H Εκκλησία Ρωσίας βασικός νομιμοποιητής της ατζέντας Πούτιν.

” Ο Στάλιν ( ΦΩΤΟ ΕΠΑΝΩ: history-point.g) στρατολόγησε την Ορθόδοξη Εκκλησία για να βοηθήσει στον έλεγχο της Ουκρανίας: Ο Στάλιν παρουσίασε στους Ορθόδοξους ηγέτες μια πρόταση: το σοβιετικό κράτος που είχε καταστρέψει την Εκκλησία τους θα την έφερνε πίσω”, υποστηρίζει η ιστορικός Kathryn David* σε άρθρο της στο aeon.co.

Στο άρθρο της η συγγραφέας, μεταξύ άλλων, επισημαίνει: 

*Οι ιστορικοί πνευματικοί δεσμοί θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να υποστηρίξουν τις σοβιετικές διεκδικήσεις σε εδάφη της Ανατολικής Ευρώπης

*Το 2014, όταν η Ρωσία αναζήτησε μια δικαιολογία για την προσάρτηση της Κριμαίας, ο Πούτιν πρόσφερε μια γνώριμη αφήγηση: την ιδέα ότι η εδαφική του αρπαγή πρέπει να θεωρηθεί ως αποκατάσταση του ρωσικού ορθόδοξου κόσμου, χρησιμοποιώντας την Εκκλησία για να νομιμοποιήσει την κοσμοθεωρία του. Τον Φεβρουάριο του 2022, όταν η Ρωσία ξεκίνησε την πλήρη εισβολή της στην Ουκρανία, ο Πούτιν επέστρεψε σε αυτό το πλαίσιο. Όχι μόνο υποστήριξε αυτή την αφήγηση ο Πατριάρχης Κύριλλος, αλλά έκανε ακόμη και ένα βήμα παραπέρα, υποστηρίζοντας τον πόλεμο ως δίκαιο σκοπό, την ενότητα του ρωσικού ορθόδοξου κόσμου, και αναφερόμενος στους Ρώσους στρατιώτες που σκοτώθηκαν ως μάρτυρες σε αυτόν τον ιερό πόλεμο.

Πατριάρχης Κύριλλος και Βλαντιμίρ -Πούτιν

*Είτε ο Πατριάρχης Κύριλλος το πιστεύει πραγματικά είτε όχι, είναι σαφές ότι το δικό του υπόβαθρο στην επίσημη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, που εποπτεύεται από το σοβιετικό κράτος,  ενημερώνει για την απόφασή του να υποστηρίξει τον πόλεμο στην Ουκρανία. Η ιδέα ότι τα θρησκευτικά ιδρύματα υπάρχουν για να εξυπηρετούν τους πολιτικούς στόχους του κράτους μπορεί να αναχθεί στην πολυπλοκότητα της σοβιετικής ζωής.

Η Kathryn David

*Είναι λάθος να αγνοούμε τις σοβιετικές προσπάθειες συμφιλίωσης με τη θρησκεία ή να τις απορρίπτουμε ως προσωρινά μέτρα. Η κληρονομιά της Σοβιετικής Ένωσης στις πνευματικές ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων είναι πολύ περισσότερο από μια ιστορία καταστολής. Η θρησκευτική ζωή δεν υπήρχε μόνο στο περιθώριο της Σοβιετικής Ένωσης ή στα σπίτια των αντιφρονούντων και των μαρτύρων. Ήταν μια σφαίρα που το κράτος προσπάθησε να ελέγξει και να χρησιμοποιήσει για τους δικούς του σκοπούς. Και ενώ το σοβιετικό πείραμα με τη θρησκεία μπορεί να μην έχει επιτύχει αυτό που είχε σκοπό, οι αξίες και οι υποθέσεις πίσω από αυτό εξακολουθούν να υφίστανται. Επιμένουν στο πώς οι μετασοβιετικοί ηγέτες κινητοποιούν τους θρησκευτικούς δεσμούς για να διεκδικήσουν ανθρώπους και εδάφη, πώς οι πιστοί αναγνωρίζουν τις πολιτικές επιπτώσεις των θρησκευτικών τους πεποιθήσεων και στα κηρύγματα που παραδίδονται από ιερείς που στέλνονται σε προσαρτημένες περιοχές. Σε αντίθεση με τα στερεότυπα, η θρησκευτική ζωή της Σοβιετικής Ένωσης παραμένει ζωντανή και ενεργή στον κόσμο.

-Διαβάστε στα αγγλικά το πλήρες κείμενο του άρθρου στον σύνδεσμο:

How Stalin enlisted the Orthodox Church to help control Ukraine | Aeon Essays

*Τα ενυπόφραφα κείμενα απηχούν τις απόψεις των συγγραφαφἐων τους

ΦΩΤΟ: Πατριαρχείο Μόσχας