Χειροτονία διακόνου στην Σμύρνη κατά την πανήγυρι της Αγίας Φωτεινής

Μητροπολίτης Βαρθολομαίος, Πανήγυρις Αγίας Φωτεινής, Σμύρνη, Χειροτονία διακόνου

Η Ορθόδοξη Κοινότητα Σμύρνης τίμησε χθες (14.5.2023) την μνήμη της Αγίας και Ισαποστόλου Φωτεινής. Η φετεινή πανήγυρις ήταν ιδιαίτερη, διότι κατά την Θεία Λειτουργία ο Μητροπολίτης Σμύρνης Βαρθολομαίος χειροτόνησε διάκονο τον Δημητρίου Kalkan, ο οποίος κατάγεται από την Ουκρανία, κατηχήθηκε δε και βαπτίστηκε στην Σμύρνη.

Ανακοίνωση της Μητροπόλεως Σμύρνης αναφέρει:

“Ετελέσθη εν Σμύρνη η κατά παλαιάν παράδοσιν πανήγυρις της Αγίας Φωτεινής, την πέμπτην από του Αγίου Πάσχα Κυριακήν, κατά την οποίαν αναγινώσκεται η περικοπή από το κατά Ιωάννην ευαγγέλιον του διαλόγου του Κυρίου μας μετά της Σαμαρείτιδος γυναικός παρά το φρέαρ του Ιακώβ. Το εσπέρας του Σαββάτου ετελέσθη ο Μέγας Εσπερινός της εορτής μετ αρτοκλασίας, την δε Κυριακήν, ο Όρθρος και η Θεία Λειτουργία, προεξάρχοντος του οικείου Ποιμενάρχου, σεβ. Μητροπολίτου Σμύρνης κ. Βαρθολομαίου.

Εις την ομιλίαν του ο σεβ. κ. Βαρθολομαίος αναφερόμενος εις τον διάλογον τούτο είπε μεταξύ άλλων : «Ένας διάλογος χαρακτηριστικός δια το περιεχόμενόν του και αντισυμβατικός δια τα κοινωνικά ήθη και τα θρησκευτικά έθιμα και δεδομένα της Ιουδαϊκής κοινωνίας. Αντισυμβατικός, καθώς πρόκειται περί ενός διαλόγου μεταξύ ενός ανδρός και μιας γυναικός, τους οποίους εχώριζον μεγάλαι διαφοραί περί την θρησκείαν με την στάσιν του αυτήν ο Κύριός μας μας δίδει το στίγμα της ζωής μας ως χριστιανών και καθορίζει τον χαρακτήρα της Εκκλησίας. Στίγμα και χαρακτήρα που στοχεύουν εις την σωτηρίαν του κόσμου, εις την εκκλησιοποίησιν του κόσμου, εις την ιεροποίησιν του κόσμου. Το στίγμα αυτό και τον χαρακτήρα τούτον περιγράφει γλαφυρώς ο Απόστολος Παύλος εις την πρώτην προς Τιμόθεον επιστολήν του : «παρακαλώ ουν ποιείσθαι δεήσεις, προσευχάς, εντεύξεις, ευχαριστίας, υπέρ πάντων ανθρώπων τούτο γαρ καλόν και αποδεκτόν ενώπιον του σωτήρος ημών Θεού, ος πάντας ανθρώπους θέλει σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν. εις γαρ Θεός, εις και μεσίτης Θεού και ανθρώπων, άνθρωπος Χριστός Ιησούς» (πρβλ. ο. π. 2, 1-4). η Κυριακή αύτη στάσις καθορίζει, λοιπόν, τον χαρακτήρα της Εκκλησίας μας : αποστολικόν, ιεραποστολικόν, ήτοι χαρακτήρα διαλόγου προς πάντα άνθρωπον, ανεξαρτήτως φύλου, φυλής, γένους, θρησκευτικής προελεύσεως προς πάντα άνθρωπον θέλοντα σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν αλλά και χαρακτήρα προφητικόν : ασκήσεως ελέγχου και κριτικής, όπως έπραξεν ο Κύριός μας, μετά πραΰτητος και διακρίσεως, αναφερόμενος εις την προσωπικήν ζωήν της Σαμαρείτιδος : «πέντε άνδρας έσχες και νυν ον έχεις, ουκ έστι σου ανήρ» (Ιωάν. 4, 17-19).
Η φετεινή πανήγυρις ελαμπρύνθη ιδιαιτέρως δια της τελέσεως της εις διάκονον χειρονίας του Εντιμ. κ. Δημητρίου (Ozkan) Kalkan, εγγάμου, μηχανικού, εντοπίου, μέλλοντος να διακονήση εν τη Ορθοδόξω Κοινότητι Σμύρνης, καρπού του κατηχητικού και ποιμαντικού έργου της Κοινότητος. Απευθυνόμενος εις αυτόν, είπε μεταξύ άλλων, ο σεβ. κ. Βαρθολομαίος :
«Το εμπειρικόν τούτο βίωμα (δηλ. το αποστολικόν) ζει και γινώσκει η Σμύρνη από της πρώτης στιγμής της διαδόσεως του Ευαγγελίου εις αυτήν. Το έζησε και το ζει καθώς αι θύραι των Ναών αυτής ήσαν και είναι πάντοτε ανοικταί δι όσους επιθυμούν να εισέλθουν, αναζητούντες τον ευαγγελικόν σπόρον, την ανοικτήν ταύτην θύραν της Εκκλησίας έκρουσες και συ ευλαβέστατε Υποδιάκονε Δημήτριε, τέκνον εν Κυρίω αγαπητόν, οδηγούμενος εις την θύραν της Εκκλησίας υπό της ευλαβούς μητρός σου Ίνας. Η ευλαβής μήτηρ σου Ίνα, την οποίαν αι ανεξιχνίαστοι βουλαί του Θεού ωδήγησαν εκ της μακρυνής βορεινής χώρας της Ορθοδόξου Ουκρανίας, της γης των Αγίων Βασιλέων Όλγας και Βλαδιμήρου, εις την Αποστολικήν και Αποκαλυπτικήν αυτήν γην της Ιωνίας, σε έλαβε από την χείρα και σε ωδήγησεν εις αυτόν τον Ναόν της Αγίας Φωτεινής δια να λάβης το Άγιον Βάπτισμα, αφού εκείνη ως χριστιανή μήτηρ είχε προηγουμένως εμφυτεύσει και καλλιεργήσει εις την καρδίαν σου την εις Χριστόν Πίστιν. Και όταν επέστη ο κατάλληλος καιρός σε παρέδωκεν εις ημάς. Από πρώτης στιγμής επέδειξες ιδιαίτερον ζήλον. η ψυχή σου, καλλιεργημένη, ταχέως ανέπτυξε τον σπόρον του Ευαγγελίου, ζώσα εντός της Εκκλησίας. Εζήτησες να καταστής Διάκονος των Μυστηρίων του Θεού. Από της πρώτης μάλιστα στιγμής της ελεύσεώς σου πλησίον μου. Δοκιμασθείς ολίγον, δια του φλογερού σου ζήλου, του αγώνος σου και της υπακοής σου επλήρωσες χρόνους μακρούς. Αρεστή γαρ Κυρίω η ψυχή σου. και τώρα ίστασαι ενώπιον του Ιερού Θυσιαστηρίου έτοιμος να εισέλθης εις τα Άγια των Αγίων και να διακονήσης τα Μυστήρια του Θεού. Μένε σταθερός εις όσα εδιδάχθης και διδάσκεσαι. Τήρει την ψυχήν και το σώμα σου καθαρά και άσπιλα και ανεπίληπτα, μακράν πάσης αμαρτίας και ακαθαρσίας, ώστε διακονών τα Μυστήρια του Θεού να αγιάζεσαι και ουχί φευ- η διακονία σου να γίνεται εις κρίμα η εις κατάκριμά σου”.