Έκθεση για το Προσφυγόσημο

Οργάνωση Βουλής Ανιπροσώπων σε συνεργασία με την Ιστορικό Τέχνης Μαρία Παφίτη

Μια εικαστική ιδέα της Ιστορικού Τέχνης , Μαρίας Παφίτη, υλοποιεί η Βουλή των Αντιπροσώπων, η οποία διοργανώνει έκθεση, με τον τίτλο «Προσφυγόσημο: Ένα γραμματόσημο για τους πρόσφυγες της Κύπρου, η ιστορία ενός συμβόλου».

Η έκθεση τελεί υπό την αιγίδα της προέδρου της Βουλής , Αννίτας Δημητρίου, και θα εγκαινιαστεί  τη Δευτέρα, 27 Μαρτίου, στις 18.00, στο Σπίτι του Πολίτη, Λευκωσία.

Το γνωστό Προσφυγόσημο, χαρακτικό του καταξιωμένου Έλληνα χαράκτη Α. Τάσσου, με τίτλο “Κύπρος 1974, οδυνηρό σύμβολο της εισβολής και κατοχής”, θεσπίστηκε τον Σεπτέμβριο του 1974 με σκοπό την Ενίσχυση του Ταμείου Προσφύγων. (ΦΩΤΟ ΕΠΑΝΩ: Το έργο του χαράκτη Α. Τάσσου, Κύπρος 74, 1974,  Ξυλογραφία σε χαρτί, 63 x 70 εκ. Δωρεά Α. Τάσσου και Λουκίας Μαγγιώρου στην Εθνική Πινακοθήκη, Αθήνας)

Παράλληλα, καθώς επικολλάται σε ο,τιδή ποτε ταχυδρομείται εντός και εκτός Κύπρου, συμβάλλει στην ενημέρωση της διεθνούς κοινότητας για το Κυπριακό.

Η εικαστική έκθεση αποτυπώνει την καλλιτεχνική διεργασία μέσα από την οποία δημιουργήθηκε το Προσφυγόσημο, παρουσιάζει στοιχεία για το έργο καθαυτό, αναδεικνύει την επίδρασή του στην καλλιτεχνική παραγωγή της Κύπρου, καταδεικνύει τις συνέπειες της προσφυγοποίησης, ανεξαρτήτως χρόνου και τόπου, και, τέλος, εστιάζει στην περίκλειστη πόλη της Αμμοχώστου.

Το κεντρικό έργο της έκθεσης συνοδεύεται από τη σχετική ξύλινη εγχάρακτη πλάκα και πλαισιώνεται από σημαντικά έργα άλλων καλλιτεχνών που εκτίθενται για πρώτη φορά, όπως το έργο του Γιώργου Σκοτεινού Άλογα της Αμμοχώστου, που εκπροσώπησε την Κύπρο στην Μπιενάλε της Βενετίας το 1968, το Τρίπτυχο του ’74 Η Φυγή Ι, έργο από τη συλλογή της οικογένειας Τηλέμαχου Κάνθου, και το έργο του Λευτέρη Οικονόμου Αγκάθια, Σκηνές και Πρόσφυγες. Επιπλέον, οι σύγχρονοι καλλιτέχνες (Ε. Θεοδότου, Μ. Θεοφιλίδης, Α. Νικολάου, Π. Πασάντας, Ε. Σαρρή Βαρνάβα) δημιούργησαν έργα ειδικά για την παρούσα έκθεση.

Η Ιστορικός Τέχνης ,  Μαρίας Παφίτη, κατά την προετοθμασία της έκθεσης.

Χορηγοί της έκθεσης είναι : Υπουργείο Εξωτερικών, Όμιλος Εύρηκα

Ημερομηνίες και ώρες λειτουργίας

28-29.03

10.00-14.00

04-07.04

19-22.04

24-28.04

Τις Πέμπτες 20.04 και 27.04 η έκθεση θα παραμείνει ανοικτή μέχρι τις 18.30.

Πληροφορίες για την έκθεση και διευθέτηση ξεναγήσεων: 99380685

**************************************************

Λίγα λόγια για τον   Α. Τάσσο και το έργο του

Ο Τάσσος Αλεβίζος, αυτό είναι το όνομα του Α. Τάσσου, γεννήθηκε στη Λευκοχώρα Μεσσηνίας το 1914. Σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών, ζωγραφική στα εργαστήρια του Θωμά Θωμόπουλου και του Κώστα Παρθένη, ενώ στην χαρακτική ήταν ένας από τους πρώτους σπουδαστές του Γιάννη Κεφαλληνού. ΄Ηδη στα πρώτα του χαρακτικά υπογράφει με το όνομα «Τάσος» και αργότερα με το «Α. Τάσσος», το οποίο έκτοτε διατηρεί.

Στη διάρκεια της Κατοχής, ως μέλος της ΕΑΜ Καλλιτεχνών σχεδίασε αφίσες που τυπώθηκαν παράνομα, ενώ το 1945 εικονογράφησε μαζί με άλλους νέους καλλιτέχνες, τα λευκώματα Για τη Χιλιάκριβη τη Λευτεριά και Θυσιαστήριο της Λευτεριάς. Το 1948 έγινε καλλιτεχνικός σύμβουλος στο τυπογραφείο «Ασπιώτη – Έλκα».
Το 1954 ξεκίνησε η συνεργασία του με τα Ελληνικά Ταχυδρομεία για τον σχεδιασμό όλων των ελληνικών γραμματοσήμων. Διέκοψε τη συνεργασία του το 1967, μόλις επιβλήθηκε η χούντα. Ήδη από το 1962 και ως τον θάνατό του το 1985, σχεδίασε τα γραμματόσημα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ασχολήθηκε σχεδόν αποκλειστικά με την ξυλογραφία. Από την εποχή που είναι σπουδαστής και χαράζει τις πρώτες του συνθέσεις το 1932, τα θέματά του επιλέγονται από τη ζωή των εργατών και την ζωή της πόλης , σχεδιασμένα με εξπρεσιονιστικό ιδίωμα. Στη συνέχεια, γνωρίζει το έργο του μεγάλου Έλληνα χαράκτη Δημήτρη Γαλάνη, που ζούσε στο Παρίσι, και επηρεάζεται από την δική του, διαφορετική οπτική.
Στη δεκαετία του 1950 στρέφεται στην έγχρωμη ξυλογραφία, φιλοτεχνώντας θέματα από την ζωή των αγροτών και τοπία της γενέτειράς του στην Πελοπόννησο. Το προσωπικό του ύφος διαμορφώνεται τη δεκαετία του ‘60 μέσα από ασπρόμαυρες ξυλογραφίες σε μεγάλα μεγέθη, με μορφές συμβολικές και συνθέσεις αυστηρές. Είναι η περίοδος που ο ίδιος ονόμασε «Ασπρο-Μαύρο» και που οριστικοποίησε αυτή την τόσο ιδιαίτερη δομή των συνθέσεων, την απουσία της λεπτομέρειας, την αναγωγή των καθημερινών θεμάτων σε σύμβολα.
Την περίοδο της χούντας (1967-1974), απέχει από κάθε εκθεσιακή δραστηριότητα και συγκεντρώνεται στην εικονογράφηση λευκωμάτων με πρωτότυπα χαρακτικά. Στη διάρκεια αυτής της περιόδου δημιουργεί την μνημειακή ενότητα έργων «Άσπρο – Μαύρο 2». Πρόκειται για ξυλογραφίες πολύ μεγάλων διαστάσεων που πραγματεύονται θέματα κοινωνικής διαμαρτυρίας, εικαστικές καταγραφές πολιτικών γεγονότων, πάντα με πρωταγωνιστή τον άνθρωπο που αγωνίζεται. Η ενότητα αυτή παρουσιάστηκε το 1975 στην Εθνική Πινακοθήκη Αθηνών σε μία έκθεση με πρωτοφανή συμμετοχή του κόσμου.
Η Εθνική Πινακοθήκη τον τίμησε ξανά το 1987 οργανώνοντας αναδρομική του έκθεση.

Τάσσος (Αλεβίζος Αναστάσιος) (1914 – 1985) Ο τελευταίος Παλαιολόγος, 1951 Έγχρωμη ξυλογραφία σε χαρτί, 39,5 x 57 εκ. Εθνική Πινακοθήκη, Αθήνα

Ήδη, από το 1985, ο Α. Τάσσος και η Λουκία Μαγγιώρου είχαν κάνει μια δωρεά 150 έργων του χαράκτη στην Εθνική Πινακοθήκη. Σήμερα, η Πινακοθήκη έχει την πληρέστερη συλλογή έργων του Α. Τάσσου.