Ξένος για πάντα ξένος

Του Ανδρέα Παπαχαραλάμπους*

Αρκετά τραγούδια, κυρίως λαϊκά, γράφονται και μελοποιούνται με μεγάλη μαεστρία, απευθύνονται σ’ ένα ευρύ κοινό, οι δε στίχοι τους είναι πέρα για πέρα διαχρονικοί.

Το τραγούδι «Ξένος για πάντα ξένος», την μουσική όσο και τους στίχους τους έγραψε ο Τάκης Μουσαφίρης. Το τραγούδησε ο Στράτος Διονυσίου και έγινε μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες. Ο Στράτος Διονυσίου έφυγε από τη ζωή στις 11 Μαΐου 1990, αφήνοντας πίσω του μια τεράστια κληρονομιά. Οι περισσότεροι στίχοι του Τάκη Μουσαφίρη ήσαν παραδείγματα της ζωής. Για το λόγο αυτό έδιδε και την κατάλληλη μουσική στον στίχο.

Ο διατελέσας για δέκα ολόκληρα χρόνια Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας ήταν λάτρης του Στράτου Διονυσίου. Κατά καιρούς όταν του εδίδετο η ευκαιρία έπαιρνε το μικρόφωνο και τραγουδούσε τραγούδια του, κατά κύριο λόγο το τραγούδι «ήμουνα μοναχοπαίδι, ήμουνα μοναχογιός».

Δεν θ’ ασχοληθώ με τις φωνητικές ικανότητες του Νίκου Αναστασιάδη. Ο έβδομος Πρόεδρος της Κύπρου είχε αρκετά άλλα «χαρίσματα». Στις 5.3.2023 στο τηλεοπτικό σταθμό «Άλφα», έδωσε συνέντευξη στον Τάσο Τρύφωνος στο Πρόγραμμα ΤΕΤ-Α-ΤΕΤ. Ρωτήθηκε γι’ αρκετά πράγματα και μπορώ να πω απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις, ανεξάρτητα αν συμφωνούσα ή διαφωνούσα.Μου έκαμε ξεχωριστή εντύπωση όταν άκουσα ότι απεχθάνεται την αχαριστία. Έχω την εντύπωση ότι ο Νίκος Αναστασιάδης δεν γνωρίζει την έννοια της λέξης αχαριστία ή την γνωρίζει πολύ καλά και εξ’ ιδίων κρίνει τα αλλότρια.

Θα παραμείνω στις τελευταίες εκλογές γι’ ανάδειξη Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας. Υιοθέτησε πλήρως το Πυθαγόρειο Θεώρημα, σύμφωνα με το οποίο «το τετράγωνο της υποτείνουσας κάθε ορθογώνιου τριγώνου ισούται με το άθροισμα του τετραγώνου των δύο κάθετων πλευρών του» και σχεδόν να διαλύσει το Συναγερμό. Εξαπέστειλε τον συναγωνιστή του και Πρόεδρο της Παράταξης, για ίδιο συμφέρον του παρόντος και του μέλλοντος. Το χειρότερο απ’ όλα ήταν το γεγονός πως ένοιωθε καλά με τη συνείδησή του.

Ο Τάσος Τρύφωνος γινόταν άγαλμα σε κάποιες απαντήσεις του απλού πολίτη σήμερα Νίκου Αναστασιάδη. Το άμεμπτο και αμόλυντο του ανθρώπου αν έχαιρε αλήθειας, τότε όλοι θα μιλούσαμε για φαινόμενο.

Φίλε Νίκο, όταν παρουσιάζεστε σε συνεντεύξεις ειδικά από την 1.3.2023 και μετά, είναι καλό να γνωρίζετε την ρήση «η γλώσσα πολλούς εις όλεθρον ήγαγεν». Ο άνθρωπος που χρησιμοποιεί χωρίς φρόνηση τη γλώσσα του είναι φανερό πως θα περιπέσει σε λάθη, για τα οποία θα αισθανθεί αργότερα λύπη και μεταμέλεια. Πολλές φορές, η απερισκεψία και η επιπολαιότητα στην ομιλία συνεπάγονται μείωση του κύρους του ατόμου και ίσως ηθική καταστροφή. Το να εμπαίζετε ολόκληρη παράταξη και περισσότερο τον συναγωνιστή Αβέρωφ Νεοφύτου στην πρόσφατη εκλογική αναμέτρηση, αυτό και αν είναι αχαριστία.

Ξεχάσατε ότι ο άνθρωπος αυτός ήταν γέννημα θρέμμα του Συναγερμού, ξεχάσατε ότι καθάριζε επί καθημερινής βάσεως στάβλους της κυβέρνησής σας, ξεχάσατε την προσφορά του για να βρεθείτε δέκα χρόνια Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ξεχάσατε που τον έφτυναν οι πάντες για διαπλοκή και διαφθορά, η οποία διαπλοκή και διαφθορά έγινε η αφορμή να μην ψηφιστούν οι προϋπολογισμοί της κυβέρνησής σας.

Το πολιτικό κεφάλαιο Αβέρωφ Νεοφύτου δεν θα χαθεί, αντίθετα έχει πολλά ακόμα να δώσει. Ο Αβέρωφ με τις πράξεις του κέρδισε όλους τους συναγερμικούς και πέραν του χώρου του Συναγερμού. Φίλε Νίκο, κάθε μέρα που θα περνά πραγματικά θέλω να καταγράφετε εκτός από την απαξίωση τι άλλο κερδίσατε;

Οι πάντες ανέμεναν ότι, τουλάχιστο ο Αβέρωφ θα ήταν φίλος σας. Από την όλη συμπεριφορά σας δεν προέκυψε κάτι τέτοιο, προέκυψε το αντίθετο. Ο παππούς μου Παπα- Χαράλαμπος, όταν του έλεγα «αυτός είναι φίλος μου» μου έλεγε «γυιέ μου τα παιθκιά των φίλων σου ναν τζαι παιθκιά δικά σου».

Αφού είσαι γνωστός λάτρης του Στράτου Διονυσίου, σου υπενθυμίζω το τραγούδι του με τίτλο «ξένος για πάντα ξένος» που πρωτοτραγουδήθηκε το 1988. Από αύριο για σένα Νίκο μου πρέπει να είναι ο εθνικός σου ύμνος.

Για διευκόλυνση παραθέτω τους στίχους.

Αφού για σένα είμαι ξένος τώρα πια
και δε χωράω στη δική σου την καρδιά
θα φύγω σαν ένας θεός ξεθωριασμένος,
ξένος, για πάντα ξένος.

Εγώ που ήμουνα θεός
θα φύγω τώρα σαν τρελός,
θα φύγω σαν κυνηγημένος.
Εγώ που ήμουνα θεός
θα φύγω τώρα σαν τρελός,
απόκληρος και πικραμένος.
Εγώ ο ξένος, εγώ ο ξένος.

Εγώ ο ξένος που σ’ αγάπησα πολύ
κι απ’ την αγάπη έχω τόσο πικραθεί
θα γίνω τώρα ένας σταθμός λησμονημένος,
ξένος, για πάντα ξένος.

Ο φιλόσοφος Ζήνωνας έλεγε «κρείττον τοις ποσίν ή τη γλώσση ολισθείν».

Είναι προτιμότερο το γλίστρημα των ποδιών από το γλίστρημα της γλώσσας.

Η ρήση αυτή του στωικού φιλόσοφου αναφέρεται στα δεινά που προκύπτουν από την απερίσκεπτη ομιλία.

Ο Αβέρωφ ουδέποτε υπήρξεν αχάριστος έναντί σας.

* Ο Ανδρέας Παπαχαραλάμπους είναι νομικός και μέλος του ΔΗΣΥ./ Τα ενυπόγραφα κείμενα απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων τους.