Άνγκελα Μέρκελ: Η μοιραία γυναίκα της Ευρώπης

Άνγκελα Μέρκελ: Η μοιραία γυναίκα της Ευρώπης

Του Αθανάσιου Χ. Παπανδρόπουλου*

Δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς είχε στο νου της το 2015 η τότε Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ όταν άνοιγε τα σύνορα της χώρας της σε ένα εκατομμύριο μετανάστες, από Συρία, Τουρκία, Αφγανιστάν και άλλες μουσουλμανικές κυρίως χώρες. Αυτό που μας είναι γνωστό το βλέπουμε και το διαβάζουμε.Μέσα σε μια δεκαετία, η γερμανική ακροδεξιά πέρασε από το 3% στο 20% προσφάτως, η εγκληματικότητα σχεδόν δεκαπλασιάστηκε, η γερμανική βιομηχανία έχει προβλήματα, οι σοσιαλδημοκράτες έχασαν το ένα τρίτο της δύναμής τους και η γερμανική οικονομία βρίσκεται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας.

Εσχάτως, η κυρία Α. Μέρκελ, υπονομεύοντας το νομοσχέδιο του κόμματος της για τον περιορισμό των μεταναστευτικών ροών, τελικά ναι μεν πέτυχε στο να μην περάσει από το Bundestag (Γερμανικό Κοινοβούλιο), σίγουρα, όμως, θα προσθέσει κάποιους πόντους στο ακροδεξιό AfD, που ήδη τρίβει τα χέρια του από χαρά. Εάν τις πρόωρες εκλογές της 23ης Φεβρουαρίου το AfD ξεπεράσει το 20%, τα νέα για Ευρώπη και Γερμανία δεν θα είναι τα καλύτερα του 2025.

Κατά τα λοιπά, οι πρόωρες βουλευτικές εκλογές στη Γερμανία, είναι το πρώτο μεγάλο πολιτικό γεγονός στην Ευρώπη μετά την ορκωμοσία του Ντόναλντ Τραμπ. Ο Έλον Μασκ το γνωρίζει αυτό, κάνοντας εκστρατεία υπέρ του AfD. Το θεωρεί, ατυχώς βέβαια, τον μόνο ικανό κόμμα να μεταρρυθμίσει πλήρως την πρώην ατμομηχανή της Ευρώπης, που βρισκόταν σε ύφεση εδώ και δύο χρόνια και που σήμερα η οικονομία της παραπαίει υπό το βάρος των κανονισμών και σειράς στρατηγικών σφαλμάτων τις τελευταίες δύο δεκαετίες, τόσο στον ενεργειακό τομέα όσο και στο μεταναστευτικό.

Η γερμανική άρχουσα τάξη φέρει τη συλλογική ευθύνη για αυτήν την κατάρρευση μέσω της τυφλότητάς της, ξεκινώντας από την επικεφαλής των Χριστιανοδημοκρατών Άνγκελα Μέρκελ και τον διάδοχο της (που ήταν και υπουργός Οικονομικών της), τον σοσιαλδημοκράτη Όλαφ Σολτς.

Το αποτέλεσμα είναι ένα συμπύκνωμα όλων όσων μισεί ο Αμερικανός πρόεδρος στην Ευρώπη. Κατά συνέπεια δεν πρέπει να εκπλήσσει το ότι η «ομάδα» Τράμπ, τάσσεται υπερ ενός κόμματος που θέλει να καταρρίψει τη γερμανική συναίνεση. Γνωρίζει ότι κάτι τέτοιο θα έπληττε και την Ευρωπαϊκή Ένωση, την υπονόμευσή της οποίας, ενδεχομένως, θα μπορούσε να την προσφέρει ως διαπραγματευτικό ατού του και στον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν.

To AfD, βέβαια δεν είναι η σωστή επιλογή ούτε για τη Γερμανία, ούτε για την Ευρώπη. Σε αντίθεση με τον Εθνικό Συναγερμό της Μαρίν Λεπέν στη Γαλλία, που επιδιώκει να αποδαιμονοποιηθεί, το γερμανικό κίνημα που δημιουργήθηκε από οικονομολόγους το 2013, στον απόηχο της ελληνικής κρίσης, γύρω από μια εθνικό-φιλελεύθερη νομισματική και οικονομική πλατφόρμα, συνέχισε να ριζοσπαστικοποιείται όλα αυτά τα χρόνια.

Παρουσιάζεται πλέον ως φιλορωσικό, φιλοκινεζικό και αντιΝΑΤΟϊκό κόμμα, που ευτελίζει το Ολοκαύτωμα και που θεωρεί «αναγκαία» την έξοδο της Γερμανίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Το ότι το αφεντικό της Tesla και της SpaceX μέσω σύνδεσης βίντεο στο εκλογικό του συνέδριο το Σάββατο 25 Ιανουαρίου, δύο ημέρες πριν από τον εορτασμό της απελευθέρωσης του στρατοπέδου εξόντωσης του Άουσβιτς, είπε ότι οι Γερμανοί «δεν πρέπει να αισθάνονται ένοχοι για τις αμαρτίες των παππούδων τους» είναι σοβαρό πολιτικό λάθος.

Η παρέμβαση του Μασκ στην προεκλογική εκστρατεία έχει πυροδοτήσει αντιδράσεις στη Γερμανία. Εκεί που έχει δίκιο, ωστόσο, ο επιχειρηματίας, είναι ότι η γερμανική πολιτική ελίτ έχει υποτιμήσει τη δυσκολία ενσωμάτωσης εκατοντάδων χιλιάδων μεταναστών που έχουν έρθει από τη Μέση Ανατολή τα τελευταία χρόνια.

Οι τραγωδίες που έριξαν σκιά στην προεκλογική εκστρατεία έδωσαν στο AfD νέα επιχειρήματα. Υπήρξε η επίθεση με αυτοκίνητο στη χριστουγεννιάτικη αγορά του Μαγδεμβούργου, από υπήκοο Σαουδικής Αραβίας (έξι νεκροί). Στη συνέχεια, στις 22 Ιανουαρίου, στο Aschaffenburg της Βαυαρίας, ένας Αφγανός με εντολή απέλασης μαχαίρωσε μέχρι θανάτου ένα 2χρονο παιδί και έναν ενήλικα που προσπάθησαν να παρέμβουν.

Μέσα σε αυτό το βαρύ πολιτικό περιβάλλον, ο νέος ηγέτης του CDU, Φρίντριχ Μερτς, ο οποίος διατηρεί αντίθετη στάση για τη μετανάστευση από την Άνγκελα Μέρκελ και τον Όλαφ Σολτς, έχει όλες τις πιθανότητες να γίνει ο επόμενος καγκελάριος. Οι δημοσκοπήσεις δίνουν στο κόμμα του περίπου 30% των ψήφων, έναντι 20% για το AfD, 17% για το SPD και 13% για τους Πράσινους.

Αν κατάφερνε έτσι να περάσει το νομοσχέδιο του ακόμα και με ψήφους του AfD σε περιοσμένες τροπολογίες, η θέση του θα ενισχυόταν για τις κρίσιμες εκλογές της 23ης Φεβρουαρίου. Και αυτό θα ήταν θετικό για την εφαρμογή του προγράμματος του «Angenda 2030», που προβλέπει από οικονομικής πλευράς μείωση φόρων για επιχειρήσεις και νοικοκυριά, παραγωγική τόνωση της οικονομίας. Στην περίπτωση αυτή, η Γερμανία θα μπορούσε να βοηθήσει την ΕΕ στην αντιμετώπιση μιας αμερικανικής δασμολογικής και όχι μόνον επίθεσης.

Οι βουλευτικές εκλογές της 23ης Φεβρουαρίου θα καθορίσουν το πεπρωμένο της Γερμανίας και, πέρα από αυτό, της Ευρώπης. «Μόνο το AfD μπορεί να σώσει τη Γερμανία», διακήρυξε ο Έλον Μασκ στο κοινωνικό του δίκτυο Χ. Ο Φρίντριχ Μερτς τού απέδειξε ότι έκανε λάθος. Αν όμως αποτύχει ο αρχηγός του CDU, οι επόμενες εκλογές θα μπορούσαν κάλλιστα να φέρουν την ακροδεξιά στην εξουσία στο Βερολίνο.

Και τότε ίσως το 2025 αποδειχθεί χρονιά εφιάλτης για την Ευρώπη και όχι μόνον.

*Τα ενυπόγραφα κείμενα απηχούν τις απόψεις των  συγγραφέων τους. Πηγή :  Euro2day.gr.

 

 

Share this post