων μαθαίνω ότι μερικοί θα απαγγείλουν και στα αγγλικά!!) και όλοι το θεωρούν ως το πιο φυσιολογικό πράγμα ο τίτλος της εκδήλωσης να είναι στα αγγλικά!

Τι κάνει τα αγγλικά στη συνείδηση των Κυπρίων και μάλιστα εκείνων που ασχολούνται με την ποίηση να νιώθουν πιο βολικά και πιο… ποιητικά στα αγγλικά; Τι είναι αυτό που αναγνωρίζουμε ως “καλύτερο” άμα είναι στα αγγλικά; Τι μας ωθεί; Τι μας κατευθύνει; Η απάντηση, βέβαια, δεν είναι δύσκολη και γι’ αυτό ακριβώς είναι και απαράδεκτη. Κι ακόμα πιο απαράδεκτο είναι που δεν διαμαρτύρεται κανένας. Το σχιζοφρενικό για τους Λονδρέζους είναι φυσιολογικό για τους Χωραΐτες.

Και μια καθυστερημένη εισήγηση: Οι διοργανωτές να βάλουν μπροστά-μπροστά και τρεις καρέκλες και να μην αφήσουν κανένα να κάτσει εκεί. Πού ξέρεις, μπορεί να έρθουν και ο Αυξεντίου και ο Μάτσης και ο Παλληκαρίδης στην εκδήλωση (με τα πολυβόλα τους).

*Τα ενυπόγραφα κείμενα απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων τους