«ΑΓΩΝΙΕΣ» ΓΙΑ ΤΑ ΥΠΟ ΠΡΟΜΗΘΕΙΑ AΕΡΟΣΚΑΦΗ «F-35» ΚΑΙ ΤΟ ΜΟΝΟ ΘΕΜΙΤΟ ΒΗΜΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗΣ ΣΕ ΑΥΤΕΣ

Του Σεραφείμ Χ. Μηχιώτη*

«Η τουρκική απει­λή, λοιπόν, κρίνεται πολύ πιο σοβα­ρή από ό,τι το “κυρίαρχο αφήγημα” επιτρέπει στην κοινή γνώμη να ανα­ληφθεί και απαιτεί μία πολύ πιο ολι­στική και αποφασιστική αντιμετώπι­ση. Ευχή να μην το αντιληφθούμε αργά, έπειτα από ακόμη μία εθνική καταστροφή»(..)

Mε αυτήν την ακροτελεύτια φράση καταλήγει ολοσέλιδο άρθρο από την εφημερίδα «δημοκρατία» της περασμένης Δευτέρας (19/02/24), υπογραφόμενο από τον Στέφανο Καραβίδα, ο οποίος και αυτοσυστήνεται ως Επισμηναγός (Ι) εα., ΜΑ Διεθνών Σχέσεων, υπ. δρ Γεωπολιτικής της Αεροπορικής Ισχύος ΕΚΠΑ.

Το πρώτο, το οποίο και αποτελεί ελάσσονα μάλλον λόγο προσοχής και σχολιασμού του εν λόγω άρθρου, δεν είναι άλλο από το ότι καταχωρείται σε εφημερίδα ιδιοκτησίας συγκεκριμένου συγκροτήματος Τύπου, το οποίο πρωτοστατεί εργολαβικώς στην εκ δεξιών σφοδρή πολεμική εναντίον της Κυβερνήσεως της ΝΔ, σε αγαστή σύμπνοια με φύλλα και ιστοτόπους ενημέρωσης που οριοθετούνται εξ αριστερών της σημερινής Κυβέρνησης, αριστερότερα και του ΣΥΡΙΖΑ ακόμη, με ό,τι έχει μείνει από το πρώην κυβερνών Κόμμα υπό τον Τσίπρα, μέχρι το 2019. Όλοι σε αγαστή σύμπνοια…

Αλλά το δεύτερο και σημαντικότερο, είναι η δηλητηριώδης κριτική που επιστρατεύεται για θέματα που σχετίζονται με την ασφάλεια της χώρας και τη διαφύλαξη της εθνικής μας ανεξαρτησίας και ακεραιότητας σε ξηρά-θάλασσα και αέρα, με αφορμή τους κυβερνητικούς χειρισμούς επί των θεμάτων της εθνικής άμυνας. Όλως ιδιαιτέρως δε με την αρξάμενη συζήτηση για την προμήθεια από την Ελλάδα 20-σε πρώτη φάση- μαχητικών αεροσκαφών πέμπτης γενιάς τύπου «F-35», γιά την οποία ο δρόμος για να πέσουν υπογραφές και να αρχίσει να μετρά αντίστροφα ο χρόνος των πρώτων παραδόσεων απέχει ακόμη.

Αποβλέποντας προδήλως στο θυμικό και τις αγωνίες των Ελλήνων, ο Καραβίδας αποσκοπεί προφανώς στη δημιουργία σύγχυσης και τελικώς διάχυτης αγωνίας, με τον ισχυρισμό του ότι: «Ο προβληματισμός που απα­σχολεί την ελληνική κοινή γνώμη σχετίζεται με το κατά πόσο η σταδι­ακή απόκτηση έως 40 αεροσκαφών F-35 από την Ελλάδα, χωρίς αντί­στοιχη απάντηση από την Τουρκία, θα αποτρέψει την ανατροπή του αε­ροπορικού ισοζυγίου εις βάρος μας. Το ερώτημα, λοιπόν, αυτό είναι πα­ραπλανητικό, καθώς παραβλέπο­ντας σημαντικούς δείκτες της αερο­πορικής ισχύος, παγιδεύει την κοι­νή γνώμη στη βάση πολιτικών σκο­πιμοτήτων, στην αξιολόγηση μόνο των πλατφορμών, δηλαδή των αε­ροσκαφών»

Για να προσθέσει ότι: «Αγνοεί δηλαδή (η κοινή γνώμη) το οπλοστάσιο τους σε όπλα αέρος-αέρος και αέρος-εδάφους, στο οποίο η Ελλάδα καταφα­νώς θα υστερεί, τα διαθέσιμα ατρακτίδια σκόπευσης και αναζήτησης/παρακολούθησης της υπέρυ­θρης ακτινοβολίας (INFRA RED SEARCH AND TRACK/IRST), το σύστημα ηλε­κτρονικού πολέμου/αυτοπροστασί­ας και, κυρίως, την αλματώδη πρόο­δο της τουρκικής αμυντικής βιομη­χανίας στην παραγωγή συστημάτων που επηρεάζουν τη συνισταμένη τάση ισχύος. Τέτοια είναι τα τουρ­κικής σχεδίασης/παραγωγής αντι­αεροπορικά, τα οποία δημιουργούν μία πολυστρωματική, αντιαεροπορι­κή ομπρέλα, πλήρως δικτυοκεντρική, μέσω εγχώριων δικτύων αλλά και Link-16, τα βαλλιστικά βλήματα που φιλοδοξούν να στοχοποιήσουν στρατιωτικές εγκαταστάσεις αλλά και στρατηγικές υποδομές στα μεγάλα αστικά κέντρα, τα περιφερόμενα πυ­ρομαχικά, τα Μη Επανδρωμένα Αεροχήματα (ΑΝΚΑ, ΒΑΥRΑΚΤΑR, ΑKINCI, ΑΚSUNGUR) και, τέλος, τα όπλα αέρος-αέρος και αέρος-εδάφους τουρκικής σχεδίασης/κατασκευής, τα οποία συν τω χρόνω απο­κτούν (θεωρητικά) πρωτόγνωρες δυ­νατότητες»

Και τελικώς καταλήγει στο ρηξικέλευθο διά ταύτα: «Τα παραπάνω πρέπει να μας προβληματίσουν σε σχέση με την προετοιμασία μας να αντεπεξέλ­θουμε σε ένα μαζικό, πρώτο πλήγ­μα της Τουρκίας. Αν και τα τουρκικά βαλλιστικά βλήματα αλλά και ο πύ­ραυλος SOΜ (αντίστοιχος των ελ­ληνικών SCALP), με βάση την ονο­μαστική τους εμβέλεια, θεωρητικά μπορούν να πλήξουν μεγάλα αστι­κά κέντρα της ηπειρωτικής Ελλάδας, τον κύριο και συντριπτικό όγκο πυ­ρός θα δεχθούν τα νησιά, η Θράκη και η Κύπρος από ομοβροντία «έξυ­πνων» όπλων αέρος-εδαφους (αμε­ρικανικής, τουρκικής και ισραηλινής κατασκευής), με εμβέλεια 100+ χλμ., τα οποία μπορούν να βληθούν χω­ρίς ρίσκο από τα τουρκικά μη επαν­δρωμένα άνωθεν της μικρασιατικής ενδοχώρας»

Εάν, κατά τη λογική Καραβίδα, το ζητούμενο είναι, όπως προηγουμένως προσδιορίσθηκε, τότε το μείζον πρόβλημα, θεμελιώδες δίκαιο ερώτημα, με όσα μεταφέρει, είναι, κατά πόσον με τέτοια πλημμυρίδα πληροφοριών ή/και «πληροφοριών» υπηρετείται οτιδήποτε άλλο πλην του εύκολου-όσο κυρίως αντιπαραγωγικού-εντυπωσιασμού, στο βωμό του αντιπολιτευτικού ταμείου, μέσω της διέγερσης ανησυχίας στους πολίτες από επιλογές «μειοοδοτών».

Επικαλείται λοιπόν ένα ενδεχόμενο προληπτικών αιφνιδιαστικών προσβολών (preamptive surprise attacks) από πλευράς της Τουρκίας, προκειμένου να προλάβουμε απάντηση στην επιθετικότητα της γείτονος…Και όπως συζητούσα, με αφορμή το άρθρο, με εξαιρετικό Πτέραρχο που διετέλεσε επικεφαλής στη Διεύθυνση Σχεδίων του ΓΕΑ, να τού διαφεύγει άραγε ότι στον επιχειρησιακό σχεδιασμό της ΠΑ και των ΕΔ γενικότερα προβλέπεται και ο ανταιφνιδιασμός, ώστε-γιατί όχι-τέτοιες τυχοδιωκτικές ενέργειες να έχουν διαγνωσθεί έγκαιρα από πλευράς μας και οι σχεδιαστές τους να τις δουν τελικώς να γυρίζουν μπούμερανγκ εις βάρος τους, όπως γνωρίζουν και είναι σε θέση να κάμουν οι Αεροπόροι μας… Δεν έχει νόημα περαιτέρω αναλυτική συζήτηση επί του θέματος, δεν επιτρέπεται εξ άλλου.

Και ασφαλώς και ο Καραβίδας, ως διατελέσας Ιπτάμενος της ΠΑ, γνωρίζει ασφαλώς ότι και ο ίδιος έχει ασκηθεί, από νεαρός Ανθυποσμηναγός (Ι), επί των πλέον προχωρημένων και εξειδικευμένων επιχειρησιακών σχεδίων, κατά την βραχεία μάλλον παραμονή του στην ενεργό ΠΑ.

Και βεβαίως, πέραν και υπεράνω όλων των προηγουμένων, το δόγμα αποτροπής είναι εκείνο που σφραγίζει το θέμα. Δηλαδή, σύμφωνα με αυτό, καλείσαι να μεταφέρεις το μήνυμα στον εχθρό και να τού το κάμεις σαφές, urbi et orbi, ότι, εφ’ όσον επιλέξει άρξεσθαι χειρών αδίκων, τότε το τίμημα που θα κληθεί να αντιμετωπίσει θα είναι πολλαπλώς δυσανάλογο του όποιου πλήγματος θα μπορούσε να επιφέρει.

Βεβαίως, σε συνέχεια των προηγουμένων που αποτελούν απόρροια της Πολιτικής Εθνικής Άμυνας της χώρας μας και των συναφών θεσμικών κειμένων που προσδιορίζουν την ακολουθητέα στρατιωτική στρατηγική και τον απορρέοντα επιχειρησιακό σχεδιασμό, επιβάλλεται διεξοδική ανάλυση, αξιολόγηση και αντιμετώπιση και τέτοιων θεμάτων που εισάγει δημοσίως ο αρθρογράφος. Πλην, όμως, διόλου δημοσίως, αλλά σε κλειστό κύκλο των κατά περίπτωση αρμοδίων και εντεταλμένων.

Ως προς αυτά, λοιπόν, υπάρχει η υπεύθυνη ΠΑ, της οποίας οι λειτουργίες και διαδικασίες καλούνται να ανταποκρίνονται σε όλο το φάσμα τέτοιων περίπλοκων και εξειδικευμένων απαιτήσεων, φθάνοντας μέχρι το επίπεδο της ηγεσίας του Όπλου. Δηλαδή σε μία διαδικασία κλειστή, αυστηρώς διαβαθμισμένη, ως φύσει και θέσει απόρρητη, μακρυά από τους προβολείς της δημοσιότητας, στο επίπεδο μόνον όσων πρέπει να γνωρίζουν τα πράγματα…

Εν πάση περιπτώσει δε, εάν ήμουν Καραβίδας, θέλοντας ακριβώς να συμβάλω στον εμπλουτισμό του προβληματισμού του Όπλου από το οποίο και προέρχομαι, απόστρατος πλέον, θα μπορούσα να καταθέσω απόρρητη αναφορά, με τον προβληματισμό που δημόσια καταθέτει, ώστε να τύχει της ενδεδειγμένης διερεύνησης. Δεν το σκέφθηκε άραγε και αν ναι γιατί;

Εν πάση περιπτώσει, επίσης, επειδή η δαιμονολογία για την υπό διαπραγμάτευση προμήθεια των «F-35» καλώς κρατεί, ας κρατήσουμε προσώρας την σχετική αναφορά από τον ΥΕΘΑ στην χθεσινή του δευτερολογία στην ακρόαση της Διαρκούς Επιτροπής Εξωτερικών και Αμύνης της ΒτΕ, απαντώντας στην Σία Αναγνωστοπούλου, της Νέας Αριστεράς:

«Υπάρχει μια συζήτηση για το κόστος (των F-35). Δεν μπορώ να σας πω, είμαστε σε πολύ αρχική φάση για τα F-35, σε πολύ αρχική φάση. Κατ’ αρχήν δεν βιαζόμαστε. Υπάρχει η αποδοχή της αμερικανικής Κυβέρνησης να μας πωληθούν έως και 40 F-35. Το ερώτημα, πότε θα τα πάρουμε, πόσα χρειαζόμαστε, τι εξοπλισμό έχουν, είναι προϊόν της εργασίας προτεραιοποίησης αναγκών και των Γενικών Επιτελείων ώστε να δούμε πού θα πάμε. Και βεβαίως άκαιροι εξοπλισμοί δεν είναι κάτι το οποίο θα κάνουμε. Εμάς το δόγμα μας δεν είναι η υπεροχή και η υπεροπλία. Το δόγμα μας είναι η δυνατότητα αποτροπής, αλλά νομίζω ότι σε αυτό το δόγμα συμφωνούμε όλοι. Όλοι.

Και νομίζω συμφωνούμε όλοι ότι αν δεν έχουμε τη δυνατότητα αποτροπής, δεν είμαστε ασφαλείς.Εάν οποιοσδήποτε εξ υμών πιστεύει ότι συνορεύουμε με μια χώρα η οποία πάντοτε έχει και θα έχει αγαθότατες προθέσεις απέναντί μας και άρα δε χρειαζόταν να εξοπλιζόμαστε, πράγματι τότε δαπανάμε χωρίς λόγο τα λεφτά του Έλληνα φορολογούμενου. Αλλά νομίζω ουδείς εξ υμών το πιστεύει και τουλάχιστον η δική μου αντίληψη είναι, με συγχωρείτε θέλω να το επαναλάβω, ότι οφείλουμε να χτίσουμε την εθνική μας άμυνα και γι΄ αυτό μάλιστα την έχουμε ονομάσει “ατζέντα 2030”, ώστε να αντέξει τις προκλήσεις της Νέας Εποχής»

Καταλήγοντας δεν μπορώ, παρά να μπω στον πειρασμό της αναφοράς όσων είπε σχετικώς στην τελευταία εκδήλωση του Συνδέσμου Αποφοίτων Σχολής Ικάρων ο Πτέραρχος (Ι) Γρηγόρης Νούσιας:

«Σήμερα, στο προσκήνιο είναι το μαχητικό F-35 Lightning II, το μονοθέσιο, μονοκινητήριο, παντός καιρού, πολλαπλού ρόλου, εναέριας επικράτησης και βομβαρδισμού. Το Lightning παραπέμπει στο παρατσούκλι του P-38, το δικινητήριο βομβαρδιστικό του Β’ΠΠ. Ακόμα και η συζήτηση για ενδεχόμενη απόκτησή του από την Πολεμική μας Αεροπορία συνεισφέρει αποτρεπτικά. Το αίσθημα ασφάλειας της ελληνικής κοινής γνώμης ενισχύεται. Και βέβαια, το αεροσκάφος αυτό, πέμπτης γενιάς, δεν είναι ούτε απόλυτα “αόρατο”, για τους μεν, ούτε τελείως “γυμνό”, για τους δεν. Ο οπλισμός του στην ώρα του. Η άποψη δε ότι οι επιχειρησιακές προοπτικές του θα ελέγχονται από την Pasadena της Καλιφόρνιας, ελέγχεται ως καλπάζουσα tech fantasy….

…Είναι να θιαμαίνεσαι με κάποιους σύγχρονους επαγγελματίες αναλυτές. Οι κασσανδρινοί τους αφορισμοί συναγωνίζονται, φεῦ, (ήκουσα εις εμέ . . .) τις “ονειδιστικές επιπλήξεις” του Ιώβ. Πολλοί από αυτούς που φιλοξενούνται, με το αζημίωτο, σε περίεργες πλατφόρμες, εδώ και δεκαετίες φαντασιώνονται ότι οι κεντροδεξιές κυβερνήσεις όλο και απεμπολούν τα κυριαρχικά μας δίκαια στη θάλασσα του Αιγαία. Μοιάζει με ανέξοδη μεταπολιτευτική επωδό. Νισάφι!»

Και είχε απόλυτο δίκιο, ο Πτέραρχος!

Διότι, κατά την ακριβέστατη διατύπωση κορυφαίου στελέχους των ΕΔ που υπολήπτομαι εξόχως, υπάρχουν κάποιοι που ευτυχώς δεν γνωρίζουν αλλά εμφανίζονται να τα κατέχουν ως….απόλυτοι δοκησίσοφοι, που δεν ξέρουν κατ’ ανάγκην να διαβάζουν τα πράγματα και το κυριώτερο να κατανοούν όσα λέγονται. Δεν πειράζει ας μείνουν στην πλάνη τους…
*Τα ενυπόγραφα κείμενα απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων τους/ Πηγή: sermichiotis.blogspot.com/2024/02/blog-post_738.html