Ιερά Κοινότητα Αγίου Ὀρους: Το νομοσχέδιο για τον γάμο των ομοφυλοφίλων ζευγαριών διαλύει ολόκληρη η ανθρώπινη ύπαρξη

Ανακοίνωση, Γάμος ομοφυλοφίλων ζευγαριών, Ιερά Κοινότητα Αγίου Ὀρους.

Στο υπό διαβούλευση νομοσχέδιο για τον γάμο των ομοφυλοφίλων ζευγαριών αναφέρεται η Ιερά Κοινότητα του Αγίου Ὀρους.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση, το νομοσχέδιο «καταστρατηγεί θεμελιώδεις αρχές της ανθρώπινης υπάρξεως και θανατώνει τη δυνατότητα της ζωής και της φυσιολογικής αναπτύξεως του παιδιού. Διαλύεται όχι η ανθρώπινη οικογένεια, αλλά ολόκληρη η ανθρώπινη ύπαρξη».

«Ενθαρρύνουμε και επαινούμε όσους προκρίνουν τη φωνή της συνειδήσεως έναντι της τυχόν κομματικής πειθαρχίας και είμαστε συνοδοιπόροι εις τον αγώνα τους», σημειώνουν μεταξύ άλλων.

Υπενθυμίζεται πως το νομοσχέδιο εξασφάλισε ευρύτατη πλειοψηφία στις επιτροπές της Βουλής. «Ναι» επί της αρχής δήλωσαν Νέα Δημοκρατία, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, Νέα Αριστερά και Πλεύση Ελευθερίας. Αντίθετοι με το νομοσχέδιο δηλώνουν ΚΚΕ, Σπαρτιάτες και Νίκη.

Αυτούσια η ανακοίνωση

«Με αφορμή την κατάθεση του νομοσχεδίου “Ισότητα στον πολιτικό γάμο. Τροποποίηση του Αστικού Κώδικα και άλλες διατάξεις” για ψήφιση από την Ελληνική Βουλή, συνήλθαν στις Καρυές, σήμερα 8.2.2024, οι 40 Καθηγούμενοι και Αντιπρόσωποι των Ιερών Μονών του Αγίου Ορους και λόγω της μείζονος και ιδιαζούσης σοβαρότητος του θέματος αποφάσισαν να απευθυνθούν με την παρούσα ανακοίνωση σε κάθε καλοπροαίρετο άνθρωπο και να συμπαρασταθούν στην αγωνία και τον αγώνα της Εκκλησίας για την προστασία του πυρήνα της ανθρώπινης ζωής.

Αλήθεια πώς λειτουργεί η ζωή; Ο καθένας μας προέρχεται από μία μητέρα και ένα πατέρα, σύμφωνα και με την απόκριση του Χριστού: “Ουκ ανέγνωτε ότι ο ποιήσας απ’ αρχής άρσεν και θήλυ εποίησεν αυτούς;” (Ματθ. 9, 4). Η θεσμοθέτηση “γάμου” μεταξύ προσώπων του ιδίου φύλου είναι ανατροπή του χριστιανικού γάμου και του θεσμού της οικογένειας και έχει απορριφθεί από τη σύνολη εκκλησιαστική παράδοση και αντιμετωπίζεται με τη μετάνοια, η οποία είναι αλλαγή τρόπου ζωής.

Επίσης, το έμβρυο κυοφορείται εννέα μήνες και γεννιέται. Το νεογνό του ανθρώπου είναι το πιο ασθενές νεογέννητο της κτίσεως. Δεν μπορεί να κάνει τίποτε. Εάν δεν το φροντίσει η μάνα του, δεν το θηλάσει, πέθανε… Ο Θεός δίνει την ευθύνη στους γεννήτορες να συμπράξουν στη διαμόρφωσή του και να γίνουν με αυτόν τον τρόπο συνδημιουργοί του Θεού. Εάν τυχόν το νεογέννητο στρέψει το βλέμμα προς τη μητέρα και θέλει θηλασμό, και στη θέση της βρίσκεται κάποιος άλλος, συγχέει τις πληροφορίες, παραμορφώνεται, ατιμάζεται.

Το χρέος σεβασμού σε ένα νέο πλάσμα απαιτεί θυσία για να μπορέσει να αναπτυχθεί φυσιολογικά, να χαρεί τη ζωή του. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος ενώσεως και αναπτύξεως του ανθρώπου. Μετά από εννέα μήνες γεννιέται σε μία ευρύτερη μήτρα, που είναι το οικογενειακό περιβάλλον, και αρχίζει μία άλλη πλάση του ανθρώπου, του παιδιού, μέσα στην οικογένεια.

Γνωρίζει τη μητέρα σαν τη γυναίκα που το θηλάζει και το τρέφει με το γάλα της και το περιποιείται. Γνωρίζει τον πατέρα σαν τον άνδρα που το αγαπά και το φροντίζει με τον τρόπο του. Παίρνει δύναμη πνευματική και σωματική από τον αμοιβαίο σεβασμό του πατέρα και της μητέρας για να προχωρήσει στη δεύτερη φάση που περνά στην παιδική ηλικία, πάει στην εφηβική, προχωρεί ελεύθερο μέσα στην κοινωνία και δέχεται την αγωγή του πολιτισμού και του τόπου του.

Ο Θεός φτιάχνει τον άνθρωπο για να ζήσει, όχι για να πεθάνει, ούτε να πεθάνει στη μήτρα της μητέρας του, ούτε στη μήτρα της παιδικής ηλικίας, ούτε στη μήτρα της ιστορίας. Συμμετέχει στο θαύμα της ζωής, για να ζήσει και να αναληφθεί στην αιώνια ζωή. Κι αυτό, με τη χάρη του Πνεύματος το κάνει η Εκκλησία, δι’ ης “νεουργείται και θεουργείται η σύμπασα”. Κι αυτή αποτελεί την τελική μήτρα, η οποία πλάθει τον άνθρωπο και τον ετοιμάζει να γεννηθεί στον χώρο της καινής πολιτείας, στα “σκηνώματα” τα αγαπητά και ποθούμενα της ελευθερίας του μέλλοντος αιώνος.

Αυτός είναι ο σκοπός και ο λόγος, για τον οποίο ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο και τον άνθρωπο. Αυτοί που απελευθερώθηκαν και γεννήθηκαν πέρα από τη μήτρα της ιστορίας, δηλαδή στη χάρη της αιώνιας ζωής, υπάρχουν, προσεύχονται και μας συγκρατούν όλους στη ζωή, και αποτελούν τον πολικό αστέρα, όπου κατευθύνεται η ανθρωπότης. Η επιχειρούμενη ύβρις, με την αρχική έννοια της λέξεως, αποτελεί άρνηση της υπάρξεως του ανθρώπου, αποσάθρωση στα θεμέλια του οικοδομήματος της ανθρωπότητος. Δεν θίγεται μόνο το Ευαγγέλιο και η ελληνική κοινωνία. Αποδομείται το σύμπαν.

Είτε είσαι πιστός είτε άπιστος, θα γεννηθείς με τον ίδιο τρόπο. Οταν αυτά τα αλλοιώνεις, στην ουσία αποφασίζεις ένα αργό αλλά σίγουρο θάνατο της ανθρωπότητος. Οταν παντρεύονται στην εκκλησία, άνδρας και γυναίκα, παίρνουν την ευλογία της Εκκλησίας και ευχές για πολυτεκνία και καλλιτεκνία. Ο αληθινός χαρακτήρας του γάμου φανερώνεται με ενάργεια με την παρουσία του Χριστού στον γάμο της Κανά, διότι “το μυστήριον τούτο μέγα εστίν, εις Χριστόν και εις την Εκκλησίαν” κατά τον απόστολο Παύλο. Αυτός ο “γάμος”, που προωθείται σήμερα, οδηγεί στο αδιέξοδο. Ετοιμάζονται πλάσματα τραυματισμένα, ανάπηρα. Σεβαστείτε τη φύση του ανθρώπου. Αυτό που γεννήθηκε από τη μήτρα της μητέρας του, ανεξάρτητα φυλής, γλώσσας και πίστεως, έχει ανάγκη να το θηλάσει η μητέρα του.

Οι σκέψεις αυτές δεν είναι αποκύημα φαντασίας, αλλά στηρίζονται στη Γραφή και τους Αποστόλους, στην Παράδοση και τις αποφάσεις των Πατέρων, οι οποίοι θέσπισαν όρους για την ορθόδοξη πίστη και ιερούς κανόνες, που καθορίζουν τα όρια μέσα στα οποία πρέπει να κινούνται όλα τα μέλη της. Ιδιαίτερα ο απόστολος Παύλος είναι σαφής, όταν τονίζει εμφατικά: “η ουκ οίδατε ότι άδικοι βασιλείαν Θεού ου κληρονομήσουσιν; Μη πλανάσθε? Ούτε πόρνοι ούτε ειδωλολάτραι ούτε μοιχοί ούτε μαλακοί ούτε αρσενοκοίται ούτε κλέπται ούτε πλεονέκται ούτε μέθυσοι, ου λοίδοροι, ουχ άρπαγες βασιλείαν Θεού κληρονομήσουσιν” (Α΄ Κορ. 6, 9-10). Ταυτόχρονα η Εκκλησία συνεχίζει την αποστολή της, ποιμαίνει και θεραπεύει, ώστε όλοι οι πιστοί να ζουν σε κοινωνία με τον Χριστό και τους αδελφούς τους, να τους διακρίνει η ανιδιοτελής αγάπη και φιλαδελφία.

Ο Θεός αγαπά όλους μας, δικαίους και αδίκους, αγίους και αμαρτωλούς. Αυτό κάνει και η Εκκλησία, χωρίς να αποκλείει κανέναν, όπως αυτό φανερώνεται μέσα σε όλη την ιστορία της εκκλησιαστικής ζωής και των ανθρώπινων αδυναμιών. Η Αγάπη βασιλεύει. Είναι ντροπή γι’ αυτούς που κάνουν αυτά τα νομοσχέδια και θεωρούν φυσική αυτήν την εξέλιξη.

Ενθαρρύνουμε και επαινούμε όσους προκρίνουν τη φωνή της συνειδήσεως έναντι της τυχόν κομματικής πειθαρχίας και είμαστε συνοδοιπόροι εις τον αγώνα τους. Ωστόσο, υπάρχει η υγεία της ζωής του σώματος της ανθρωπότητος που αποβάλλει όλα αυτά τα στοιχεία τα οποία επιχειρούν να αλλοιώσουν την αληθινή ύπαρξη του ανθρώπου. Υπάρχει Εκείνος που διευθύνει τα πάντα. Αυτός που έκανε τον κόσμο και τον άνθρωπο, για να ζήσει στην αιωνιότητα και να υπάρχει. Αυτός υπάρχει και μας προστατεύει, παρουσιάζεται σαν αδύνατος και ανύπαρκτος.

Σε Αυτόν θα προσκρούσουν όλοι αυτοί που θέλουν να αλλοιώσουν τη ζωή. Ισως να μην αντιλαμβάνονται ότι όλη αυτή η βιασύνη και η επιμονή για την ψήφιση του νομοσχεδίου φανερώνει αδυναμία και είναι εις βάρος των ανθρώπων αυτών που υποτίθεται ότι θέλουν να προστατεύσουν. Μόνο από σεβασμό σε αυτούς τους ανθρώπους εκφράζουμε και τονίζουμε με τρόπο εμφατικό τις αρχές της ζωής.

Είναι μεγάλο το έγκλημα. Ασελγούν στην ανθρώπινη φύση, διότι στην ουσία σταματούν τη φυσιολογική ανάπτυξη και ανεπίγνωστα, καταστρέφουν τον άνθρωπο. Αλλά υπάρχει Αυτός που δημιούργησε τα πάντα από αγάπη και σοφία και παρακάμπτει τι αδυναμίες μας και οδηγεί τα πάντα εις αγαθόν τέλος».

Άπαντες οι εν τη Εκτάκτω Διπλή Ιερά Συνάξει Αντιπρόσωποι και Προϊστάμενοι των είκοσιν Ιερών και Ευαγών Μονών του Αγίου Όρους Άθω».