«Οι πρόγονοι μας, μάς σώζουν απέναντι στους άλλους αλλά όχι απέναντι στους εαυτούς μας» (1)
Του Νέαρχου Παλά, Πρέσβεως ε.τ.*
Με την νέα χρονιά οι ελπίδες και οι ευχές όλων μας είναι να δημιουργηθούν εκείνες οι προϋποθέσεις που θα οδηγήσουν στον τερματισμό της 50χρονης τουρκικής κατοχής και στην αποχώρηση των Τούρκων εποίκων.
Αυτό που προκαλεί ερωτηματικά είναι ό,τι προ πολλού, έχει αφαιρεθεί από την αντικατοχική μας φαρέτρα κι από το λεξιλόγιο των πολιτικών μας, η λέξη απελευθέρωση που είναι αλληλένδετη με τον αγώνα μας για τερματισμό της τουρκικής κατοχής.
Όμως, οι πολιτικοί μας, για κάποιον λόγο, θυμούνται και επαναφέρουν την λέξη απελευθέρωση μόνο στα μνημόσυνα των ηρώων της ΕΟΚΑ. Κι εδώ είναι το παράδοξο! Ενώ μιλούν για απελευθέρωση στα μνημόσυνα των ηρώων της ΕΟΚΑ, υπάρχει ένας αισχρός αναθεωρητισμός και μια απαξίωση για εκείνο τον Αγώνα στον οποίο προσπαθούμε να φορτώσουμε την σημερινή δεινή μας κατάσταση!
Κανένας δεν θυμάται ότι ο Αγώνας- πέραν της τιτάνιας προσπάθειας και του ηρωϊσμού των αγωνιστών αλλά και της παλλαϊκής του αποδοχής, είχε σαν αποτέλεσμα τον τερματισμό της αποικιοκρατίας και την δημιουργία του πρώτου ανεξάρτητου κράτους, της ΚΔ, στην μακραίωνη ιστορία μας!
Αλλά, δεν είναι μόνο τον Αγώνα που λοιδορούμε κι απαξιώνουμε! Είναι και το 76% του ΟΧΙ στο δημοψήφισμα του 2004 για το Σχέδιο Ανάν.
Ως κοινωνία, εκλέξαμε ΠτΔ, τον πολιτικό που αποδέχθηκε το Σχέδιο Ανάν και για 10 χρόνια είχαμε την ψευδαίσθηση ότι η Τουρκία, πλέον αναβαθμισμένη και ισχυρή, κι έχοντας τον απέναντι της στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, θα αποδεχόταν κάποιο άλλο Σχέδιο που θα ήταν χειρότερο για την ίδια!
Αυτό, όμως, που είναι ανυπόφορο, είναι ότι ως κοινωνία ανακαλύψαμε τον δρόμο του εξευτελισμού, της απαξίωσης και της στρέβλωσης ιστορικών γεγονότων μόνο και μόνο για να δικαιολογήσουμε μια ρεαλιστική κι ενδοτική πολιτική που για 50 χρόνια μάς έφερε, τελικά, στη συνομοσπονδία των 2 κρατών.
Τι το πλέον αισχρό κι εξευτελιστικό για μια κοινωνία, που αντί να είναι περήφανη για τους αγώνες των προγόνων της και να έχει στο προσκέφαλο της το «πολλώ κάρρονες εκείνων», αντί τούτου, επιλέγει να τους απαξιώνει και να τους επιρρίπτει ευθύνη για τα σημερινά μας δεινά, γιατί …αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν για το καλό του τόπου και για μια Κύπρο ελεύθερη.
Και να ήταν μόνο αυτά;
Για τη σημερινή κατάντια της Αθήνας (εξευμενισμός της Τουρκίας με παραμερισμό του Κυπριακού) η Κύπρος έχει μετοχές:
Ο «κυπριακός ρεαλισμός» που φθάνει στην Αθήνα, μάς επιστρέφεται από τις αθηναϊκές ελίτ με παροτρύνσεις και νουθεσίες να επιδείξουμε επιτέλους «γενναιότητα» και να προχωρήσουμε σε λύση-κλείσιμο του Κυπριακού γιατί δεν μπορούν να μας περιμένουν να λύσουμε το Κυπριακό (λες και κρατούσαμε ποτέ, το κλειδί της λύσης) κι ότι χάσαμε ευκαιρίες να το λύσουμε με το Σχέδιο Ανάν!
Τι σύμπτωση! Ενώ ο Γεραπετρίτης μάς καταλόγισε ότι δεν επιδείξαμε γενναιότητα για κλείσιμο του Κυπριακού, ο Τούρκος ομόλογος του Hakan Fidan μας κάλεσε προχθές από την κατεχόμενη Λευκωσία, να συμπεριφερθούμε θαρραλέα!(2)
(1) Ρήση της Ελένης Γλύκατζη –Αρβελέρ
(2) Στις 09.01.2025, ο παρανόμως επισκεπτόμενος το ψευδοκράτος, Hakan Fidan, υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, μάς κάλεσε από την κατεχόμενη Λευκωσία, να συμπεριφερθούμε «θαρραλέα στο θέμα της υλοποίησης τέτοιου είδους λύσεων (2 κρατών)».
* Τα ενυπόγραφα κείμενα απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων τους./ Πηγή: philenews.com ΦΩΤΟ ΑΡΧΕΙΟ ΓΤΠ
