ΔΙΑ ΣΤΟΜΑΤΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥ

Του Ανδρέα Παπαχαραλάμπους*

Η πολιτική ρομαντικότητα του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας ξεπέρασε κάθε όριο. Έφτασε σε τέτοιο σημείο λες και συνεδριάζει μέσα στο Πύργο της Βαβέλ και με κατανοητή γλώσσα Χριστοδουλίτικη προσπαθεί να μας πείσει αφού πέρασαν πενήντα χρόνια από το 1977 χωρίς να νοιάζεται για τον απατημένο λαό της Κύπρου.

Με θάρρος και αυτοπεποίθηση δηλώνει και επαναλαμβάνει ότι υπάρχουν ακόμα ελπίδες για λύση του κυπριακού προβλήματος. Πραγματικά δεν ξέρω πού ζεί αυτός ο άνθρωπος και από πού αγόρασε τις ελπίδες. Για είκοσι πέντε μήνες παιδεύεται, αυτοκοροϊδεύεται, παιδεύει και κοροϊδεύει τον λαό και μιλά για ελπίδες.

Ο χριστιανός ορθόδοξος κόσμος εδώ και 2025 χρόνια όχι μόνον ελπίζει αλλά και πιστεύει ότι υπάρχει δεύτερη ζωή. Στη περίπτωση αυτή τι έχει να ζημιώσει αυτός που ελπίζει; Εκτός των άλλων η ελπίδα πεθαίνει τελευταία.

Πού είδες τη πρόοδο Πρόεδρέ μου; Εδώ δεν κατάφερες να ελευθερώσεις το φυλάκιο της Μαρίας στον Άγιο Παύλο. Το φιλόδοξό σου σχέδιο στην Πύλα θαλασσοδέρνεται και το αποσιωπάτε. Τα οδοφράγματα δεν προλαβαίνουμε να τα ανοίγουμε. Οι επιδιορθώσεις των τριάντα νεκροταφείων, εύχομαι να έχουν καλήν κατάληξη. Σημειωτέον ότι κανένας από τους πρόσφυγες δεν θα ταφεί έστω και σε ένα νεκροταφείο το οποίο θα επιδιορθωθεί, αν επιδιορθωθεί, πράγμα που δεν το βλέπω.

Ακόμα δεν έχω αντιληφθεί αν οι συνεχόμενες επισκέψεις σε ευρωπαϊκά και μη ευρωπαϊκά κράτη, έχουν σχέση με τις ελπίδες που τρέφετε για λύση του κυπριακού.

Οι από πόρτα σε πόρτα επισκέψεις ενδεχομένως να σου έδωσαν την ψεύτικη ελπίδα ότι βοηθούν σε λύση, με την δικαιολογία ότι το 2026 αναλαμβάνουμε την προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Το τελευταίο διάστημα τα τηλεοπτικά δίχτυα ασχολούνται μόνο με τον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών και με τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Ταπεινή μου άποψη, δεν συμφωνώ μαζί σας ότι υπάρχουν ελπίδες για λύση του Κυπριακού. Υπήρχαν ελπίδες το 2017 στο Κράν Μοντανά. Αντί να λειτουργήσει ο «Νυν» και ο «Τέως» Πρόεδρος ως συνομιλητές και αντιπρόσωποι του κυπριακού λαού λειτούργησαν ως νεκροθάφτες της λύσης και πρόδρομοι της διχοτόμησης και των δύο κρατών.

Πρόεδρε, για να λύσεις το θέμα των οδοφραγμάτων χρειάζεσαι τουλάχιστον άλλες πέντε θητείες. Στο ενδιάμεσο των επιπρόσθετων πέντε θητειών, άγνωσται οι βουλαί των πέριξ. Είναι λάθος να μιλάς για ελπίδες λύσης.

Πραγματικά ποίοι είναι αυτοί που σας ενθαρρύνουν Πρόεδρέ μου και ποιοι είναι αυτοί που γέμισαν τα μυαλά σου με ελπίδες. Το ότι τα κατεχόμενα είναι ένα εργοτάξιο; Το ότι γέμισαν τον τόπον με μεγαθήρια τζαμιά. Το ότι κτίζουν Προεδρικό Μέγαρο και Κοινοβούλιο; Το ότι έφεραν νερό από την Τουρκία για άρδευση; Το ότι θα φέρουν ηλεκτρισμό στα κατεχόμενα; Και τόσα άλλα, σας γέμισαν ελπίδες;

Πρόεδρε μου μιλάς για ελπίδες λύσης. Ρωτώ ευθέως, εσύ θέλεις λύση και αν θέλεις ποια είναι αυτή η λύση που θέλεις; Το κόμμα που σε στηρίζει και με τα είκοσι του είναι το ΕΛΑΜ. Το ρωτήσατε αν θέλει λύση και ποιάν λύση; Ρώτησες το ΔΗΚΟ, την ΕΔΕΚ και την ΔΗΠΑ, όσο περίσσευσε από κάθε κόμμα αν θέλει λύση, και αν όντως θέλουν, ποια είναι αυτή η λύση; Δυστυχώς εδώ που μας φέρατε μαζί με τον Τέως δεν θα υπάρχει αύριο, θα θυμόμαστε το σήμερα και το χθες.

Πρόεδρε, θέλω να θυμηθείς τι μας έλεγες για το Βαρώσι. Τα λόγια σου είναι κατεγραμμένα δεν θα τα σβήσει η άμμος ούτε το κύμα και ξέρεις γιατί; Απλά, γιατί κατάφερες να μην είναι δικά μας.

Το κάθε τι το μεγεθύνεις και το μεγαλοποιείς. Ανακοινώνεις αποφάσεις οι οποίες φτάνουν μόνο στ’ αυτιά μας και ουδέποτε υλοποιούνται. Δεν ξέρω αν αντιλαμβάνεσαι εύκολα ή εθελοτυφλείς μπροστά στο σωστό και δίκαιο. Παρά το ότι η όλη προεκλογική σου δεν ήταν ελπίδες αλλά υποσχέσεις με τα άνομα μυαλά και χέρια σου πείστηκε ο κοσμάκης να σε ψηφίσει και σε ψήφισε.

Από την πρώτη ημέρα της εκλογής σου φάνηκε καθαρά ότι απέβλεπες προς τη δόξα με αγωνία και με ανοικτό το στόμα. Δυστυχώς συνεχίζεις μέχρι και σήμερα, αποβλέπεις προς τη δόξα, τουλάχιστο δύο θητείες.

Ως μεγαλύτερος σε συμβουλεύω με μία ρήση. «Οι προς δόξαν κεχηνότες σπανίως ένδοξοι γίγνονται». Όσοι αποβλέπουν προς τη δόξα με αγωνία και με ανοιχτό το στόμα, σπάνια γίνονται ένδοξοι. Προς τη δόξα δεν είναι κακό να προσβλέπει κάποιος, ιδιαίτερα μάλιστα όταν εμφορείται από δημόσιο πνεύμα, πάντοτε με σκοπό να μπορεί να εξυπηρετεί καλύτερα.

Συνεχίζω όμως, εκείνος που διαπνέεται από σφοδρό πόθο για τη δόξα χάριν ευτελών και ιδιοτελών σκοπών ή που μετέρχεται κάθε επιτρεπτό και ανεπίτρεπτο μέσο για την εξασφάλισή της, σπάνια θα πετύχει. Ορθό και δίκαιο είναι η δόξα να στεφανώνει εκείνους που την επιζητούν με έντιμα μέσα.  

Λυπούμαι που το λέω Πρόεδρε αλλά δεν υπάρχουν για την ώρα ελπίδες. Οφείλεις να είσαι ειλικρινής με τον λαό. Μαζί με τον Νίκο Χρυσάνθου Αναστασιάδη καταφέρατε εδώ και δέκα χρόνια να επιζητούμε να αρχίσουν οι συνομιλίες, χωρίς πλάνο, χωρίς πρόγραμμα.

Και αν αρχίσουν οι συνομιλίες που δεν θ’ αρχίσουν θα έχεις σαν αρχή σου τις θέσεις του ΕΛΑΜ, ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ και ΔΗΠΑ;

Πρώτα αποφάσισε αν θέλεις λύση και ποιαν λύση θέλεις.

*Τα ενυπόγραφα κείμενα απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων τους