Ελλάδα –Κύπρος να πιστέψουν στην δύναμη τους

Αρχιεπίσκοπος Κύπρου, Εγκύκλιος, Χριστούγεννα 2019, Χρυσόστομος Β'

Εγκύκλιος Αρχιεπισκόπου Κύπρου Χρυσοστόμου Β’ για τα Χριστούγεννα

Μπροστά στις «ξεκάθαρες τουρκικές επιδιώξεις δεν θα πρέπει να δείξουμε νωχέλεια και αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να δράσουμε συντονισμένα ολόκληρος ο Ελληνισμός, συνειδητοποιώντας ότι το Κυπριακό είναι πρόβλημα πανεθνικό, άρρηκτα συνδεδεμένο με την ασφάλεια όλου του ελληνικού χώρου», τονίζει ο Προκαθήμενος της Εκκλησίας της Κύπρου, Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος Β’ σε εγκύκλιο του για τα Χριστούγεννα.

Ο ίδιος σημειώνει ότι «Ελλάδα και Κύπρος θα πρέπει να πιστέψουμε στις δυνάμεις μας, και όντας δύο κράτη μέλη των Ηνωμένων Εθνών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συντονιζόμενοι μπορούμε να πετύχουμε πολλά ενώ ένα νέο ενιαίο αμυντικό δόγμα με την Ελλάδα, παράλληλα προς τις επιδιωκόμενες συνεργασίες με άλλες χώρες της περιοχής, θα ενισχύσει αφάνταστα την άμυνά μας και θα εμψυχώσει τον λαό μας».

Προσθέτει ότι «για όσους δεν εθελοτυφλούν και δεν πάσχουν από το σύνδρομο της αυτοδικαίωσης, η χάραξη μιας νέας εθνικής στρατηγικής, η επιδίωξη μιας νέας διαπραγματευτικής βάσης, είναι μονόδρομος ειδικά από τη στιγμή που η μέχρι σήμερα ακολουθούμενη πορεία των ‘διακοινοτικών συνομιλιών’ με τις συνεχείς υποχωρήσεις μας και τις συνεχώς προβαλλόμενες νέες τουρκικές αξιώσεις, οδηγεί σταθερά στην τουρκοποίηση του τόπου μας».

Ο Προκαθήμενος της Εκκλησίας της Κύπρου σημειώνει ότι «οι κοινές προσπάθειες Ελλάδας και Κύπρου, αλλά και των απανταχού της γης Ελλήνων, πρέπει να ξεκινήσουν με την αταλάντευτη διεκδίκηση και για τον λαό μας των όσων απολαμβάνουν οι άλλοι Ευρωπαίοι και όλος ο ελεύθερος κόσμος: Ελεύθερη διακίνηση, ελεύθερη εγκατάσταση και ελεύθερη απόκτηση περιουσίας σε όλη την πατρίδα μας».

«Κι ακόμα: ένας άνθρωπος μία ψήφος. Είναι αδιανόητο το 18% να επιβάλλεται στο 82% και α παραλύει το Κράτος», επισημαίνει.

Αναφέρει, ακόμη, ότι «παρά τις δυσκολίες και τα συμφέροντα των ισχυρών της γης, καλούμαστε να συνεχίσουμε τον αγώνα μέχρι την απελευθέρωση της πατρίδας μας με την Ιστορία να διαβεβαιώνει για την τελική κατίσχυση του δικαίου και την επικράτηση της δικαιοσύνης, την οποία έφερε στη γη ‘το τεχθέν σήμερον εν Βηθλεέμ νέον παιδίον, ο προ αιώνων Θεός’.

Ειδική μνεία κάνει στην εγκύκλιό του ο Αρχιεπίσκοπος, «στους εμπερίστατους: στους αγνοουμένους και στους συγγενείς τους, στους πρόσφυγες, στους εγκλωβισμένους, στους πάσχοντες».

«Ελπίζουμε, με τη βοήθεια του Θεού, αλλά και τους δικούς μας αγώνες, η νέα χρονιά, στην οποία εντός ολίγου θα εισέρθουμε, να σημάνει το τέλος των δεινών μας και να οδηγήσει στην απελευθέρωση της πατρίδος μας», αναφέρει.

Για την Τουρκία ο Αρχιεπίσκοπος με θλίψη συμπεραίνει ότι «ούτε αποκρύπτει ούτε συγκαλύπτει, πια, τον τελικό της στόχο, που είναι η κατάληψη και τουρκοποίηση ολόκληρης της Κύπρου για αυτό και θα πρέπει να απαλλαγούμε από τις αὐταπάτες ως προς την εξεύρεση, μέσω της ακολουθούμενης διαδικασίας, μιας βιώσιμης λύσης του προβλήματός μας».

Προσθέτει ότι «μέσα στα πλαίσια των σχεδιασμών και του μόνιμου στόχου της, η Τουρκία άλλαξε, βίαια, παρά τις διεθνείς συμβάσεις και κανονισμούς, όλα τα ελληνικά τοπωνύμια, όχι μόνο στις κατεχόμενες, αλλά και στις ελεύθερες περιοχές, και τα αντικατέστησε με τουρκικά, για να εξαλειφθεί κάθε ίχνος ελληνικής παρουσίας στην Κύπρο και μέσα στα ίσια πλαίσιο επιδιώχθηκε και η ισλαμοποίηση των κατεχομένων».

Περαιτέρω, επί του ιδίου θέματος, ο Αρχιεπίσκοπος, αναφέρει ότι οι ομολογίες των ιδίων των Τούρκων φανερώνουν τους στόχους τους που είναι, όπως οι ίδιοι δηλώνουν, «μία λύση χωριστού κράτους και συνομοσπονδίας, ὑπὸ τὴν ἐγγύηση της Τουρκίας, που εξασφαλίζει καλύτερα τα τουρκικά συμφέροντα, εφόσον η τουρκική πλευρά θα έχει ίσο λόγο πάνω σε ολόκληρη την Κύπρο». Και συμπληρώνουν: «μια τέτοια λύση αφήνει την προοπτική για τον ελέγχο, στο μέλλον, ολόκληρης της Κύπρου από την Τουρκία».

Ο Προκαθήμενος της Εκκλησίας της Κύπρου, καταλήγοντας αναλύει το μήνυμα της γέννησης του Χριστού στη γη και σημειώνει ότι θα είναι πάντα ξεκάθαρο: «δεν είναι ο ανθρώπινος παράγοντας που κυβερνά και κατευθύνει την Ιστορία. Υπάρχει ὁ Θεός, ο οποίος μέσα στο όλο μυστήριο της Θείας Οικονομίας, συγκαταβαίνει και γίνεται άνθρωπος ‘κενώνει εαυτόν’ μέχρι βρέφους αδυνάτου και απειλής Ηρώδου, μέχρι Σταυρού και θανάτου, με σκοπό τη σωτηρία του ανθρώπου, παραμένοντας, ὁ Κύριος όλου του κόσμου και προνοητής όλης της φύσεως».

*Το πλήρες κείμενο της εγκυκλίου:

† ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
Ελέω θεού, Αρχιεπίσκοπος
Νέας Ιουστινιάνης και πάσης Κύπρου.

Παντί το Χριστεπωνύμο Πληρώματι
της Αγιωτάτης Αποστολικής Εκκλησίας της Κύπρου,

Χάρις υμίν και Ειρήνη από του εν Βηθλεέμ τεχθέντος Σωτήρος Χριστού.
Ὅ,τι ἔπρεπε νὰ πετύχει ὁ ἄνθρωπος, μέσῳ μιᾶς ἀνόδου του πρὸς τὸν Θεό, καὶ δὲν τὸ πέτυχε, τὸ πραγματοποιεῖ σήμερα ὁ Θεός, κατερχόμενος πρὸς τὸν ἄνθρωπο.
Ἔρχεται ὁ Δυνατὸς νὰ πολεμήσει τὸν «αἰχμαλωτεύσαντα ἡμᾶς», νὰ ἐκμηδενίσει τὴ δύναμή του καὶ νὰ ὁδοποιήσει «πάσῃ σαρκί» τὴν εἰς οὐρανοὺς ἄνοδον.
Ὅταν στὴν ψυχὴ τῶν περισσοτέρων ἀνθρώπων εἶχαν ἐμφιλοχωρήσει ἡ ἀβεβαιότητα, ἡ ἀνησυχία, ἡ ἔλλειψη νοήματος βίου, κι ὅταν ὁ κόσμος ἀπελπισμένος ἀπὸ τὴν κυριαρχία τοῦ κακοῦ ἔχασε κάθε ἐλπίδα γιὰ σωτηρία, «ἐξαπέστειλεν ὁ Θεὸς τὸν Υἱὸν Αὐτοῦ» (Γαλ. 4, 4).
Δὲν ἦλθεν «ἐν δυνάμει ὑλικῇ», ἀλλ’ «ἐν δυνάμει ἀρετῆς».
Κατέρχεται ὁ Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ, ὡς βρέφος ἄσημο καὶ ἀνυπεράσπιστο, γιὰ νὰ δείξει ἔμπρακτα ὅτι «τὸ μωρὸν τοῦ Θεοῦ σοφώτερον τῶν ἀνθρώπων ἐστί, καὶ τὸ ἀσθενὲς τοῦ Θεοῦ ἰσχυρότερον τῶν ἀνθρώπων ἐστί» (Α ́ Κορ. 1,25), ἐγκαινιάζοντας ἔτσι τὴν «ἐν Χριστῷ καινὴν κτίσιν» (Πρβλ Β ́ Κορ. 5,17), τὴν ἐποχὴν τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ.
Τὰ ἱερὰ κείμενα ἀλλὰ καὶ ἡ θύραθεν γραμματεία μᾶς βοηθοῦν νὰ κατανοήσουμε ὅτι ἡ ἐνσάρκωση τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ δὲν εἶναι ἕνας συμβολισμός, ὅπως οἱ ἐνσαρκώσεις τῶν διαφόρων «θεοτήτων» τῆς μυθολογίας, ἀλλὰ μία πραγματικότητα, ἡ ὄντως νέα πραγματικότητα, «τὸ μόνον καινὸν ὑπὸ τὸν ἥλιον» κατὰ τὸν ἅγιο Ἰωάννη τὸν Δαμασκηνό.
Ἔγινε σὲ συγκεκριμένη ἱστορικὴ στιγμή, ἐπὶ τοῦ αὐτοκράτορος Ὀκταβιανοῦ Αὐγούστου, σὲ ἕνα συγκεκριμένο λαό, τὸν Ἰουδαϊκό, «ἐξ οἴκου καὶ πατριᾶς Δαβίδ», σὲ συγκεκριμένο τόπο, στὴ Βηθλεὲμ τῆς Ἰουδαίας.
Προσκυνοῦντες καὶ ἐμεῖς τὸ «μέγα μυστήριον» δοξάζουμε τὴν ἄφατη Οἰκονομία τοῦ Θεοῦ, διὰ τῆς ὁποίας μᾶς «εἰσήγαγε καὶ πάλιν εἰς τὸν Παράδεισον», μᾶς ἔδωσε τὴ δυνατότητα τῆς θέωσης.
Ὁ ἐνανθρωπήσας Υἱὸς τοῦ Θεοῦ ἔγινε ὁ σωτήρας μας, γιατὶ στὴ θεία Του ὑπόσταση ἕνωσε τὴν ἀνθρώπινή μας φύση, χαρίζοντάς μας τὴν αἰώνια ζωή.
Ἔπρεπε ὁ ἄνθρωπος νὰ προσληφθεῖ ἀπὸ τὸν Θεὸ γιὰ νὰ σωθεῖ, ἀφοῦ «τὸ ἀπρόσληπτον καὶ ἀθεράπευτον∙ Ὃ δὲ ἥνωται τῷ Θεῷ τοῦτο καὶ σώζεται», ὅπως χαρακτηριστικά λέγει ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος (P.G.37,181) .
Μπορεῖ ὁ κόσμος νὰ μὴν ἀσχολεῖται μὲ τὴ δυνατότητα αὐτὴ τῆς θέωσης, καὶ νὰ θέτει στὴ ζωή του στόχους πολὺ περιορισμένους καὶ ἐγκόσμιους.
Ἡ ἐνανθρώπηση τοῦ Θεοῦ, ὅμως, μᾶς ἔδωσε τὴ δυνατότητα τὴν ὁποία προηγουμένως δὲν εἴχαμε.
Ἔχουμε σήμερα τὴ δυνατότητα ὄχι μόνον «τὴν υἱοθεσίαν νὰ ἀπολάβωμεν» (Πρβλ. Γαλ. 4, 5) ἀλλὰ καὶ «Θείας κοινωνοί φύσεως» (Β ́Πετρ. 1,4) νὰ ἀναδειχθοῦμε.
Ταυτόχρονα, τὸ μήνυμα τῆς γέννησης τοῦ Χριστοῦ στὴ γῆ θὰ εἶναι πάντα ξεκάθαρο: δὲν εἶναι ὁ ἀνθρώπινος παράγοντας ποὺ κυβερνᾶ καὶ κατευθύνει τὴν Ἱστορία.
Ὑπάρχει ὁ Θεός, ὁ ὁποῖος μέσα στὸ ὅλο μυστήριο τῆς Θείας Οἰκονομίας, συγκαταβαίνει καὶ γίνεται ἄνθρωπος «κενώνει ἑαυτόν» (Φιλιπ. 2, 7) μέχρι βρέφους ἀδυνάτου καὶ ἀπειλῆς Ἡρώδου, μέχρι Σταυροῦ καὶ θανάτου, μὲ σκοπὸ τὴ σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου, παραμένοντας, ὁ Κύριος ὅλου τοῦ κόσμου καὶ προνοητὴς ὅλης τῆς φύσεως.

Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,
Μὲ βάση τὴν ἀκράδαντη πίστη μας στὸν «ὡς βρέφος ἀνακείμενον ἐν τῇ φάτνῃ», ποὺ εἶναι ταυτόχρονα καὶ Θεὸς Ἰσχυρός, καλούμαστε νὰ ἀντιμετωπίσουμε τὴν γιὰ 46, τώρα, χρόνια συνεχιζόμενη κατοχὴ τῆς πατρίδας μας, νὰ ἀναζητήσουμε διεξόδους ἀπὸ τὰ ἀδιέξοδα καὶ πορεία πρὸς ἀπελευθέρωση τῆς κατεχόμενης γῆς μας.
Ἡ Τουρκία οὔτε ἀποκρύπτει οὔτε συγκαλύπτει, πιά, τὸν τελικό της στόχο, ποὺ εἶναι ἡ κατάληψη καὶ τουρκοποίηση ὁλόκληρης τῆς Κύπρου.
Ἡ εἰσβολὴ στὴ θάλασσά μας, ἡ προώθηση νέων τετελεσμένων καὶ οἱ ρητορικὲς ἐκφοβισμοῦ πρὸς ψυχολογικὴ κατάρρευση τοῦ λαοῦ μας, δὲν ἀφήνουν καμιὰν ἐλπίδα σ’ ἐμᾶς ὅτι ἡ Τουρκία θά ἀποδεχθεῖ ἕναν ἔντιμο συμβιβασμό.
Γι’ αὐτὸ καὶ θὰ πρέπει νὰ ἀπαλλαγοῦμε ἀπὸ τὶς αὐταπάτες ὡς πρὸς τὴν ἐξεύρεση, μέσῳ τῆς ἀκολουθούμενης διαδικασίας, μιᾶς βιώσιμης λύσης τοῦ προβλήματός μας.
Μέσα στὰ πλαίσια τῶν σχεδιασμῶν καὶ τοῦ μόνιμου στόχου της, ἡ Τουρκία ἄλλαξε, βίαια, παρὰ τὶς διεθνεῖς συμβάσεις καὶ κανονισμούς, ὅλα τὰ ἑλληνικὰ τοπωνύμια, ὄχι μόνο στὶς κατεχόμενες, ἀλλὰ καὶ στὶς ἐλεύθερες περιοχές, καὶ τὰ ἀντικατέστησε μὲ τουρκικά, γιὰ νὰ ἐξαλειφθεῖ κάθε ἴχνος ἑλληνικῆς παρουσίας στὴν Κύπρο.
Μέσα στὰ ἴδια πλαίσια ἐπιδιώχθηκε καὶ ἡ ἰσλαμοποίηση τῶν κατεχομένων.
Οἱ ὁμολογίες τῶν ἴδιων τῶν Τούρκων φανερώνουν τοὺς στόχους τους: Τοῦρκοι ἀξιωματοῦχοι δηλώνουν ὅτι τώρα, μετὰ τὴν εἰσβολὴ, ποὺ ἔχει κάνει πράξη τὴ διχοτόμηση, στόχος τους εἶναι «μία λύση χωριστοῦ κράτους καὶ συνομοσπονδίας, ὑπὸ τὴν ἐγγύηση τῆς Τουρκίας, ποὺ ἐξασφαλίζει καλύτερα τὰ τουρκικὰ συμφέροντα, ἐφόσον ἡ Τουρκικὴ πλευρὰ θὰ ἔχει ἴσο λόγο πάνω σὲ ὁλόκληρη τὴν Κύπρο».

Ο προϊστάμενος του Καθεδρικού Ναού Αγίου Ιωάννη, π. Δημοσθένης, διαβάζει την εγκύκλιο του Αρχιεπισκόπου στην σημερινή Θ. Λειτουργία
Καὶ συμπληρώνουν: «μιὰ τέτοια λύση ἀφήνει τὴν προοπτικὴ γιὰ τὸν ἔλεγχο, στὸ μέλλον, ὁλόκληρης τῆς Κύπρου ἀπὸ τὴν Τουρκία».
Διακεκριμένος Ἕλληνας Ἀκαδημαϊκὸς ὁ ὁποῖος μελέτησε γιὰ μιὰν ὁλόκληρη ζωή, τὴν τουρκικὴ πολιτική, συμπεραίνει: «Ἡ στοχοθεσία τῆς Τουρκίας προχωρᾶ πολὺ πέραν τῆς διχοτόμησης. Περιλαμβάνει τὸ σύνολο τῆς Κύπρου».
Μπροστὰ στὶς ξεκάθαρες τουρκικὲς ἐπιδιώξεις δὲν θὰ πρέπει νὰ δείξουμε νωχέλεια.
Θὰ πρέπει νὰ δράσουμε συντονισμένα ὁλόκληρος ὁ Ἑλληνισμός, συνειδητοποιώντας ὅτι τὸ Κυπριακὸ εἶναι πρόβλημα πανεθνικό, ἄρρηκτα συνδεδεμένο μὲ τὴν ἀσφάλεια ὅλου τοῦ ἑλληνικοῦ χώρου.
Ἑλλάδα καὶ Κύπρος θὰ πρέπει νὰ πιστέψουμε στὶς δυνάμεις μας. Εἴμαστε δύο κράτη μέλη τῶν Ἡνωμένων Ἐθνῶν καὶ τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης. Συντονιζόμενοι μποροῦμε νὰ πετύχουμε πολλά.
Ἕνα νέο ἑνιαῖο ἀμυντικὸ δόγμα μὲ τὴν Ἑλλάδα, παράλληλα πρὸς τὶς ἐπιδιωκόμενες συνεργασίες μὲ ἄλλες χῶρες τῆς περιοχῆς, θὰ ἐνισχύσει ἀφάνταστα τὴν ἄμυνά μας καὶ θὰ ἐμψυχώσει τὸν λαό μας.
Μὰ καὶ στὸ διπλωματικὸ πεδίο μποροῦμε, συνεργαζόμενοι, νὰ πετύχουμε πολλά.
Ἂς μὴ λησμονοῦμε τὴν ἀποφασιστικὴ καὶ ἐπιτυχὴ κίνηση τῆς Ἑλλάδας γιὰ εἰσδοχὴ τῆς Κύπρου στὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση.
Ὕστερα, θὰ πρέπει νὰ πάρουμε τὴ μεγάλη ἀπόφαση τῆς ἀλλαγῆς πορείας γιὰ ἐπίλυση τοῦ προβλήματός μας.
Γιὰ ὅσους δὲν ἐθελοτυφλοῦν καὶ δὲν πάσχουν ἀπὸ τὸ σύνδρομο τῆς αὐτοδικαίωσης, ἡ χάραξη μιᾶς νέας ἐθνικῆς στρατηγικῆς, ἡ ἐπιδίωξη μιᾶς νέας διαπραγματευτικῆς βάσης, εἶναι μονόδρομος.
Ἡ μέχρι σήμερα ἀκολουθούμενη πορεία τῶν «διακοινοτικῶν συνομιλιῶν» μὲ τὶς συνεχεῖς ὑποχωρήσεις μας καὶ τὶς συνεχῶς προβαλλόμενες νέες Τουρκικὲς ἀξιώσεις, ὁδηγεῖ σταθερὰ στὴν τουρκοποίηση τοῦ τόπου μας.
Οἱ κοινὲς προσπάθειες Ἑλλάδας καὶ Κύπρου, ἀλλὰ καὶ τῶν ἁπανταχοῦ τῆς γῆς Ἑλλήνων, πρέπει νὰ ξεκινήσουν μὲ τὴν ἀταλάντευτη διεκδίκηση καὶ γιὰ τὸν λαό μας τῶν ὅσων ἀπολαμβάνουν οἱ ἄλλοι Εὐρωπαῖοι καὶ ὅλος ὁ ἐλεύθερος κόσμος: Ἐλεύθερη διακίνηση, ἐλεύθερη ἐγκατάσταση καὶ ἐλεύθερη ἀπόκτηση περιουσίας σὲ ὅλη τὴν πατρίδα μας. Κι ἀκόμα: ἕνας ἄνθρωπος μία ψῆφος.
Εἶναι ἀδιανόητο τὸ 18% νὰ ἐπιβάλλεται στὸ 82% καὶ νὰ παραλύει τὸ Κράτος.
Παρὰ τὶς δυσκολίες καὶ τὰ συμφέροντα τῶν ἰσχυρῶν τῆς γῆς, καλούμαστε νὰ συνεχίσουμε τὸν ἀγώνα μέχρι τὴν ἀπελευθέρωση τῆς πατρίδας μας.
Ἡ Ἱστορία διαβεβαιώνει γιὰ τὴν τελικὴ κατίσχυση τοῦ δικαίου καὶ τὴν ἐπικράτηση τῆς δικαιοσύνης, τὴν ὁποία ἔφερε στὴ γῆ «τὸ τεχθὲν σήμερον ἐν Βηθλεὲμ νέον παιδίον, ὁ πρὸ αἰώνων Θεός»
Αὐτοῦ τὸ ἄπειρον ἔλεος, τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά, ἐπικαλούμαστε σὲ ὅλους, ἰδιαίτερα στοὺς ἐμπερίστατους: στοὺς ἀγνοουμένους καὶ στοὺς συγγενεῖς τους, στοὺς πρόσφυγες, στοὺς ἐγκλωβισμένους, στοὺς πάσχοντες.
Ἐλπίζουμε, μὲ τὴ βοήθεια τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ καὶ τοὺς δικούς μας ἀγῶνες, ἡ νέα χρονιά, στὴν ὁποία ἐντὸς ὀλίγου θὰ εἰσέλθουμε, νὰ σημάνει τὸ τέλος τῶν δεινῶν μας καὶ νὰ ὁδηγήσει στὴν ἀπελευθέρωση τῆς πατρίδος μας.
Διάπυρος ἐν Χριστῷ τεχθέντι εὐχέτης