Δεσμευμένος φάκελος “Κυπριακό 1964”

Του Άντη Ροδίτη*

ΓΡΑΦΕΙ ΧΘΕΣ (1η Ιουνίου 2023) ο πιο φημισμένος σήμερα Κύπριος νομικός, Αχιλλέας Αιμιλιανίδης:

“Την τελευταία δεκαετία μια νέα γενιά ιστορικών έχει αναζωογονήσει τη μελέτη της κυπριακής ιστορίας, μέσα από υψηλής ποιότητας πρωτογενή επιστημονική έρευνα στηριγμένη σε αρχειακό υλικό. Σε αυτό συνέβαλαν οπωσδήποτε τα διδακτορικά προγράμματα κυπριακών πανεπιστημίων, ιδίως του Πανεπιστημίου Κύπρου. Περιορίζομαι εδώ σε μια σταχυολόγηση ορισμένων τέτοιων έργων, με την εισήγηση όπως διαβαστούν από όσους ενδιαφέρονται για την ιστορία της Κύπρου: του Ανδρέα Κάρυου για τις στρατιωτικές πτυχές της ΕΟΚΑ (2011), της Αναστασίας Γιάγκου για την περίοδο του ΒΠΠ (2012), του Γιάννου Κατσουρίδη για το κομμουνιστικό κόμμα (2014), του Θωμά Παπαγεωργίου για την ενωτική κίνηση τη δεκαετία του 1930 (2015), του Άγγελου Χρυσοστόμου για τη δημιουργία της Εθνικής Φρουράς (2015), του Χρίστου Κυριακίδη για το κυπριακό νομοθετικό συμβούλιο (2016), του Αλέξη Αλέκου για την περίοδο 1945-1955 (2016), της Σοφίας Αργυρίου για τη δεκαετία του 1950 (2017), του Δημήτρη Άσσου για τον πρώιμο Μακάριο (2018), του Χάρη Αλεξάνδρου για το 361 Τάγμα Πεζικού (2019), της Μαριλένας Βαρνάβα για την περίοδο πριν το 1974 (2019), του Μιχάλη Σταυρή για το Ενιαίο Κόμμα (2019), της Μαρίας Χατζηαθανασίου για την προπαγάνδα την περίοδο του αγώνα της ΕΟΚΑ (2020), του Γαβριήλ Χαρίτου για το κυπριακό μέσα από τα αρχεία του Ισραήλ (2020), της Κωνσταντίνα Κωνσταντίνου για τον αντίκτυπο του ελληνικού εμφυλίου (2021), των Σταυρή και Λάμπρου Κάουλλα για την κυπροϊρλανδική συνεργασία (2022). Αύριο στην Κατσελλιώτισσα παρουσιάζεται στο κοινό και η διατριβή του Γιώργου Αγγελετόπουλου για τη Χουριέτ και την πολιτική της Τουρκίας στο κυπριακό που μόλις εκδόθηκε.”

ΕΡΩΤΩ τον κ. Αιμιλιανίδη, εγγονό του νομικού, λόγιου και λογοτέχνη Αχιλλέα Αιμιλιανίδη, εκτοπισμένου από τους Άγγλους για την εθνική του δράση, όπως ερωτώ και κάθε καθηγητή Ιστορίας των πανεπιστημίων της Κύπρου: Πώς γίνεται να μην απαιτεί ο ίδιος ο κ. Αιμιλιανίδης, με το κύρος που διαθέτει, σε συντονισμό με όλους τους καθηγητές ιστορίας των πανεπιστημίων της Κύπρου, όπως και με άλλους νομικούς εγνωσμένου κύρους, ν’ ανοιχθεί μόνο ένα ελάχιστο μέρος του φακέλου “Κυπριακό 1964” που κρατείται “ΔΕΣΜΕΥΜΕΝΟΣ” (κλειστός) εδώ και 59 χρόνια στο Κρατικό Αρχείο Ελλάδος;

Το ήδη δοθέν στην δημοσιότητα έγγραφο αριθμός 168 (ΦΩΤΟ ΕΠΑΝΩ)  επιβεβαιώνει τη σύγκληση του Συμβουλίου του Στέμματος στις 19 Αυγούστου 1964. Ο τότε Υπουργός Άμυνας Πέτρος Γαρουφαλιάς, ο οποίος συμμετείχε στο Συμβούλιο, ισχυρίζεται στο βιβλίο του “ΕΛΛΑΣ ΚΑΙ ΚΥΠΡΟΣ”, Μπεργαδής 1982, ότι τη μέρα εκείνη αποφασίστηκε να προταθεί και προτάθηκε την επομένη στον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο δια ζώσης η άμεση Ένωση Κύπρου-Ελλάδος χωρίς ουδεμία εδαφική παραχώρηση στους Τούρκους με εγγύηση την ισχύ της ελληνικής Μεραρχίας, η οποία είχε αναλάβει τότε την άμυνα της Κύπρου. Ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος αρνήθηκε την Ένωση και δικαιολόγησε την άρνησή του κατηγορώντας Ελλάδα και ΗΠΑ ότι συνωμοτούσαν με στόχο τη διχοτόμηση της Κύπρου (Νίκου Κρανιδιώτη “Ανοχύρωτη Πολιτεία”, σ. 227-228).

Δεν είναι καιρός να μάθει ο κυπριακός λαός την αλήθεια; Αν το Συμβούλιο του Στέμματος της 19ης Αυγούστου 1964 αποφάσισε την Ένωση ή την διχοτόμηση της Κύπρου, ώστε να ξεκαθαρίσει επιτέλους ένα τόσο καίριο ιστορικό ερώτημα σε καιρούς μάλιστα όπου είναι εκ των ων ουκ άνευ η ενότητα των Ελλήνων της Κύπρου και των Ελλήνων της Ελλάδος;

ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΗ ΠΟΥ ΑΝΑΡΤΗΘΗΚΕ ΚΑΙ ΣΤΟ F/B  ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΗΚΕ ΗΔΗ ΘΕΤΙΚΑ Ο κ. ΑΙΜΙΛΙΑΝΙΔΗΣ ΩΣ ΕΞΗΣ:

«Σεβαστό το ερώτημα και θα ενεργήσω προς την κατεύθυνση του αιτήματος της αποδέσμευσης του αρχείου που αναφέρετε».

*Τα ενυπόγραφα κείμενα απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων τους.