Δρ Haidostian: «Οι άνθρωποι διατηρούν την ταυτότητά τους,όσο έχουν εμπλουτισμένη ιστορία και μνήμη»  

Άγνωστες ιστορίες ανθρώπων της τραγικής  περιόδου της Γενοκτονίας των Αρμενίων , της δικής του οικογένειας, αλλά και άλλων,  ξεδίπλωσε ο Δρ Paul Haidostian, ο οποίος ήταν ο Προέδρος του Πανεπιστημίου του Λιβάνου “Haigazian”, σε διάλεξη, που δόθηκε την  Τρίτη, 24  Μαΐου 2022, στο Πανεπιστήμιο Κύπρου. 

Δελτίο Τύπου του Πανεπιστημίου αναφέρει: “Ο ομιλητής έδειξε  την ανθεκτικότητα και την αποφασιστικότητα ενός έθνους να επιβιώσει και να ευδοκιμήσει, κόντρα στη συστηματική και μεθοδική επιχείρηση εξόντωσης και δίωξης των Αρμενίων που ξεκίνησε το 1915 από την Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Ο Δρ Paul Haidostian ανέφερε ότι τα τελευταία χρόνια έχει επιλέξει στις διαλέξεις του θέματα τα οποία «μιλούν» πρώτα στην καρδιά του, για να μπορέσει έτσι  να μιλήσει στην καρδιά του κοινού. Το όφελος που προκύπτει από τις αναδρομές στο παρελθόν είναι ότι οι άνθρωποι μπορούν να εμπνεύσουν και να εμπνευστούν από άλλους ανθρώπους, με τη ξεδίπλωση συναισθημάτων και ιδεών, που οδηγούν βαθύτερα στην εκτίμηση για τη ζωή. Όπως ανέφερε μέσα από τη διήγηση άλλωστε ιστοριών οικοδομείται η συνείδηση των εθνών. Οι ιστορίες μετανάστευσης, οι εξορίες, η διαφυγή, γίνονται μέρος μιας ευρύτερης μαρτυρικής ιστορίας επιβίωσης και ανανέωσης. Για έναν ιστορικό πολέμου οι συλλογές αυτές της μνήμης βοηθούν στο να γίνονται συγκρίσεις και επιστημονικές επισημάνσεις για την ανθρώπινη συμπεριφορά και τα θύματα. Εξάλλου, για τα θύματα και τους απόγονους τους αυτές οι ιστορίες συνθέτουν την ταυτότητα τους, ως ιστορίες αντοχής.

«Το πώς πλάθεται η εθνική ταυτότητα μέσα από τη μνήμη και τις ιστορίες δεν μπορεί εύκολα να αποσυσκευαστεί με το πέρασμα του χρόνου. Η Οι νέες επιστήμες συμβάλλουν επίσης στο να αναδεικνύονται με μεθοδικότητα τα εγκλήματα του παρελθόντος. Το 2015 ήταν η αφορμή, αφού πέρασαν 100 χρόνια μνήμης από τη γενοκτονία ο κόσμος να ψάξει βαθύτερα και με λεπτομέρεια, πτυχές της ιστορίες μελετώνται ακόμα από τους ιστορικούς ερευνητές, αλλά και από απόγονους των επιβιώσαντων. Κάθε ένας από τα ενάμιση εκατομμύρια θύματα είναι ένα άτομο, ένα όνομα και είναι μέρος της ιστορίας».

Στη συνέχεια αναφέρθηκε και στην ιστορία του “Armenag Haigazian”, προς τιμή του οποίου πήρε το όνομά του το Πανεπιστήμιο του Λιβάνου. Θεολόγος, μουσικός και γλωσσολόγος, η ιστορία του οποίου περιείχε αρκετά μαθήματα, καθώς χρησιμοποίησε την εκπαίδευσή του για το καλό του λαού του και όχι για προσωπικό του όφελος.

Στον δικό του χαιρετισμό ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Κύπρου, Καθηγητής Τάσος Χριστοφίδης, ευχαρίστησε τον Δρα Haidostian για την παρουσία και διάλεξή του στο Ίδρυμα, ενώ ανέφερε ότι αυτή η δράση είναι η πρώτη από μια σειρά κοινών δραστηριοτήτων μεταξύ του Πανεπιστημίου Κύπρου και του Πανεπιστημίου του Λιβάνου “Haigazian”, καθώς τα δύο πανεπιστήμια έχουν υπογράψει συμφωνία συνεργασίας. Οι αφηγήσεις ιστοριών αναμφισβήτητα εμπνέουν και αποτελούν μέρος της ιστορίας και της μνήμης μιας χώρας. Πρόκειται για ανθρώπινες ιστορίες που πλάθουν τις πολιτιστικές ταυτότητες, τις ελπίδες, τους φόβους ενός έθνους και τις φιλοδοξίες του για το μέλλον. Μέσα από την αφήγηση και μέσα από την κριτική ανάλυση μιας ιστορίας, υπογράμμισε, το έθνος, αλλά και οι άνθρωποι του εξελίσσονται. Συνδέοντας τις ιστορίες των λαών του κόσμου ο Πρύτανης αναφέρθηκε επίσης στις οδυνηρές ιστορίες των Κυπρίων ένεκα της τουρκικής εισβολής του 1974, αλλά και τις σύγχρονες ιστορίες ξεριζωμού στην Ευρώπη.

Την εκδήλωση μνήμης για τη Γενοκτονία των Αρμενίων, τίμησαν με την παρουσία τους, ο Βουλευτής Βάρτκες Μαχτεσιάν, οι Πρυτανικές Αρχές, ακαδημαϊκοί, φοιτητές/τριες και πλήθος κόσμου, κυρίως από την αρμενική κοινότητα“.

*ΣΗΜ: Σχετικά  με την τελευταία παράγραφο του Δελτίου Τύπου του Πανεπιστημίου Κύπρου υπάρχουν δύο ατοπήματα : Α) Το Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας αναφέρεται σε Ελληνοκυπριακή και Τουρκοκυπριακή Κοινότητα. Αρμένιοι, Μαρωνίτες και Λατίνοι αναγνωρίζονται από το Σύνταγμα ως  Θρησκευτικές Ομάδες, όχι ως Κοινότητες, Β) Οι Θρησκευτικές Ομάδες δεν έχουν βουλευτές, αλλά από ένα εκπρόσωπο η κάθε μία.  Στην Βουλή οι εκπρόσωποι αυτοί  λαμβάνουν τον λόγο και ψηφίζουν μόνον, όταν υπάρχει θέμα που αφορά την Θρησκευτική τους Ομάδα.