«Ιστορικό και πεσόντες Πυροβολητές της 185 ΜΠΠ και 184 ΠΠΠ»
Στην παρουσία του Αρχηγού της Εθνικής Φρουράς, Αντιστράτηγου Δημόκριτου Ζερβάκη πραγματοποιήθηκε η ημερίδα προς τιμή των πεσόντων Υπαξιωματικών και Οπλιτών Πυροβολητών που θυσιάστηκαν ηρωικά υπερασπιζόμενοι την πατρίδα, στις 20 Ιουλίου 1974, στην περιοχή της Πανεπιστημιούπολης. Η εκδήλωση «Ιστορικό και πεσόντες Πυροβολητές της 185 ΜΠΠ και 184 ΠΠΠ» διοργανώθηκε από το Πανεπιστήμιο Κύπρου, το Γενικό Επιτελείο Εθνικής Φρουράς και τον Παγκύπριο Σύνδεσμο Εφέδρων Πυροβολικού (ΠΣΕΠ).
Ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Κύπρου, Καθηγητής Τάσος Χριστοφίδης στον χαιρετισμό του τόνισε ότι είναι σημαντικό οι άνθρωποι που έζησαν εκείνες τις τραγικές στιγμές του πολέμου να τις αφηγούνται ώστε να μείνουν ζωντανές στη μνήμη, ώστε να είναι μέρος της ιστορίας που μένει να αποτυπωθεί στο χαρτί και στη μνήμη των ανθρώπων αυτής της χώρας. Πρόσθεσε ότι «για εμάς τα παιδιά που χάθηκαν είναι δικά μας παιδιά, είναι παιδιά του Πανεπιστημίου Κύπρου».
Στη συνέχεια, ο Αρχηγός του Επιτελείου της Εθνικής Φρουράς, Αντιστράτηγος Δημόκριτος Ζερβάκης, εξέφρασε βαθύτατη εκτίμηση για τη πραγματοποίηση που αποτελεί ιδιαίτερη τιμή για το Πυροβολικό. Πριν καν προλάβουν οι Πυροβολητές να γευτούν τις χαρές τις ζωής, είπε, έδωσαν ό,τι πολυτιμότερο είχαν για την προάσπιση της ελευθερίας της Κύπρου. Σήμερα, πρόσθεσε, μνημονεύουμε ήρωες που ήταν και είναι πρότυπα ανδρείας και ανιδιοτέλειας.
Στην πρώτη ενότητα της ημερίδας προέδρευσε ο Δρ Χάρης Αλεξάνδρου, Ειδικός Επιστήμονας στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κύπρου, ο οποίος μεταξύ άλλων είπε «τα ξημερώματα της 20ης Ιουλίου γράφτηκε η πιο μαύρη σελίδα στην ιστορία της Πυροβολαρχίας. Η εγκληματική απραξία της Διοίκησης Πυροβολικού και του ΓΕΕΦ και η απροθυμία τους να μην διατάξουν έγκαιρα τις μονάδες Πυροβολικού να εξέλθουν από τα στρατόπεδά τους είχε τραγικά αποτελέσματα. Ένας ελλαδίτης Λοχίας και δύο κύπριοι στρατιώτες έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια του βομβαρδισμού του στρατοπέδου από την Τουρκική αεροπορία. Το γεγονός ότι αυτοί ήταν οι μόνοι πεσόντες της Πυροβολαρχίας καθ’ όλη τη διάρκεια του πολέμου δείχνει τα τραγικά επακόλουθα που είχε η απόφαση της Διοίκησης Πυροβολικού και του ΓΕΕΦ να μην επιτρέψουν την έξοδο των μονάδων στους χώρους διασποράς παρά τις συνεχείς εκκλήσεις των Διοικητών τους.»
Ακολούθησαν μαρτυρίες δύο επιζώντων πολεμιστών. Ο Λοχίας, κος Θεόδωρος Θεοδώρου, ανέφερε ότι αργά το απόγευμα της Παρασκευής, 19ης Ιουλίου, στο Διοικητήριο της Μονάδας επικρατούσε σύγχυση, ανησυχία, ανασφάλεια αφού ακούγονταν διάφορα για την κατάσταση που επικρατούσε σχετικά με τις κινήσεις του τούρκικου στόλου βόρεια της Κύπρου. Η Διοίκηση προσπαθούσε, όπως εξήγησε, να τους καθησυχάσει λέγοντας ότι ήταν στα πλαίσια ασκήσεως του ΝΑΤΟ. Πρόσθεσε πως η σκηνή που αντίκρισε τους δύο συναδέλφους του τους οποίους έβλεπε να καίγονται, χωρίς κανείς να μπορεί να βοηθήσει, δεν φεύγει από μπροστά του εδώ και 48 χρόνια.
Ο Δεκανέας, κος Σταύρος Ανδρέου, ανέφερε ότι κάποια από τα παιδιά γλύτωσαν από τον θάνατο όταν έπεσαν στα ρήγματα για να σωθούν διότι υπήρχε ένα σημείο, σε αποθήκη όπου μαζεύονταν τραυματίες, το οποίο ήταν το μοναδικό που δεν βομβαρδίστηκε λόγω ότι έβλεπαν τις φάλαγγες της 185 και τις βομβάρδιζαν εκείνες, έτσι η 184 δεν είχε καμία υλική απώλεια. Θα του μείνει, όπως είπε, αξέχαστη η ώρα του βομβαρδισμού και η στιγμή που είδε τους πρώτους τραυματίες και τον συμπολεμιστή του, Ανδρέα Ιακώβου, καμένο. Από τις πληροφορίες που είχαμε, δήλωσε, δεν έπρεπε να είχαμε ούτε έναν νεκρό ως Πυροβολικό.
Ο Δρ Παύλος Κοκτσίδης, Ειδικός Επιστήμονας στο Τμήμα Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Κύπρου, προήδρευσε της δεύτερης ενότητας. Εξέφρασε ότι ο πόλεμος είναι προέκταση του διπλωματικού τραπεζιού και δυστυχώς τα θεσμικά όργανα και τα χρηστά ήθη αποδεικνύονται αναποτελεσματικά κατά τη διάρκεια του πολέμου. Η επικράτηση στον πόλεμο, πρόσθεσε, δεν εξασφαλίζεται από κανόνες δικαίου, ούτε από την τήρηση εθιμοτυπικών κανόνων. Αυτό, συνέχισε, μας το δίδαξε η τουρκική εισβολή, όχι μόνο με την καταχρηστικότητα της επέμβασής της, αλλά και με την παραβίαση εθιμοτυπικών κανόνων οι οποίοι κυρώθηκαν και σε επίπεδο Συμβουλίου Ασφαλείας για την κατάπαυση του πυρός.
Ο Αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Εφέδρων Πυροβολικού, κος Νικόλας Χριστοφόρου, ανέγνωσε τα βιογραφικά των πεσόντων των δύο μονάδων (Προδρομίδη Γεώργιου, Πατσαλή Κώστα, Πηλιά Μιχαήλ, Κουδουνά Κωνσταντίνου, Δημητρίου Γιαννάκη, Κωνσταντίνου Παναγιώτη, Λακαταμίτη Νίκου, Ξενή Χαραλάμπους Σάββα, Πέτσα Μάριου), θυμίζοντας έτσι τη θυσία τους. Σήμερα στον χώρο όπου θυσιάστηκαν οι ήρωες, βρίσκονται οι φοιτητικές εστίες του Πανεπιστημίου Κύπρου, όπου όπως ανέφερε ο Πρύτανης «ζουν και αναπνέουν παιδιά της ίδιας ηλικίας» τα οποία, λόγω της θυσίας των ηρώων, θα έχουν την ευκαιρία να ολοκληρώσουν τα όνειρά τους, κάτι που οι ήρωες δεν είχαν την ευκαιρία.
Ολοκληρώνοντας τη δεύτερη ενότητα της ημερίδας, σε παρουσίασή του, ο Διοικητής του Πυροβολικού, Συνταγματάρχης Αλκιβιάδης Αλκιβιάδης, μετέφερε την ανθρώπινη πτυχή των βιωμάτων δηλώνοντας πως «η επιλογή των Τούρκων εισβολέων να βομβαρδίσουν με την αεροπορία τους, τις πρωινές ώρες της 20ης Ιουλίου 1974, διαδοχικά τα 3 στρατόπεδα του Πυροβολικού στην ευρύτερη περιοχή Αθαλάσσας, δεν ήταν τυχαία. Σε αυτά τα στρατόπεδα στάθμευαν 2 Μοίρες με πυροβόλα 100χιλ. 187 – 189 ΜΠΠ, τα οποία διέθεταν το μεγαλύτερο βεληνεκές του ΠΒ της ΕΦ 20,000 μέτρα, η 195 ΜΕΑ/ΑΠ, η 185 ΜΠΠ και η 184 ΠΠΠ με πυροβόλα 25 LBS, οι οποίες αποτελούσαν το Κέντρο Βάρους της ΕΦ, καθότι θα μπορούσαν να επιφέρουν σημαντικά και καίρια πλήγματα στο προγεφύρωμα που είχε σχεδιαστεί να υλοποιηθεί από την αποβατική δύναμη των Τούρκων στην περιοχή Πέντε Μίλι.»
Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με την απονομή πλακετών προς τον Πρύτανη του Πανεπιστημίου από τον Αρχηγό του ΓΕΕΦ, τον Διοικητή του Πυροβολικού και τον Πρόεδρο του Παγκυπρίου Συνδέσμου Εφέδρων Πυροβολικού, ενώ ακολούθησε παρουσίαση μοντέλων του Πυροβολικού τα οποία χρησιμοποιήθηκαν κατά την εισβολή του 1974 και έκθεση φωτογραφίας της 185 ΜΠΠ και της 184 ΠΠΠ.
Μπορείτε να παρακολουθήσετε την εκδήλωση στον σύνδεσμο https://bit.ly/3HnNuqr.
Πηγή: Δελτίο Τύπου Πανεπιστημίου Κύπρου