Μετέστη προς τα Άνω ο Ιωσήφ Ροηλίδης

Υπήρξε θεολόγος, αρχιτέκτονας, αναστηλωτής, συγγραφέας και μεταφραστής  πολλών βιβλίων

Σε ηλικία 72 ετών, έφυγε από την ζωή ένας άνθρωπος του πνεύματος, ένας διακεκριμένος Χαλκιδέος, ο Ιωσήφ Ροηλίδης, θεολόγος, αρχιτέκτονας, αναστηλωτής, συγγραφέας και μεταφραστής  πολλών βιβλίων.

Αντιμετώπιζε πολλαπλά προβλήματα υγείας και νοσηλευόταν στο Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ της Θεσσαλονίκης, όπου άφησε την τελευταία του πνοή  το απόγευμα του Σαββάτου 21 Δεκεμβρίου. Η Εξόδιος Ακολουθία της κηδείας του θα ψαλεί αύριο, Τρίτη  24 Δεκεμβρίου) στις 12 το μεσημέρι, στον ιερό ναό Αγίου Νικολάου Χαλκίδας. 

Ο Ιωσήφ Ροηλίδης γεννήθηκε το 1952 στη Χαλκίδα. Σπούδασε θεολογία στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και Οικουμενική θεολογία στο Οικουμενικό Ινστιτούτο του Bossey, Πανεπιστήμιο Γενεύης. Σπούδασε επίσης αρχιτεκτονική στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο με μεταπτυχιακές σπουδές στην αρχιτεκτονική σχολή του Πολυτεχνείου του Ελσίνκι (HTKK). Εξειδικεύτηκε στις αρχιτεκτονικές αναστηλώσεις και στη συντήρηση ξύλινων κατασκευών. Δίδαξε στο Πανεπιστήμιο του Ελσίνκι, τμήμα θρησκειολογίας. Δίδαξε επίσης στην αρχιτεκτονική σχολή του Πολυτεχνείου του Ελσίνκι. Υπήρξε συγγραφέας ,ενώ μετέφρασε πολλά  βιβλία με θεολογικό, φιλοσοφικό, ιστορικό & αρχιτεκτονικό περιεχόμενο.  Δουλέψει πάνω σε έργα αρχιτεκτονικής και βραβεύτηκε  σε αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς. Ο μακαριστός διατηρούσε αδελφική φιλία με τον επίσης Χαλκιδέο ομότιμο καθηγητή του Πανεπιστημίου Κύπρου, Δημήτρη Τριανταφυλλόπουλο, ο οποίος τον αποχαιρέτισε λακωνικά:

Καλόν Παράδεισο, ἀδελφέ φίλε!

 Κατώδυνος καί ἐπ᾽ ἐλπίδι,

Δημήτριος Δ. Τριανταφυλλόπουλος

Το τελευταίο του βιβλίο , με τίτλο: 40+1 κείμενα θεολογικής κριτικής, οικολογίας, αρχιτεκτονικής, αναστηλώσεων, ναοδομίας & στοχασμού”, κυκλοφόρησε τον Ιανουάριο του 2024 από την  ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ της Εκκλησίας Ελλάδος.

Το βιβλίο περιλαμβάνει μία συλλογή κειμένων, τα οποία κινούνται σε δύο φαινομενικά ασύμβατες θεματολογικές ζώνες, «πυρίκαυστες και διακεκαυμένες», την αρχιτεκτονική και τη θεολογία. Το κοινό σημείο συνάντησής τους είναι προδήλως η ναοδομία, η ανάλυση της αρχιτεκτονικής αισθητικής, πνευματικότητας και κάλλους που πρέπει να διέπουν τα κτήρια που εξυπηρετούν τις ευχαριστιακές συνάξεις μιας εκκλησιαστικής κοινότητας, δηλαδή τους ναούς.

Με θεολογικό λόγο ο αείμνηστος συγγραφέας  καυτηριάζει την πολύμορφη και διαδεδομένη ακαλαισθησία των ναών, τη δικτατορία του τσιμέντου και της ομοιομορφίας που επιβλήθηκε χωρίς έμπνευση, η οποία περιορίζει αναπόφευκτα την αίσθηση του αρρήτου κάλλους και του σεβασμού της κτίσεως του Δημιουργού που διαχρονικά διέκρινε την Ορθοδοξία. Η συλλογή των πολυθεματικών κειμένων προσφέρει στον αναγνώστη ένα γόνιμο και καρποφόρο προβληματισμό σχετικά με το αρχιτεκτονικό κάλλος, την ορθόδοξη πνευματικότητα και την αρμονική συνύπαρξη τους με το περιβάλλον και την κτίση γενικότερα.