Δυοίν κακοίς προκειμένοιν, το μη χείρον βέλτιον

Του Ανδρέα Παπαχαραλάμπους*

Ο Δημοκρατικός Συναγερμός, από την μια μέρα στην άλλη, βρέθηκε αντιμέτωπος με την διαχείριση πολλών προβλημάτων. Για το παρό άρθρο δεν έχει σημασία ποιοι τα δημιούργησαν και γιατί τα δημιούργησαν.

Εκείνο που προέχει είναι η σωστή διαχείριση του κάθε προβλήματος με ορθολογισμό και υπομονή. Με πολιτισμένο τρόπο και με περισσή αγάπη προς το κόμμα τα μέλη του ανέδειξαν Πρόεδρο της παράταξης.

Στις 6 Μαΐου καλούνται εκ νέου τα μέλη του κόμματος ν’ αναδείξουν τους αξιωματούχους του και δεν είναι άλλοι από τον Αναπληρωτή Πρόεδρο, Αντιπρόεδρο, τρεις σε αριθμό, και τα Μέλη του Πολιτικού Γραφείου. Πριν την ημέρα εκλογής των πιο πάνω αξιωματούχων ορίστηκε η μέρα του συνεδρίου της παράταξης για τις 29.4.2023 και ώρα 9+00π.μ.  

Ορθώς το κόμμα όρισε την 29 Απριλίου το συνέδριο, το οποίο εκτός των άλλων είναι επίκαιρο, όπου αυτοί που θα βρεθούν θα αναπτύξουν θέσεις και απόψεις για το καλό της παράταξης. Ο διάλογος ουδέποτε έλειψε από τον Δημοκρατικό Συναγερμό.

Η ίδρυση του ήταν και παραμένει καθοριστική στα πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά δρώμενα του τόπου. Πάλευε και παλεύει μέχρι σήμερα για την εμπέδωση της Δημοκρατίας η οποία τα προηγούμενα χρόνια ήταν λέξη άγνωστη.

Λαμβάνοντας στα χέρια μου την πρόσκληση για το συνέδριο υπογεγραμμένη από την Πρόεδρο της Παράταξης Αννίτα Δημητρίου, μεταξύ άλλων διάβασα και τους ομιλητές κατά την ημέρα του συνεδρίου. Ομιλητές είναι η Πρόεδρος του Κόμματος Αννίτα Δημητρίου, ο τέως Πρόεδρος του κόμματος Αβέρωφ Νεοφύτου και ο επίτιμος Πρόεδρος του Κόμματος Νίκος Αναστασιάδης.

Προτού θέσω τη θέση μου σε σχέση με τους ομιλητές, σε συντομία θα εξηγήσω στους αναγνώστες την έννοια του καθενός τίτλου ξεχωριστά.

Πρόεδρος ονομάζεται ο επικεφαλής μιας ομάδας προσώπων (κόμματος, συλλόγου, συνδέσμου, σωματείου κ.τ.λ.). Συνήθως είναι εκλεγμένο πρόσωπο αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις διορίζεται από ανώτερη αρχή. Η λέξη ετυμολογείται από τις λέξεις προ και έδρα.

Στην προκειμένη περίπτωση θα ήταν άκομψο και παράλογο να μην ήταν ομιλητής η Πρόεδρος της Παράταξης, η οποία έχει την ευθύνη του συνεδρίου και την ετοιμασία της ημερήσιας διάταξης.

Οι σύνεδροι θα ανέμεναν και θα ήθελαν σ’ ένα συνέδριο να είναι ομιλητής και ο τέως Πρόεδρος της Παράταξης ο οποίος θα δώσει το στίγμα της τελευταίας του θητείας στους συνέδρους, η λεγόμενη λογοδοσία.

Στο μυαλό πολλών οι λέξεις τέως και πρώην ηχούν σχεδόν αν όχι απόλυτα συνώνυμες. Στην πραγματικότητα πρόκειται για λέξεις με διαφορετική σημασία. Για την ακρίβεια έχουν μία ομοιότητα. Και οι δύο λέξεις αναφέρονται σε κάποιον που κατείχε μια θέση, αξίωμα στο παρελθόν. Η λέξη τέως χρησιμοποιείται για κάποιον που κατείχε μια θέση ή ένα αξίωμα μέχρι πριν λίγο, δηλαδή ήταν ο τελευταίος πριν από αυτόν που το κατέχει τώρα. Πρώην είναι οποιοσδήποτε κατείχε μια θέση στο παρελθόν και δεν την κατέχει πιά.

Σε καμία περίπτωση θα ανέμεναν οι σύνεδροι να ήταν ομιλητής ο πρώην Πρόεδρος της παράταξης δηλαδή ο Γιαννάκης Μάτσης και ορθά δεν θα είναι. Δυστυχώς η ημερήσια διάταξη, άγνωστο για ποιο λόγο, αναφέρει ως ομιλητή και τον επίτιμο Πρόεδρο της παράταξης Νίκο Αναστασιάδη.

Ο Νίκος Αναστασιάδης υπήρξε πρόεδρος του κόμματος πριν τον Αβέρωφ Νεοφύτου δηλαδή είναι πρώην Πρόεδρος. Με την άνοδό του στο αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας το κόμμα του έδωσε τον τίτλο του επίτιμου Προέδρου.

Επίτιμος είναι αυτός που έχει κάποιον τίτλο, ο οποίος του αποδόθηκε τιμητικά, αλλά όχι και τα αντίστοιχα καθήκοντα ή δικαιώματα. Για παράδειγμα το ν’ αναγορεύσεις κάποιο σε επίτιμο διδάκτορα του συγκεκριμένου Πανεπιστημίου σημαίνει ταυτόχρονα ότι αποκλείεται να διδάσκει εκεί. Ο τίτλος επίτιμος Πρόεδρος σημαίνει ότι ο Νίκος Αναστασιάδης είναι μέλος του ΔΗΣΥ, αν το θέλει, πρώην Πρόεδρος του Συναγερμού και τίποτε άλλο.

Πραγματικά, είναι άξιο απορίας γιατί στις 29.4.2023 θα είναι ομιλητής ο Νίκος Αναστασιάδης, ποιοι το αποφάσισαν και γιατί; Το μόνο που μπορούσε να γίνει ήταν να του σταλεί πρόσκληση αν ήθελε να παραστεί στο τελετουργικό του συνεδρίου και τίποτε άλλο.

Αγαπητή Αννίτα, ο χρόνος που πέρασε από τις πρόσφατες εκλογές είναι πολύ μικρός. Οι πληγές που ανοίχτηκαν είναι μεγάλες και δεν επουλώθηκαν. Χρειάζεται αρκετός χρόνος. Κάναμε ένα βήμα μπροστά με την εκλογή σας, δεν μπορούμε να κάνουμε στις 29 Απριλίου δύο βήματα πίσω. Ο θυμός αυτών που θα παραστούν στο συνέδριο είναι μεγάλος και για την ώρα δεν είναι η ώρα να δώσουν άφεση αμαρτιών.

Με το να είναι ομιλητής στις 29 Απριλίου στο συνέδριο ο Νίκος Αναστασιάδης είναι πρόκληση αρκετών μεγατόνων και δεν θέλω να πιστεύω ότι θα είμαστε έτοιμοι να την αντιμετωπίσουμε.

Φανταστήκατε κυρία Πρόεδρος αν ο Νίκος Αναστασιάδης επιζητεί να τον ευχαριστήσουμε για την βοήθεια που έδωσε στον Αβέρωφ στις πρόσφατες εκλογές και οι σύνεδροι επιζητούν να τον κακίσουν για την βοήθεια που έδωσε στο «σπλάχνο» του τον Νίκο Χριστοδουλίδη, τι θα γίνει;

Αγαπητή Αννίτα, ίσως να θέλατε να εφαρμόσετε την ρήση «Δυοίν κακοίν προκειμένοιν, το μη χείρον βέλτιον». Μεταξύ δύο κακών, είναι καλύτερο το μικρότερο κακό. Όμως φίλη Αννίτα για να εξευρεθεί το μικρότερο κακό, πρέπει να ζυγίσουμε προσεχτικά τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα και των δύο, πάνω στην πλάστιγγα της λογικής και δίκαιης κρίσης.

Στην προκειμένη περίπτωση δεν χρειαζόταν η σκέψη, της σκέψης, ω σκέψη. Απλά ο Νίκος Αναστασιάδης δεν πρέπει να είναι ομιλητής. Έχετε αρκετό χρόνο να διορθώσετε. Προσωπικά εγώ, αν παρ’ ελπίδα είναι ομιλητής την ώρα την ομιλίας του θ’ αποχωρήσω από την αίθουσα σε ένδειξη διαμαρτυρίας.

Δεν πρόκειται να συγχωρέσω κάποιους που προσπάθησαν να διαλύσουν το κόμμα, εκτός και αν είναι έτοιμοι να μου δώσουν τα δέκα χρόνια που έχασα πίσω.  Πρέπει ν’ αντιληφθούμε όλοι μηδενός εξαιρουμένου ότι έχουμε Πρόεδρο, όχι σκιώδη Πρόεδρο.

Με την ίδια λογική, κακώς δεν κλήθηκε ο Νίκος Χριστοδουλίδης ν’ απευθύνει χαιρετισμό.

Φίλος μεν Πλάτων, φιλτέρα δ’ αλήθεια.

*Τα ενυπόγραφα κείμενα απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων τους