Η Αθήνα μπροστά στον τουρκικό επεκτατισμό
Την Δευτέρα παρουσίαση στην Λευκωσία του βιβλίου “Όταν η Κύπρος εάλω”
Του ΤΑΣΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ*
Οι ραγδαίες εξελίξεις στη Συρία με την επικράτηση μέσα σε μια εβδομάδα των ομάδων, που συγκροτούν την λεγόμενη αντιπολίτευση και η άτακτη φυγή με κατεύθυνση τη Μόσχα του Άσαντ, αλλάζουν άρδην το γεωπολιτικό αποτύπωμα της περιοχής, με τους παίκτες να ανασυντάσσονται και να αναπροσανατολίζουν στόχους και επιδιώξεις.
Μετά τους πανηγυρισμούς του Τζολάνι και των ετερόκλητων ομάδων που τον υποστηρίζουν, ήρθε η ώρα μιας ακόμη δήθεν ετεροχρονισμένης αραβικής άνοιξης, με πολλά ερωτηματικά, μιας και όσες προηγήθηκαν κατέληξαν σε αιματηρές συγκρούσεις με τις νέες αυταρχικές ομάδες, να στρογγυλοκάθονται στην καρέκλα της εξουσίας.
Όσο για τις διακηρυχθείσες προθέσεις για ελεύθερες εκλογές, αυτές ξεχάστηκαν, μιας και αποδείχθηκαν φρούδες οι ελπίδες κάποιων δυτικών, που τις υποστήριξαν.
Πρώτο δείγμα γραφής του μεταλλαγμένου τζιχαντιστή φίλου του Ερντογάν, παρά την εξωτερική μετάλλαξη του, ήταν να αναφερθεί στην επιβολή του νόμου της σαρία, με μια πρώτη έκφρασή της το μαντίλι στο κεφάλι, που καλούνται να φορέσουν όλες οι γυναίκες.
Στη Συρία αυτή την ώρα να συνυπάρχουν πολλά και ετερόκλητα πρόσωπα και συμφέροντα. Εκεί συναντά κανείς ένα εσωτερικό μωσαϊκό θρησκευτικών ομάδων, που καλείται η νέα ηγεσία να επανατοποθετήσει στη νέα πραγματικότητα.
Παλιοί παίκτες, όπως η Ρωσία, συνδιαλέγονται κρυφίως με τους χθεσινούς εχθρούς τους, με στόχο να περισώσουν τις βάσεις στην Ταρσού και την Λατάκια. Την ίδια ώρα οι ΗΠΑ επιδιώκουν να προστατεύσουν τους Κούρδους του βορρά, πολύτιμους σύμμαχους στον πόλεμο κατά του ισλαμικού κράτους.
Η Τουρκία από την πλευρά της χαρακτηρίζει τους Κούρδους της Συρίας τρομοκράτες και επιδιώκει την εξόντωση τους. Σύγκρουση συμφερόντων που λένε στα επιχειρηματικά. Εδώ όμως έχουμε να κάνουμε με πολεμικές δραστηριότητες στις οποίες εμπλέκονται και οι Ισραηλινοί, που βομβαρδίζουν καθημερινά, και ταυτόχρονα υποστηρίζουν τους Κούρδους της Συρίας.
Απερχόμενη και νέα διοίκηση Τραμπ, έχουν να αντιμετωπίσουν δύο συμμάχους, που μαλώνουν σε ξένο χωράφι, αυτό της Συρίας.
Μολονότι ο Τζολάνι, που έχει αλλάξει πολλές φορές προβιά, επιδιώκει να εμφανιστεί ότι δεν έχει εξαρτήσεις από ξένες δυνάμεις, εν τούτοις την πέμπτη ημέρα της εγκαθίδρυσής του στη Δαμασκό, εμφανίστηκε για συνομιλίες ο επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών της Τουρκίας, ο Ταλίν, πρόσωπο της απολύτου εμπιστοσύνης του Ερντογάν.
Θα πει κανείς κατά πόσον αυτή η νέα κατάσταση αφορά και ενδιαφέρει την Ελλάδα και την Κύπρο. Αν η Τουρκία μετά την Λιβύη βάλει χέρι στη Συρία, προωθεί με ταχείς ρυθμούς το σχέδιο της δημιουργίας δορυφόρων, που είναι διακηρυγμένος στόχος του Ερντογάν, που επανειλημμένα μιλάει για τα σύνορα της καρδιάς του, που είναι πολύ μεγαλύτερα από τα σημερινά όρια της χώρας.
Γιατί μπορεί να λέει ο Ερντογάν, ότι οι κατά τα άλλα σύμμαχοι του Αμερικανοί, κυκλώνουν την Τουρκία με τις βάσεις σε Ελλάδα και Κύπρο, όμως στην πράξη η ίδια ώρα, κάνει αυτός αντίστοιχες κινήσεις για τις οποίες κατηγορεί τρίτους.
Αυτή η επεκτατική δραστηριότητα της Τουρκίας οφείλει να προβληματίσει την Αθήνα και όσους περί τα εξωτερικά εμπλέκονται, θεσμικούς και έξω θεσμικούς παράγοντες, που χρειάζεται να εκμεταλλευθούν τον χρόνο της νηνεμίας και να μην εφησυχάζουν.
Η θωράκιση της Κύπρου με το ισραηλινό Iron Dome και η αντίστοιχη που βρίσκεται εν εξελίξει στην Ελλάδα, από το βαθμό των αντιδράσεων, που διοχετεύονται στα κατευθυνόμενα τουρκικά ΜΜΕ, φανερώνουν τους στόχους της Άγκυρας, που θέλει ανοχύρωτή τόσο την Μεγαλόνησο, όσο και τα νησιά του Α. Αιγαίου, έτοιμα ως ώριμα φρούτα, να παραδοθούν στις επεκτατικές ορέξεις της νέο-οθωμανικής Τουρκίας.
Όμως το 2024 δεν έχει καμία σχέση με το 1967, όταν η χούντα της Αθήνας απέσυρε την μεραρχία από την Κύπρο, αφήνοντας την Μεγαλόνησο απροστάτευτη στις ορδές του Αττίλα. Οι προσχηματικές συνομιλίες της Άγκυρας με την Αθήνα, δεν πρέπει να εφησυχάζουν κανένα στην Ελλάδα, μιας και στην Τουρκία κεμαλιστές και ισλαμιστές συμφωνούν, ότι υπάρχουν νησιά στο Αιγαίο με απροσδιόριστη κυριαρχία.
Γι αυτό και η Συρία και το ποιος θα έχει το πάνω χέρι στην περιοχή και η δραστηριότητα της Τουρκίας και του Ισραήλ, δεν είναι θέμα άνευ σημασίας. Το αυξημένο ενδιαφέρον των Αμερικανών για την Κύπρο, αποτελεί μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για την Λευκωσία, προκειμένου να ξεφύγει την αδιάλλακτη στάση του Ερντογάν.
Οι διεθνείς σχέσεις βρίσκονται σε κρίσιμη καμπή. Ελλάδα και Κύπρος οφείλουν να αδράξουν την ευκαιρία και να συσπειρώσουν γύρω τους την Δύση, μιας και γεωγραφικά αποτελούν το τελευταίο ανάχωμα σταθερότητας, στην σπαρασσόμενη ευρύτερη περιοχή.
Ας ευχηθούμε η Αθήνα δεν θα βρεθεί σε θέση Roi mat, στις προσεχείς υψηλού επιπέδου συναντήσεις…
*Τα ενυπόγραφα κείμενα απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων τους / ΦΩΤΟ: ertneus.gr
***************************************************
Όταν η Κύπρος εάλω
Με την ευκαιρία της συμπλήρωσης φέτος 50 χρόνων από την τουρκική εισβολή και την συνεχιζόμενη κατοχή ο γνωστός δημοσιογράφος Τάσσος Παπαδόπουλος έγραψε το βιβλίο” Όταν η Κύπρος εάλω”, το οποίο προλογίζει ο συνάδελφος Μιχάλης Ιγνατίου.
H κορύφωση του δράματος της Μαρίας Σταύρου: «Ύστερα από 4-5 ώρες είδαμε να μπαίνουνε μέσα στην περιοχή που είμαστε τα Ηνωμένα Έθνη και ο τούρκικος στρατός… Κάποια Αγγλίδα μού είχε πει, “εσάς δεν μπορώ να σας σώσω, θα σώσω το παιδί. Κάντε του ένα κολάρο με το όνομα του και που να το παραδώσω”. Έκοψα ένα κολάρο και έγραψα “Νίκη Σταύρου, ετών τόσο, θα το παραδώσετε στον Πάτροκλο Σταύρου εκεί ή αν οτιδήποτε γίνει στην Κύπρο, στους γονείς μου, στην Αθήνα”. Την ώρα που της φόρεσα το κολάρο της κόρης μου, κατάλαβα ότι αυτή η Αγγλίδα ήταν πάρα πολύ ζωηρή και σκέφτηκα ότι αν μου πάρει το παιδί θα το πετάξει ή το κρατήσει εκείνη και δεν θα το δώσει. Είπα: “Δεν το δίνω το παιδί, θα παλέψω μέχρι τέλους, το πολύ πολύ να σκοτωθεί μαζί μου”. Το κρατούσα. Κρατούσα το παιδί και ο Αυστριακός μου είπε: “Δεν σε συμφέρει, είναι αυτοί Αυστριακοί και τους μίλησα, από τα ΗΕ”. Μου είπαν: “Είναι κατάσπαρτα πτώματα οι δρόμοι με σκοτωμένους Έλληνες… τα τανκς περνούν από πάνω. Προσπάθησε να φύγεις με τους Άγγλους”… Μας μοίρασαν… έμεινα εγώ μόνη και νιώθω πίσω μου ένα χέρι, ένα σπρώξιμο προς τους Άγγλους, ήταν ο Αυστριακός και μου λέει: “Πήγαινε εκεί”. Τον κοιτώ… και μου λέει: “Μην το συζητάς, πήγαινε εκεί”. Τρέχω εγώ με το παιδί, μπροστά από εμένα δύο Αγγλίδες, θυμάμαι ήταν δύο αδερφές και τη λέγανε Aγκάθα τη μια. Όπως έτρεχα εγώ, από τον φόβο των ελικοπτέρων, άρχισε να κλαίει το μωρό. Γυρίζει και με βλέπει αυτή, η Αγγλίδα, χιμάει επάνω μου και αρχίζει να φωνάζει: “She is Greek, she is Greek”, και μου ρίχνει κάτι… Πάω να ανέβω και χιμάει η Αγγλίδα. Σηκώνεται και όπως είχα βάλει τα χέρια μου να ανέβω, μου τράβαγε τα χέρια για να με πετάξει έξω. Άρχισε να φωνάζει η Αγγλίδα: “She is Greek… she is Cypriot”». (Απόσπασμα από το βιβλίο).
Η παρουσίαση του βιβλίου θα γίνει την Δευτέρα, 16 Δεκεμβρίου, στην Λευκωσία.
