Δι’ Ευχών…

Του Ανδρέα Παπαχαραλάμπους*

Η εισβολή και κατοχή, με την πάροδο του χρόνου έγινε δικοινοτική διαφορά. Ο κάθε Κύπριος «ηγέτης» έτρεμε στο άκουσμα «βρισκόμαστε ένα βήμα πριν τη λύση» ή «υπάρχει σχέδιο λύσης».

Σήμερα το κυπριακό πρόβλημα υποβιβάστηκε σε «συνοριακή» διαφορά. Το πρόβλημα μας σήμερα είναι η Νεκρή Ζώνη με απτά παραδείγματα. Αυλώνα, Δένεια, Μάμμαρι, Άγιος Δομέτιος, Πύλα και Στροβίλια.

Ο πρόεδρος Χριστοδουλίδης και η κυβέρνησή του μας καθησυχάζουν ότι δεν πρόκειται να δεχτούν αλλαγή του status quo. Μας χόρτασαν με εξαγγελίες για μέτρα που λαμβάνονται και άλλα τόσα που θα ληφθούν.

Έλα όμως που κανένα μέτρο δεν αποδίδει και η συρρίκνωση της νεκρής ζώνης είναι μια πραγματικότητα. Τελευταία πρόκληση και πρόσκληση των Τούρκων ήταν ο Άγιος Δομέτιος με το σπίτι της Μαρουλλούς ή της Τουρκούς.

Ο πρόεδρός μας επισκέφτηκε τους κατοίκους της εκεί περιοχής και τους καθησύχασε. Δεν δίστασε να εξαγγείλει μέτρα τόσο προληπτικά όσο και κατασταλτικά. Με χαροποίησε η αναφορά του προέδρου στο καταπληκτικό τραγούδι της Χάρις Αλεξίου. Τον ενέπνευσαν οι στίχοι του εν λόγω τραγουδιού και εξήγγειλε αμέσως ότι θα ληφθούν «αόρατα και ορατά» μέτρα.

Ευτυχώς που δεν παρασύρθηκε από τα της κινηματογραφικής ταινίας «Αόμματος» με πρωταγωνιστή τον Μίμη Φωτόπουλο. Η αναφορά μου στο τραγούδι «Δι’ ευχών» θα σας πείσει για την ταύτιση των «αόρατων και ορατών» μέτρων του προέδρου.

Πετούν γεράκια απ’ τις φωλιές

Την τρομαγμένη μας ζωή να δούν εικόνα

Σαν τις παλιές αμαρτωλές

Που δεν τους στάθηκε αγκαλιά ούτε κρυψώνα

Βλέποντας κάποιος το σπίτι της Μαρουλλούς βλέπει τους πιο πάνω στίχους μπροστά του, γεράκια, τρομαγμένη ζωή, αμαρτίες και κρυψώνες. Η συνέχεια των στίχων είναι γάντι με τα εξαγγελθέντα μέτρα.

Κάτω απ’ την άρρωστη βροχή

Στις εθνικές των φορτηγών με τα ψυγεία

Το μαύρο λάδι απ’ την ψυχή

Δεν καίει για κάτι που να μοιάζει μ’ ευλογία

Πρόδρομος των μέτρων φαίνεται ήταν το τραγούδι της Χάρις Αλεξίου, με την συνέχεια να είναι η επαλήθευση της επαλήθευσης.

Δι’ ευχών των Αγίων ημών

Στους ναούς των μεγάλων λυγμών

Δι’ Ευχών των Αγίων της γής

Ορατής και αοράτου πληγής

Εδώ εξηγούνται πλήρως τα μέτρα, και τούτο γιατί εμφανίζονται μεγάλοι λυγμοί, ορατή και αόρατη πληγή.

Δι’ Ευχών των Αγίων που κλαίς

Που μπορείς σ’ αγαπάω να λές

Δι’ ευχών των Αγίων κι Αεί

Με Θεού πνοή

Αγαπητοί αναγνώστες είδατε με τα μάτια σας την αγάπη του Προέδρου προς τους κατοίκους της νεκρής ζώνης Αγίου Δομετίου.

Κοιτάω τον ήλιο απ’ το βουνό

Και οι δυναμίτες της ψυχής μου σπαν’ την πέτρα

Που εγώ να τρέξω ξεκινώ

Μεσ’ της παγκόσμιας λογικής τα πέντε μέτρα

Είχε δίκαιο ο πρόεδρος να λάβει μέτρα. Είχεν όμως άδικο η Χάρις Αλεξίου να το προβλέψει;

Με χαραγμένα τ’ αρχικά

Όνομα και αίμα και φυλή κι’ αρχαία τύχη

Και μ’ ένα δέμα ελληνικά

Θα γράψω, κόσμε, τους χρησμούς μου με το νύχι

Φίλοι μου τ’ αόρατα και ορατά μέτρα του προέδρου

μας και της Κυβέρνησης είναι χρήσιμα. Ο πρόεδρος μας μπορεί να λέει λίγα και ο ίδιος να καταλαβαίνει πολλά, αλλά εμείς τίποτα. Σίγουρα όμως είναι διαβασμένος που μέχρι και το τραγούδι της Χάρις Αλεξίου εντόπισε και χάραξε με το νύχι τα μέτρα. Ορατά και Αόρατα.

Φίλε πρόεδρε, ούτε οι ευχές των Αγίων μας σώζουν, ούτε ο Απόστολος Ανδρέας, ούτε και ο Άγιος Κουρνούτας. Δυστυχώς θα πορευθούμε μαζί σου ακόμα τέσσερα χρόνια, με αόρατη λύση, με αόρατη την ανάμειξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και με αόρατο τον ανθρωπιστικό διάδρομο.

Καλή μου Αννίτα να με θυμάσαι, χρειαζόμαστε Ορατή Αντιπολίτευση.

*Τα ενυπόγραφα κείμενα απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων τους

ΦΩΤΟ: Αντρέας Λουκαΐδης