΄Αγγελος Συρίγος και Μεραρχία
Του Άντη Ροδίτη*
Θα έλεγα πως το θέμα της ιστορικής αλήθειας θα έπρεπε να μας καίει πολύ
περισσότερο ως θέμα εθνικής επιβίωσης παρά σαν θέμα ακαδημαϊκού μόνο
ενδιαφέροντος.
Εάν ο λόγος που δεν εξετάζουμε εις βάθος την ιστορική αλήθεια είναι επειδή
φοβόμαστε μη συγκρουστούμε με καθιερωμένες αντιλήψεις, πράγμα που δεν θα
ωφελούσε τις καριέρες μας, αυτό εκτός από τον φόβο επισημαίνει και την
ανεντιμότητά μας. Όμως, ένα έθνος με φοβισμένους και ανέντιμους
πολίτες/επιστήμονες, καλά κάνει να αποφεύγει να παριστάνει τον μέγα αγωνιστή
που θα κατατροπώσει στην ανάγκη και πολύ υπέρτερες δυνάμεις. Αυτό κάνουμε οι
Έλληνες σήμερα, επικαλούμενοι μάλιστα τους ένδοξους μαραθωνομάχους και
σαλαμινομάχους προγόνους μας, λησμονώντας ότι ΕΚΕΙΝΟΙ είχαν δικό τους υψηλό
πολιτισμό και δεν ήταν σαν εμάς σήμερα εξευτελισμένοι μιμητές και υποχείρια
ξένων τρόπων ζωής.
Αυτά τα γράφω επ’ ευκαιρία που έλαβα από την Ελλάδα μια ομιλία του φίλου
μου (κάποτε είχαμε αλληλογραφία) Άγγελου Συρίγου, εδώ:
https://www.youtube.com/watch?
Ο Συρίγος λέει να παραδειγματιστούμε από τους Ισραηλινούς που εξετάζουν
ξανά και ξανά τα λάθη τους, όχι σαν εμάς που τα αποσιωπούμε!!
Ο ίδιος, λέγοντας κάποιες μισές αλήθειες και αποσιωπώντας τις
σημαντικότερες παριστάνει τον Ισραηλινό που εξετάζει τα λάθη του! Αυτό είναι
χειρότερο από το να τα αποσιωπά.
Παραδέχεται, για παράδειγμα, ότι όντως ήταν σε γνώση των Αμερικανών η άφιξη
της Μεραρχίας στην Κύπρο το 1964, κι ότι όταν κατάλαβαν ότι η Μεραρχία δεν
θα βοηθούσε στην ανατροπή του Μακαρίου, την… απέσυραν! Τελεία και παύλα.
Πού, όμως, πάει ο φραστικός πόλεμος διαβολής και συκοφαντίας (αλλά και οι
ξυλοδαρμοί ενίοτε) των στρατιωτών της Μεραρχίας από το ακελικομακαριακό
καθεστώς που δεν ήθελε την Ένωση;
Πότε ερευνήθηκε το γεγονός ότι ο Παπανδρέου ασφαλώς και δεν ήθελε να ρίξει
τον Μακάριο, αλλά ο Μακάριος απέρριπτε την έντιμη συνεννόηση με τον
Παπανδρέου, ώστε να μην γίνει η Ένωση, τη στιγμή που είχαμε το στρατιωτικό
πλεονέκτημα;
Πότε ερευνήθηκε το γεγονός ότι στην απελπισία τους οι Αμερικανοί, που δεν
μπορούσαν ν’ ανεχτούν την φιλοσοβιετική εξωτερική πολιτική Μακαρίου, άφησαν
τελικά παράθυρα ανοικτά ώστε να πραγματοποιηθεί η Ένωση άνευ παραχωρήσεων
στην Τουρκία; Υπάρχουν πρόσφατα αποχαρακτηρισμένα και δημοσιευμένα έγγραφα
που το αποδεικνύουν αυτό. Γιατί δεν τα διαψεύδει ο κ. Συρίγος παρουσιάζοντας
άλλα, αντίθετα έγγραφα;
Δεν υπάρχουν ή δεν ξέρει αγγλικά για να κάνει την
απαιτούμενη έρευνα; Γιατί δεν την κάνει; Επειδή δεν έχει καιρό παρά μόνο για
πρόχειρες γενικόλογες, γεμάτες κενά διαλέξεις; Το ίδιο ισχύει και για τους
εδώ ιστορικούς μας, π.χ. τον Πέτρο Παπαπολυβίου, ο οποίος γράφει συνεχώς επί
παντός επιστητού (ιστορικού περιεχομένου) αλλά ουδέποτε μιλά για την
απόρριψη της Ενώσεως από τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο τον Αύγουστο 1964.
Κατά τα άλλα θαυμάζουμε τους Ισραηλινούς που δεν διστάζουν να εξετάζουν και
να παραδέχονται τα λάθη τους. Και προειδοποιούμε τους Τούρκους πως αν
τολμήσουν να πατήσουν πόδι σε ελληνικό έδαφος θα τους κάψουμε και μετά θα
πάμε να δούμε ποιοι είναι! Όμως, αν ξέραμε τα έγγραφα του ’64 θα ξέραμε πως
οι Τούρκοι έχουν από τότε σχέδιο άμεσης, αστραπιαίας καταστροφής κάθε
ελληνικού αεροδρομίου, μόλις τους δοθεί το σήμα ότι η νίκη είναι δική τους.
Και με τέτοια ανέντιμη αντιμετώπιση θεμελιωδών θεμάτων της ιστορικής μας
αλήθειας οι πιθανότητες συρρίκνωσης του έθνους αυξάνονται, με κάθε
συρρίκνωση να μην είναι άλλο παρά ακόμα ένα βήμα προς τον τελικό αφανισμό.
*Τα ενυπόγραφα κείμενα απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων τους.
