Η κατάρα του Κούρσκ επιστρέφει 24 χρόνια μετά.

Η πρώτη φορά που ο Πούτιν είχε τη ευκαιρία να δείξει το ποιόν του ήταν μόλις λίγους μήνες αφότου ανέλαβε τη διακυβέρνηση της Ρωσίας, με την ιστορική καταστροφή του υποβρυχίου «Κουρσκ»( Ό,τι απέμεινε στην φωτογραφία επάνω). Τότε, στο υποβρύχιο που εκτελούσε εκπαιδευτική άσκηση σημειώθηκε έκρηξη με αποτέλεσμα να πάει στον βυθό, σε βάθος 108 μέτρων, στη θάλασσα του Μπάρεντς (βρέχει τις ακτές της Ρωσίας και της Νορβηγίας). Το υποβρύχιο βυθίστηκε στις 12 Αυγούστου 2000 μαζί με 118 ναυτικούς.

Πολλοί από αυτούς ήταν ζωντανοί για μέρες, ενώ το υποβρύχιο κείτονταν ακίνητο στις λάσπες του βυθού. Νορβηγικά και Βρετανικά πλοία, που βρίσκονταν στην περιοχή έσπευσαν αμέσως και πρότειναν τη βοήθειά τους στους Ρώσους προκειμένου να σηκώσουν το υποβρύχιο «Κουρσκ» και να σώσουν όσους ναυτικούς μπορούσαν να σώσουν. Ο Πούτιν, που δεν είχε την τεχνολογία να κάνει τη διάσωση, αρνήθηκε κατηγορηματικά καταδικάζοντας σε θάνατο τουλάχιστον 23 ναυτικούς, οι οποίοι παρέμεναν ζωντανοί για μέρες. Τα ονόματα 23 από αυτούς ήταν γραμμένα στο σημείωμα που άφησε πριν πεθάνει ένα από τα μέλη του πληρώματος, ο Ντμίτρι Κολέσνικοβ, μπορεί να υπήρχαν και άλλοι.

Αργότερα, ο Πούτιν είχε δώσει εκείνη την συνέντευξη στον αείμνηστο Λάρρυ Κίνγκ όπου στην ερώτηση του δημοσιογράφου «τι έγινε με το υποβρύχιο;» το πρόσωπο του Πούτιν γέμισε από μειδίαμα ειρωνείας (κεντρική φωτό) και έδωσε την απάντηση που έμεινε στην ιστορία: «Βυθίστηκε». Εκεί όσοι κατάλαβαν – κατάλαβαν το ποιος είναι ο Πούτιν.

Στο θέμα αναφέρθηκε ο Ρώσος αντιπολιτευόμενος δημοσιογράφος -και πρώην σύμβουλος του ίδιου του Πούτιν- Αλεξάντρ Νεβζόροφ*. Εκείνο το διάστημα ο Νεβζόροφ, ο οποίος είναι από τα πλέον αναγνωρίσιμα πρόσωπα της Ρωσίας, είχε πολλές προσβάσεις στις απόρρητες πληροφορίες των αρχών ασφαλείας, τις οποίες απέκτησε μετά από τα χρόνια της πιο επιτυχημένης δημοσιογραφικής εκπομπής της ρωσικής τηλεόρασης «600 δευτερόλεπτα». 

Γράφει  στο προσωπικό του telegram κανάλι ο Νεβζόροφ: 

«Όταν το νεκρό Κουρσκ ανελκύστηκε και άνοιξαν οι καταπακτές του, βρέθηκαν σημειώματα στις σορούς του πληρώματος. Αλλά δεν δημοσιεύτηκαν όλες. Κάποια από τα σημειώματα διαβαθμίστηκαν αμέσως ως απόρρητα. 

Γεγονός είναι ότι ακόμη και τότε, το 2000, το περιεχόμενό τους τρόμαξε και συγκλόνισε το Κρεμλίνο.

Δεν ήταν δύσκολο να κρυφτεί αυτό που χρειαζόταν να κρυφτεί.

Όλη η έρευνα ήταν στρεβλή και εγκληματική: ο Πούτιν την έθεσε αμέσως “υπό τον έλεγχό του” και διόρισε τους Β. Κολκούτιν (ιατροδικαστής του ρωσικού υπουργείου Άμυνας) και Σ. Κοζλόφ (επικεφαλής της στρατιωτικής εισαγγελίας) ως εμπειρογνώμονες που ήταν απολύτως υπάκουοι σε αυτόν.

Αυτοί “κάλυπταν τα ίχνη”.

Ήταν απαραίτητο να αποκρύψουν το γεγονός ότι η διάσωση του πληρώματος από υποβρύχια του ΝΑΤΟ ήταν δυνατή, αλλά οι άνθρωποι αφέθηκαν να πεθάνουν για να μην επιτρέψουν στους ξένους ειδικούς να “ξεκοιλιάσουν το σκάφος”.

Το ίδιο συνειδητοποίησαν και οι ετοιμοθάνατοι ναύτες. Και πριν από τον θάνατό τους καταράστηκαν τον Πούτιν.

Η κατάρα αυτή καταγράφηκε σε αυτές τις ίδιες, απόρρητες σημειώσεις.

Τότε η κατάρα του νεκρού “Κουρσκ” τρόμαξε πολύ τον προληπτικό Πούτιν.

Ωστόσο, κανείς δεν φανταζόταν ότι θα “γινόταν πραγματικότητα” σε 24 χρόνια.

Ωστόσο, είναι αναμφίβολα απλώς μια σύμπτωση.

Αλεξάντρ Νεβζόροβ»

Πηγή: WW3.GR