Αγία Έδρα: Καταδίκη της άμβλωσης και απόρριψη της παρένθετης μητρότητας.
Του Νίκου Τζωΐτη, Ρώμη
Η Αγία Έδρα , με νέο 20σέλιδο έγγραφο ( Διακήρυξη) του Dicastery for the Doctrine of the Faith «Dignitas Infinita», το οποίο δόθηκε χθες (8.4.2024) στην δημοσιότητα , παίρνει θέση σε μια σειρά από κρίσιμα κοινωνικά ζητήματα. Συγκεκριμένα , όπως επισημαίνει στο vaticannews.va ο Andrea Tornielli ” η Αγία Έδρα καταδικάζει έντονα την άμβλωση και απορρίπτει την παρένθετη μητρότητα. “Η άμβλωση έχει χαρακτηριστικά που την καθιστούν ιδιαίτερα σοβαρή και αξιοθρήνητη» και επισημαίνεται ότι «η υπεράσπιση της αγέννητης ζωής συνδέεται στενά με την υπεράσπιση για κάθε άλλο ανθρώπινο δικαίωμα».
ο Andrea Tornielli γράφει ότι για την απόρριψη της παρένθετης μητρότητας τονίζεται ότι «το εξαιρετικά άξιο παιδί γίνεται απλό αντικείμενο Αυτή είναι μια πρακτική αντιπροσωπεύει σοβαρή παραβίαση της αξιοπρέπειας της γυναίκας και του παιδιού… Το παιδί είναι πάντα δώρο και ποτέ η βάση μιας εμπορικής σύμβασης».
Η Διακήρυξη χρειάστηκε πέντε χρόνια για να ολοκληρωθεί και βασίζεται στο παπικό έγγραφο της τελευταίας δεκαετίας: από τον πόλεμο στη φτώχεια, από τη βία κατά των μεταναστών στη βία κατά των γυναικών, από την άμβλωση στην παρένθετη μητρότητα στην ευθανασία, από τη θεωρία του φύλου στην ψηφιακή βία.
Τρία κεφάλαια προσφέρουν τα θεμέλια για το τέταρτο, το οποίο είναι αφιερωμένο σε «μερικές σοβαρές παραβιάσεις της ανθρώπινης αξιοπρέπειας». Η Διακήρυξη του Dicastery for the Doctrine of the Faith, Dignitas Infinita, συμπίπτει με την 75η επέτειο της Οικουμενικής Διακήρυξης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και επιβεβαιώνει «την απαραίτητη φύση της αξιοπρέπειας του ανθρώπου στη χριστιανική ανθρωπολογία».
Η Διακήρυξη συμβάλλει στην υπέραβαση της διχοτόμησης, που υπάρχει μεταξύ εκείνων που επικεντρώνονται αποκλειστικά σε ζητήματα αρχής και τέλους ζωής, ξεχνώντας παράλληλα τόσες άλλες επιθέσεις κατά της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και, αντιστρόφως, εκείνων που επικεντρώνονται μόνο στην υπεράσπιση των φτωχών και μετανάστες, ενώ ξεχνούν ότι η ζωή πρέπει να υπερασπιστεί από τη σύλληψη μέχρι τη φυσική της κατάληξη.
Θεμελιώδεις Αρχές
Τα τρία πρώτα μέρη της Διακήρυξης αναφέρονται σε θεμελιώδεις αρχές.
*«Υπό το φως της Αποκάλυψης, η Εκκλησία επαναλαμβάνει και επιβεβαιώνει αποφασιστικά» την «οντολογική αξιοπρέπεια του ανθρώπινου προσώπου, που δημιουργήθηκε κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν του Θεού και λυτρωμένος εν Χριστώ».
*Αυτή είναι μια «αναφαίρετη αξιοπρέπεια», που αντιστοιχεί στην «ανθρώπινη φύση εκτός από κάθε πολιτιστική αλλαγή». Είναι ένα «δώρο» και επομένως υπάρχει σε «ένα αγέννητο παιδί, ένα αναίσθητο άτομο ή ένα ηλικιωμένο άτομο που βρίσκεται σε αγωνία .
*«Η Εκκλησία διακηρύσσει την ίση αξιοπρέπεια όλων των ανθρώπων, ανεξάρτητα από τις συνθήκες ζωής ή τις ιδιότητές τους» (17), και το κάνει με βάση τη βιβλική αποκάλυψη: οι γυναίκες και οι άνδρες είναι δημιουργημένοι κατ’ εικόνα Θεού.
Ο Χριστός, με το να ενσαρκωθεί, «επιβεβαίωσε την αξιοπρέπεια του σώματος και της ψυχής» και, κατά την ανάστασή Του, μας αποκάλυψε ότι η αξιοπρέπεια του ανθρώπου στηρίζεται «προ πάντων στο ότι καλείται σε κοινωνία με τον Θεό».
Το έγγραφο υπογραμμίζει τις παρεξηγήσεις εκείνων, που προτιμούν την έκφραση «προσωπική αξιοπρέπεια», από την «ανθρώπινη αξιοπρέπεια», «καθώς κατανοούν ότι ένα άτομο είναι μόνο «αυτός που είναι ικανός να συλλογιστεί»».
Έτσι, σύμφωνα με αυτούς, «το αγέννητο παιδί δεν θα είχε προσωπική αξιοπρέπεια, ούτε ο μεγαλύτερος που εξαρτάται από άλλους, ούτε ένα άτομο με νοητική αναπηρία. Αντίθετα, η Εκκλησία επιμένει ότι η αξιοπρέπεια κάθε ανθρώπου, ακριβώς επειδή είναι εγγενές, παραμένει σε όλες τις περιστάσεις».
Επιπλέον, τονίζεται ότι «η έννοια της ανθρώπινης αξιοπρέπειας χρησιμοποιείται επίσης περιστασιακά για να δικαιολογήσει έναν αυθαίρετο πολλαπλασιασμό νέων δικαιωμάτων… σαν να έπρεπε να είναι εγγυημένη η ικανότητα έκφρασης και πραγματοποίησης κάθε ατομικής προτίμησης ή υποκειμενικής επιθυμίας».
Ο κατάλογος των παραβάσεων
Στη συνέχεια, η Διακήρυξη παρουσιάζει τον κατάλογο των «μερικών σοβαρών παραβιάσεων της ανθρώπινης αξιοπρέπειας». Περιλαμβάνει «όλα τα αδικήματα κατά της ίδιας της ζωής, όπως δολοφονία, γενοκτονία, έκτρωση, ευθανασία και εσκεμμένη αυτοκτονία» πρέπει να αναγνωρίζονται ως αντίθετα στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια», αλλά και «όλες οι παραβιάσεις της ακεραιότητας του ανθρώπου, όπως ο ακρωτηριασμός, σωματικά και ψυχικά βασανιστήρια, αδικαιολόγητες ψυχολογικές πιέσεις».
Και, τέλος, περιλαμβάνει «όλα τα αδικήματα κατά της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, όπως υπάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης, αυθαίρετη φυλάκιση, απέλαση, δουλεία, πορνεία, πώληση γυναικών και παιδιών, εξευτελιστικές συνθήκες εργασίας όπου τα άτομα αντιμετωπίζονται ως εργαλεία για το κέρδος και όχι ως ελεύθερα. και υπεύθυνα πρόσωπα».
Αναφέρεται επίσης η θανατική ποινή, αφού «προσβάλλει την αναφαίρετη αξιοπρέπεια κάθε ανθρώπου, ανεξάρτητα από τις περιστάσεις».
Φτώχεια, πόλεμος και εμπορία ανθρώπων
Το πρώτο θέμα που αναφέρεται είναι η φτώχεια, «μία από τις μεγαλύτερες αδικίες στον σύγχρονο κόσμο».
Έπειτα, υπάρχει ο πόλεμος, «μια άλλη τραγωδία που αρνείται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια» και πάντα μια «ήττα της ανθρωπότητας», σε σημείο που «είναι πολύ δύσκολο στις μέρες μας να επικαλεστούμε τα ορθολογικά κριτήρια, που αναπτύχθηκαν στους προηγούμενους αιώνες για να μιλήσουμε για τη δυνατότητα ενός «δίκαιου πολέμου»».
Η Διακήρυξη εξετάζει επίσης την «ταλαιπωρία των μεταναστών», των οποίων «οι ζωές τίθενται σε κίνδυνο επειδή δεν έχουν πλέον τα μέσα να δημιουργήσουν οικογένεια, να εργαστούν ή να τραφούν».
Στη συνέχεια, η Διακήρυξη εστιάζει στην «εμπορία ανθρώπων», η οποία λαμβάνει «τραγικές διαστάσεις» και περιγράφεται ως «κακή δραστηριότητα, ντροπή για τις κοινωνίες μας που ισχυρίζονται ότι είναι πολιτισμένες». Η Διακήρυξη καλεί τους “εκμεταλλευτές και πελάτες” να προβούν σε σοβαρή εξέταση συνείδησης .
Ομοίως, ζητά την καταπολέμηση φαινομένων όπως «η εμπορία ανθρώπινων οργάνων και ιστών, η σεξουαλική εκμετάλλευση αγοριών και κοριτσιών, η δουλεία, συμπεριλαμβανομένης της πορνείας, το εμπόριο ναρκωτικών και όπλων, η τρομοκρατία και το διεθνές οργανωμένο έγκλημα» (42).
Επίσης, αναφέρει τη σεξουαλική κακοποίηση, η οποία αφήνει «βαθιά σημάδια στις καρδιές όσων την υποφέρουν»: πρόκειται για «βάσανα που μπορούν να διαρκέσουν μια ζωή και που καμία μετάνοια δεν μπορεί να θεραπεύσει».
Στη συνέχεια συζητούνται οι διακρίσεις και η βία κατά των γυναικών. Μεταξύ των τελευταίων αναφέρονται οι «καταναγκαστικές εκτρώσεις, οι οποίες επηρεάζουν τόσο τη μητέρα όσο και το παιδί, συχνά για να ικανοποιήσουν τον εγωισμό των ανδρών» και «την πρακτική της πολυγαμίας». Η γυναικοκτονία καταδικάζεται επίσης .
Ο κατάλογος συνεχίζει να αναφέρει την ευθανασία και την υποβοηθούμενη αυτοκτονία, που ορίζονται μπερδεμένα από ορισμένους νόμους ως «θάνατος με αξιοπρέπεια». Το έγγραφο τονίζει ότι «η ταλαιπωρία δεν προκαλεί την απώλεια της αξιοπρέπειάς των ασθενών, η οποία είναι εγγενώς και αναφαίρετα δική τους».
Θεωρία του φύλου
Η Διακήρυξη ξεκινά την ενότητα για αυτό το θέμα τονίζοντας ότι «κάθε ένδειξη άδικης διάκρισης» σε βάρος ομοφυλόφιλων «πρέπει να αποφεύγεται προσεκτικά, ιδιαίτερα κάθε μορφή επιθετικότητας και βίας».
Είναι «σε αντίθεση με την ανθρώπινη αξιοπρέπεια», λέει η Διακήρυξη, ότι σε ορισμένα μέρη «δεν είναι λίγοι οι άνθρωποι που «φυλακίζονται, βασανίζονται, ακόμη και στερούνται το καλό της ζωής αποκλειστικά και μόνο λόγω του σεξουαλικού τους προσανατολισμού».
Στη συνέχεια επικρίνεται η θεωρία του φύλου, η οποία είναι «εξαιρετικά επικίνδυνη αφού ακυρώνει τις διαφορές στον ισχυρισμό της να κάνει όλους ίσους».
Υπενθυμίζει ότι η Εκκλησίατονίζει ότι “η ανθρώπινη ζωή σε όλες της τις διαστάσεις, σωματικές και πνευματικές, είναι δώρο Θεού. Αυτό το δώρο πρέπει να γίνει αποδεκτό με ευγνωμοσύνη και να τεθεί στην υπηρεσία του καλού. Επιθυμώντας έναν προσωπικό αυτοπροσδιορισμό , όπως ορίζει η θεωρία του φύλου… ισοδυναμεί με παραχώρηση στον πανάρχαιο πειρασμό να κάνει κανείς τον εαυτό του Θεό».
Η θεωρία του φύλου «σκοπεύει να αρνηθεί τη μεγαλύτερη δυνατή διαφορά που υπάρχει μεταξύ των ζωντανών όντων: τη σεξουαλική διαφορά». Επομένως, όλες οι προσπάθειες να συγκαλυφθεί η αναφορά στην αναπόφευκτη σεξουαλική διαφορά μεταξύ άνδρα και γυναίκας πρέπει να απορριφθούν».
Η αλλαγή φύλου κρίνεται επίσης αρνητικά, αφού αποτελεί απειλή για ” τη μοναδική αξιοπρέπεια που έχει λάβει το άτομο από τη στιγμή της σύλληψης». Αυτό δεν σημαίνει, ωστόσο, ότι αποκλείεται η πιθανότητα ότι «ένα άτομο με ανωμαλίες των γεννητικών οργάνων που είναι ήδη εμφανείς κατά τη γέννηση ή που αναπτύσσονται αργότερα μπορεί να επιλέξει να λάβει τη βοήθεια επαγγελματιών υγείας για την επίλυση αυτών των ανωμαλιών».
Ψηφιακή βία
Το τελευταίο στοιχείο στον κατάλογο είναι η «ψηφιακή βία», καθώς νέες μορφές βίας εξαπλώνονται μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης», όπως ο διαδικτυακός εκφοβισμός, και «το διαδίκτυο είναι επίσης ένας δίαυλος για τη διάδοση πορνογραφίας και την εκμετάλλευση προσώπων για σεξουαλικούς σκοπούς ή μέσω τυχερών παιχνιδιών».
Η Διακήρυξη τελειώνει με την προτροπή «ο σεβασμός της αξιοπρέπειας του ανθρώπου, πέρα από κάθε περίσταση, πρέπει να τεθεί στο επίκεντρο της δέσμευσης για το κοινό καλό και στο επίκεντρο κάθε νομικού συστήματος».
* Το πλήρες κείμενο( στην αγγλική γλώσσα) της Διακήρυξης στον σύνδεσμο
ΦΩΤΟ: vaticannews.va
