Χρυσές συντάξεις

Του Φοίβου Νικολαίδη*

Πολλά είναι αυτά που πρέπει, να διορθωθούν στη χώρα μας, γιατί, εκτός από την κατάφορη και απαράδεκτη παραβίαση του νόμου για ίση μεταχείριση των πολιτών, δημιουργούν και μεγάλο κόστος στα δημόσια οικονομικά.

Δύο θέματα τα οποία έχουν πολυσυζητηθεί στο παρελθόν και εκκρεμούν, είναι: Πρώτο οι πολλαπλές συντάξεις που απολαμβάνουν ορισμένοι προνομιούχοι πολίτες και δεύτερο η συνεχιζόμενη μονοπωλιακή παροχή υπηρεσιών, συγκεκριμένων δικηγορικών γραφείων σε ημικρατικούς οργανισμούς.

Ενώ, επισημάνθηκαν και έγιναν παραδεκτές οι προκλητικές πρόνοιες του συνταξιοδοτικού συστήματος υπέρ ολίγων, εντούτοις, το όλο θέμα σκάλωσε στις γνωστές Κυπριακές Καλέντες.

Δεν μπορεί όμως ο αδύναμος κρατικός προϋπολογισμός, να συνεχίσει, να επιβαρύνεται με πληρωμή δυο ή και τριών συντάξεων ταυτόχρονα στο ίδιο άτομο ή ακόμη την καταβολή σύνταξης σε εργαζόμενους αξιωματούχους, που πληρώνονται.

Οι συνολικοί αριθμοί δικαιούχων «χρυσών» συντάξεων, των αξιωματούχων του δημόσιου, του ευρύτερου δημόσιου τομέα και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, αποτελούν ‘στρατιωτικό μυστικό’! Εκτός από τους ίδιους, την Επιτροπή Οικονομικών της Βουλής και το Γενικό Λογιστήριο του κράτους, κανένας άλλος δεν γνωρίζει πόσο επιβαρύνεται το κράτος, σε βάρος άλλων ευάλωτων τομέων της οικονομίας. Διότι, αν ήταν γνωστό, θα υπήρχε και η ανάλογη αντίδραση και καταδίκη. Υπολογίζεται όμως ότι φτάνει τα μερικά εκατομμύρια το χρόνο!

Είναι όμως λογικό και δίκαιο να παίρνει ο άλλος σύνταξη από τις κοινωνικές ασφαλίσεις και ταυτόχρονα σύνταξη ως πρώην δήμαρχος, βουλευτής, υπουργός, κρατικός αξιωματούχος και δεν ξέρουμε και τι άλλο; Άσε που η σύγκριση γενικότερα μεταξύ δημοσίων και ιδιωτικών συντάξεων αποτελεί δικαιολογημένη αιτία κοινωνικού ‘πολέμου’.

Οι βουλευτές δεν αναγνωρίζουν ότι το πράγμα κάπου παράγινε και η ανακατανομή των συντάξεων θα πρέπει, να γίνει άμεσα μάλιστα για αποκατάσταση στοιχειώδους δικαιοσύνης και ορθής διαχείρισης του κρατικού προϋπολογισμού σε μια ευνομούμενη πολιτεία;
Ούτε φυσικά δικαιολογείται οι βουλευτές και υπουργοί, να δικαιούνται κρατικής σύνταξης από την ηλικία των 60 χρονών, ενώ όλοι οι υπόλοιποι θνητοί από τα 65 τους χρόνια!

Πριν μερικά χρόνια έγινε προσπάθεια διόρθωσης της κατάστασης, αλλά τον Οκτώβριο του 2014 ακυρώθηκε ο νόμος για τις πολλαπλές συντάξεις από το Ανώτατο Δικαστήριο ως αντισυνταγματικός. Έτσι, από τότε συνεχίζονται κανονικά οι πολλαπλές συντάξεις προς μεγάλη χαρά αυτών που τις λαμβάνουν και μεγαλύτερης φυσικά λύπης, των φορολογουμένων που τις πληρώνουν. Όλως παραδόξως (;) όμως δεν έγινε καμία άλλη προσπάθεια για την απαραίτητη και οριστική ρύθμιση αυτού του θέματος.

Έτσι, η προκλητική αυτή αδικία σε βάρος αδύναμων και ευάλωτων ομάδων που παίρνουν συντάξεις 500-600 ευρώ το μήνα συνεχίζεται. Είναι δυνατό τα σχολεία μας να μην έχουν βασική υποδομή, όπως συστήματα κλιματισμού και ορισμένοι να παίρνουν συντάξεις πάνω από 10.000 ευρώ το μήνα;

Το άλλο σοβαρό θέμα της μονοπωλιακής κατάστασης που επικρατεί εδώ και δεκαετίες αφορά τη μόνιμη πια επιλογή συγκεκριμένων δικηγορικών γραφείων από διοικητικά συμβούλια ημικρατικών οργανισμών, χωρίς καμία βασική διαδικασία επιλογής, πόσο μάλλον της προκήρυξης δημόσιου διαγωνισμού, όπως επιβάλλει ο νόμος.

Το μόνο που επιτυγχάνεται όμως με αυτό, είναι η παραβίαση κάθε αρχή χρηστής διοίκησης, διαφάνειας, ίσης μεταχείρισης και προστασίας του ανταγωνισμούς. Διαιώνιση της διαπλοκής, της σκοπιμότητας και τελικά της διαφθοράς σε βάρος των πολλών, αιμοδοτών του κρατικού κορβανά, που περιμένουν από τους άρχοντες τους, να σταθούν στο ύψος της ευθύνης και της αποστολής τους.

Πολλοί βουλευτές τα ρίχνουν ο ένας στον άλλον ή το ένα κόμμα στο άλλο στην προσπάθεια να αποφύγουν τις ευθύνες ή και να βοηθήσουν στη διαιώνιση της απαράδεκτης αυτής κατάστασης, περιμένοντας ίσως μια μέρα ότι θα έρθει η σειρά τους, να ευεργετηθούν οι ίδιοι ή ακόμη χειρότερα, να εκβιάζουν στα πολιτικά τους παιγνίδια.

Ορισμένοι βουλευτές από διάφορα κόμματα δήλωσαν πρόσφατα ότι θα δουν αυτά τα σοβαρά ζητήματα ενόψει της συζήτησης του νέου προϋπολογισμού. Αναμένεται με ενδιαφέρον, να φανερωθεί ξανά το αληθινό πρόσωπο των πραγμάτων, αλλά και των πολιτευτών…

*Τα ενυπόγραφα κείμενα εκφράζουν τον συγγραφέα τους