Η ηθική κατάρρευση της ισραηλινής κοινωνίας
της Soledad Gallego-Díaz*
Ας επιστρέψουμε στα βασικά. Ας προσπαθήσουμε να καταλάβουμε ότι η απανθρωποποίηση, η στέρηση του ανθρώπινου χαρακτήρα του άλλου, οδηγεί στην ηθική κατάρρευση ολόκληρης της κοινωνίας που το επιτρέπει. Η απανθρωποποίηση είναι ο πρώτος στόχος του ρατσισμού, ο πρώτος στόχος των τυραννιών απέναντι στους εχθρούς τους, το βασικό στοιχείο οποιουδήποτε πολέμου εξολόθρευσης, η σπονδυλική στήλη του ναζισμού και το εργαλείο των λαϊκισμών που πιστεύουν ότι η στέρηση του ανθρώπινου χαρακτήρα κάποιου λόγω του χρώματός του ή της θρησκείας του θα τους προσφέρουν την εκλογική στήριξη που ζητούν.
Η ηθική κατάρρευση στην οποία αναφέρομαι είναι εκείνη που θα δούμε στις Ηνωμένες Πολιτείες με την επιστροφή του Τραμπ στην εξουσία και ξεκινήσει τις μαζικές απελάσεις. Και είναι αυτή που ήδη βλέπουμε στο Ισραήλ, το οποίο έχει τυφλωθεί μπροστά στη μαζική δολοφονία των παιδιών.
Ας επιστρέψουμε στα βασικά. Ας μη σταματήσουμε να μιλάμε. Και ας ζητήσουμε τα βασικά: τον σεβασμό των διεθνών συνθηκών.
Το Ισραήλ υπέγραψε το 2007 τη Συνθήκη για τα Δικαιώματα του Παιδιού, τα μέλη της οποίας διορίζουν κάθε χρόνο μια επιτροπή από 18 ειδικούς του διεθνούς δικαίου. Πρόεδρος σήμερα είναι η Νοτιοαφρικανίδα καθηγήτρια Αν Σκέλτον και αντιπρόεδρος ο Ισλανδός Μπράγκι Γκούντμπραντσον. Τον περασμένο Σεπτέμβριο, η επιτροπή αυτή ανακοίνωσε ότι στη Γάζα είχαν σκοτωθεί μέχρι τότε 16.775 παιδιά, άλλα 21.000 αγνοούνταν (προφανώς είναι θαμμένα στα ερείπια), 6.000 ήταν σοβαρά τραυματισμένα και 17.000 είχαν χωριστεί από τις οικογένειές τους. Ο απολογισμός από τότε έχει προφανώς μεγαλώσει.
«Στον πόλεμο αυτόν έχουν σκοτωθεί περισσότερα παιδιά από γυναίκες και άνδρες», είπε η κυρία Σκέλτον. «Δεν νομίζω ότι έχουμε ξαναδεί μια τόσο μαζική παραβίαση των δικαιωμάτων των παιδιών», συμπλήρωσε ο κ. Γκούντμπραντσον. «Από τις έξι σοβαρότερες παραβιάσεις, τις τρεις είναι βέβαιο ότι τις διαπράττει το Ισραήλ: φόνος και ακρωτηριασμός παιδιών, επιθέσεις σε νοσοκομεία και σχολεία και άρνηση της ανθρωπιστικής πρόσβασης στα παιδιά αυτά. Πρόκειται για μια ιδιαζόντως ζοφερή στιγμή της ιστορίας».
Είναι προφανές ότι η έκθεση αυτή δεν έχει προκαλέσει καμιά εντύπωση στην κυβέρνηση Νετανιάχου, θα έπρεπε όμως να προκαλέσει στην ισραηλινή κοινωνία στο σύνολό της, όσο κι αν έχει συγκλονιστεί από την επίθεση της 7ης Οκτωβρίου. Ένα μέρος της ευθύνης γι’ αυτή την έλλειψη αντίδρασης βαρύνει τα μέσα ενημέρωσης που, με εξαίρεση την εφημερίδα Χααρέτζ, αποκρύπτουν αυτές τις πληροφορίες. Ακόμη κι έτσι, όμως, η τύφλωση της ισραηλινής κοινωνίας είναι ακατανόητη, δεδομένου ότι οι Ισραηλινοί διαθέτουν πολλά τεχνολογικά μέσα για να εξασφαλίζουν αξιόπιστη ενημέρωση, αλλά και ότι οι λίγοι επιζήσαντες του Ολοκαυτώματος είναι εκείνοι που υψώνουν μια ηχηρότερη φωνή διαμαρτυρίας για τη δράση του ισραηλινού στρατού.
Εδώ και πολύ καιρό το Ισραήλ έχει τεταμένες σχέσεις με τα Ηνωμένα Έθνη και οι σχέσεις αυτές θα επιδεινωθούν ακόμη περισσότερο αν τεθεί σε εφαρμογή η απαγόρευση των δραστηριοτήτων της UNRWA. Μια τέτοια απαγόρευση θα μετατρέψει τη Γάζα σε ένα στρατόπεδο εξολόθρευσης. Θα πρέπει να επισημάνουμε ότι ο ίδιος αυτός ισραηλινός στρατός κατέστρεψε και την προσπάθεια των Ηνωμένων Πολιτειών να δημιουργήσουν μια δεύτερη ζωή μέσω της οργάνωσης World Central Kitchen. Ο επικεφαλής της οργάνωσης Χοσέ Αντρές αρνείται ότι η δολοφονία επτά εργαζομένων ήταν ανθρώπινο λάθος. «Η ισραηλινή κυβέρνηση γνώριζε τις κινήσεις μας», τονίζει. «Πρέπει να δώσει τέλος σε αυτό το μακελειό».
(*) H Soledad Gallego-Díaz (Πηγή: El País-ΑΠΕ-ΜΠΕ)/ Τα ενυπόγραφα κείμενα απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων τους
