Απειλή για το μέλλον του παλαιστινιακού λαού το σχέδιο Ε1 του Ισραήλ

Η ισραηλινή κυβέρνηση επανήλθε συζητώντας ενεργά την κατασκευή χιλιάδων παράνομων οικισμών ως μέρος ενός μαζικού σχεδίου επέκτασης οικισμών, γνωστό ως E1*.

Αν και η ισραηλινή κατασκευή στην περιοχή της Ανατολικής Ιερουσαλήμ (ΦΩΤΟ ΕΠΑΝΩ: Embassy of the State of Palestine in Cyprus) υποτίθεται ότι έχει σταματήσει υπό τη διεθνή πίεση, η ισραηλινή κυβέρνηση έχει βρει τρόπους να κρατήσει ζωντανό το σχέδιο μέσω της συνεχούς επέκτασης των διάφορων οικισμών στο όνομα της «φυσικής επέκτασης», της δήμευσης της παλαιστινιακής γης και της καθημερινής  κατεδάφισης παλαιστινιακών σπιτιών.

Γιατί όμως οι ΗΠΑ, ο βασικός υπερασπιστής και ευεργέτης του Ισραήλ, αντιτίθενται, τουλάχιστον προφορικά, στην κατασκευή στην περιοχή Ε1, ενώ ταυτόχρονα κλείνουν τα μάτια στην παράνομη δόμηση σε όλη τη Δυτική Όχθη; Η απάντηση βρίσκεται στο γεγονός ότι η Ε1 θα επεκτείνει περαιτέρω τα δημοτικά όρια της Ιερουσαλήμ, ελαχιστοποιώντας οποιαδήποτε παλαιστινιακή δημογραφική παρουσία στην πόλη (από το σημερινό 42 % σε περίπου 20 %) και προδικάζοντας κάθε πολιτική λύση που περιλαμβάνει την Ανατολική Ιερουσαλήμ.

Η Ανατολική Ιερουσαλήμ είναι μια παλαιστινιακή πόλη, που κατέχεται από το Ισραήλ από τον πόλεμο του Ιουνίου του 1967. Αναγνωρίζεται από τον ΟΗΕ και το διεθνές δίκαιο ως μέρος των Κατεχόμενων Εδαφών. Συνεπώς, το Ισραήλ δεν πρέπει να έχει ούτε νόμιμα δικαιώματα ούτε δικαιοδοσία εκεί.

Η Ουάσιγκτον, η οποία σπάνια ενδιαφέρεται για τα δικαιώματα των Παλαιστινίων, ανησυχεί ότι, χωρίς την Ανατολική Ιερουσαλήμ ως μέρος της πολιτικής εξίσωσης, οποιαδήποτε συζήτηση για μια «λύση δύο κρατών» θα καταστεί για πάντα ξεπερασμένη.

Με άλλα λόγια, οι ΗΠΑ ανησυχούν περισσότερο για τις πολιτικές και όχι εδαφικές συνέπειες της ισραηλινής απόφασης. Πράγματι, ολόκληρο το πολιτικό πρόγραμμα της Αμερικής στην Παλαιστίνη και το Ισραήλ εντάσσεται στο πρότυπο λύσης δύο κρατών. Χωρίς αυτήν, ο ρόλος της Ουάσιγκτον θα έπαυε να εξυπηρετεί οποιονδήποτε σκοπό.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Antony Blinken, επέκρινε τους ισραηλινούς εποικισμούς κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στην Αμερικανοϊσραηλινή  Επιτροπή Δημοσίων Υποθέσεων του την περασμένη εβδομάδα. Αν και κάλυψε τη συνήθη δέσμευση των ΗΠΑ για την ασφάλεια του Ισραήλ, χαρακτηρίζοντάς την ως «αδιαπραγμάτευτη» και «σιδερένια», προειδοποίησε επίσης για «οποιαδήποτε κίνηση προς την προσάρτηση της Δυτικής Όχθης… διατάραξη του ιστορικού status quo στους ιερούς τόπους (και) τις συνεχιζόμενες  κατεδαφίσεις σπιτιών». Αυτά τα βήματα, και πολλά άλλα, θα «βλάψουν τις προοπτικές για δύο κράτη», τον ακρογωνιαίο λίθο της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή.

Το Ισραήλ, από την άλλη, δεν ενδιαφέρεται για δύο κράτη, ένα κράτος ή οποιαδήποτε «λύση» στη στρατιωτική κατοχή και το απαρτχάιντ στην Παλαιστίνη. Αντίθετα, το Τελ Αβίβ εργάζεται προς έναν συγκεκριμένο σκοπό: Μια φόρμουλα μόνιμης κυριαρχίας, που θα ικανοποιούσε την προσπάθειά του για «ασφάλεια», δημογραφική υπεροχή και «ασφαλή» σύνορα.

Λίγη σημασία έχει το γεγονός ότι το όραμα του Ισραήλ για τα σύνορά του είναι σε μεγάλο βαθμό ασυμβίβαστο με το διεθνές δίκαιο. Το μόνο που έχει σημασία για την τρέχουσα κυβέρνηση – στην πραγματικότητα, για όλες οι ισραηλινές κυβερνήσεις – είναι τα «εθνικά συμφέροντα» του εβραϊκού πληθυσμού της χώρας, του οποίου το μέλλον έχει συνδεθεί με τη συντριβή των πολιτικών φιλοδοξιών και των πολιτικών δικαιωμάτων των ιθαγενών κατοίκων της χώρας.

Η ιδιαίτερη σημασία της Ιερουσαλήμ πηγάζει από δύο παράγοντες: την ιστορική, πνευματική, οικονομική και διοικητική της θέση για όλους τους Παλαιστίνιους και το γεγονός ότι υπήρξε το ιερό δισκοπότηρο της αποικιοκρατίας των εποίκων του Ισραήλ στην Παλαιστίνη τα τελευταία 75 χρόνια.

Μια γρήγορη ματιά στον χάρτη της Ανατολικής Ιερουσαλήμ είναι αρκετή για να εξηγήσει το κίνητρο του Ισραήλ στην παλαιστινιακή πόλη: Μέγιστη γη με απόλυτη εβραϊκή πλειοψηφία. Για να γίνει αυτό, πρέπει να γίνει πολλή δουλειά. Δηλαδή, η διασφάλιση της εδαφικής συνέχειας μεταξύ του μαζικού παράνομου εβραϊκού οικισμού Ma’ale Adumim και της Ιερουσαλήμ.

Τα κίνητρα του Ισραήλ δεν είναι μυστικά. Μια μακροσκελής έκθεση από το Σιωνιστικό Κέντρο Δημοσίων Υποθέσεων της Ιερουσαλήμ υποστηρίζει και απεικονίζει τους στόχους του Τελ Αβίβ λεπτομερώς. Η έκθεση προειδοποιεί να μην επιτρέπεται η «ασφάλεια και η αστική ασυνέχεια μεταξύ Ιερουσαλήμ και Ma’ale Adumim, ή η επαναφορά της Ιερουσαλήμ σε καθεστώς συνοριακής πόλης … που θα απέκλειε την ανάπτυξη της πόλης προς τα ανατολικά».

Η αναφορά στην «ανάπτυξη προς τα ανατολικά» είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη, καθώς πολλοί παράνομοι εβραϊκοί εποικισμοί έχουν φυτευτεί σκόπιμα σε διάφορα μέρη της Δυτικής Όχθης, μέχρι την κοιλάδα του Ιορδάνη, με μοναδικό σκοπό τη σύνδεσή τους, κόβοντας  έτσι τη Δυτική Όχθη σε δύο κύριες περιοχές, νότια και βόρεια.

Λαμβάνοντας υπόψη την τρέχουσα διοίκηση και τις διαιρέσεις «ασφάλειας» της Δυτικής Όχθης, μια μεγάλη εδαφική διαίρεση θα στερούσε στους Παλαιστίνιους οποιαδήποτε αίσθηση φυσικής συνέχειας, πόσο μάλλον του κράτους. Με άλλα λόγια, το απαρτχάιντ θα γινόταν μόνιμο και, από την σκοπιά του Ισραήλ, βιώσιμο.

Όσον αφορά την επέκταση προς τα δυτικά, η σύνδεση του Ma’ale Adumim με τη λεγόμενη μητροπολιτική Ιερουσαλήμ μέσω της κατασκευής στο E1 θα βοηθούσε το Ισραήλ να επιτύχει ένα θεμελιώδες στοιχείο της επεκτατικής στρατηγικής του. Σύμφωνα με το Σιωνιστικό Κέντρο Ιερουσαλήμ, μια τέτοια συγχώνευση θα «ενσωματώσει τόσο τον εποικισμό όσο και την ασφάλεια ως δύο ζωτικής σημασίας, συμπληρωματικά στοιχεία του εθνικού συμφέροντος του Ισραήλ».

Και, όπου υπάρχει ισραηλινή κατασκευή στην κατεχόμενη Παλαιστίνη, υπάρχει πάντα η καταστροφή των παλαιστινιακών περιουσιών και η δήμευση της γης.

Σύμφωνα με το Γραφείο του Εκπροσώπου της ΕΕ στην Παλαιστίνη, 28.208 μονάδες παράνομων εποικισμών «προωθήθηκαν» στη Δυτική Όχθη, συμπεριλαμβανομένης της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, το 2022, σε σύγκριση με τις 22.030 το 2021. Ακόμα μεγαλύτερος αριθμός αναμένεται το 2023.

Όσον αφορά τις κατεδαφίσεις παλαιστινιακών σπιτιών, το Γραφείο του ΟΗΕ για τον Συντονισμό Ανθρωπιστικών Υποθέσεων παρουσιάζει μια ζοφερή εικόνα. Μόνο το πρώτο τρίμηνο του 2023, 290 παλαιστινιακές δομές σε όλη τη Δυτική Όχθη, συμπεριλαμβανομένης της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, κατεδαφίστηκαν ή κατασχέθηκαν. Αυτό αντιπροσωπεύει αύξηση 46 % σε σύγκριση με την ίδια περίοδο πέρυσι.

Η Ανατολική Ιερουσαλήμ έχει την μερίδα του λέοντος αυτής της καταστροφής, συγκεκριμένα 95 σπίτια και άλλες κατασκευές από την 1η Ιανουαρίου έως τις 28 Μαρτίου, σύμφωνα με το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών. Το αποτέλεσμα ήταν ο εκτοπισμός 149 Παλαιστινίων, συμπεριλαμβανομένων 88 παιδιών.

Το τίμημα των μεγάλων σχεδίων του Ισραήλ στην Ανατολική Ιερουσαλήμ και την υπόλοιπη Δυτική Όχθη δεν είναι μόνο ανθρωπιστικό. Είναι ουσιαστικά πολιτικό, με στόχο την αποκοπή των παλαιστινιακών κοινοτήτων μεταξύ τους, την πλήρη απομόνωση της Ιερουσαλήμ και τη διασφάλιση της εβραϊκής δημογραφικής πλειοψηφίας για τις επόμενες γενιές.

Αν και ο Blinken προσπαθεί να τονίσει την απειλή τέτοιων ενεργειών για τη λύση των δύο κρατών, ο πραγματικός κίνδυνος βρίσκεται στο γεγονός ότι αυτά τα μέτρα απειλούν τον ίδιο τον ιστό της παλαιστινιακής κοινωνίας και το πολιτικό μέλλον του παλαιστινιακού λαού.

Η προσπάθεια του Ισραήλ να ενεργοποιήσει το σχέδιο E1 απαιτεί όχι απλώς απλή καταδίκη, αλλά απτή και αποφασιστική δράση, ειδικά καθώς η ακροδεξιά κυβέρνηση του Μπενιαμίν Νετανιάχου είναι περισσότερο εκτός ελέγχου από ποτέ.

*Πηγή : Πρεσβεία του Κράτους της Παλαιστίνης στην Κ.Δ. / Το κείμενο απηχεί τις απόψεις των συντακτών του