Τη δεκαετία του ’90 άνθησε η ραδιοφωνία στην Κύπρο, δηλώνουν στο ΚΥΠΕ οι Α. Βικέτος, Π. Παύλου και Γ. Παυλίδη

Ένα σημαντικό πρόβλημα είναι και η ανεξέλεγκτη παραχώρηση αδειών για νέους ραδιοσταθμούς, σε συνδυασμό με την περιορισμένη διαφημιστική πίτα, από την οποία καλούνται να επιβιώσουν όλα τα ΜΜΕ.

Του Παύλου  Χατζηλοΐζου*

Τη δεκαετία του 1990 σημειώθηκε η άνοιξη της ραδιοφωνίας στην Κύπρο, δηλώνουν στο ΚΥΠΕ τρεις πρωταγωνιστές αυτής της άνθησης. Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ραδιοφώνου, η οποία εορτάζεται στις 13 Φεβρουαρίου, οι Αριστείδης Βικέτος, Παύλος Παύλου και Γιώργος Παυλίδης μιλούν για τη θητεία τους στο ραδιόφωνο και για την πορεία του εν λόγω Μέσου στον χρόνο.
 
Ο δημοσιογράφος Αριστείδης Βικέτος ξεκίνησε την πορεία του στην ιδιωτική ραδιοφωνία το 1990 με το Ράδιο Σούπερ, το οποίο δημιούργησε ο Ανδρέας Χριστοδουλίδης, χάρη στον οποίο «μάθαμε τι σημαίνει δημοσιογραφική δεοντολογία στα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης», όπως δηλώνει.
 
Ο δημοσιογράφος Παύλος Παύλου ήταν μέλος της ομάδας που ξεκίνησε το Τρίτο Πρόγραμμα του ΡΙΚ στις αρχές του 1990. Υπήρξε ο πρώτος παρουσιαστής της επιτυχημένης εκπομπής «Πρωινό δρομολόγιο», η οποία συνεχίζεται μέχρι σήμερα, και -στη συνέχεια- επικεφαλής του ειδησεογραφικού τμήματος του Τρίτου.
 
Από την πλευρά του ο δημοσιογράφος και πανεπιστημιακός Γιώργος Παυλίδης, ο οποίος τα τελευταία 8 χρόνια είναι συνεργάτης του ραδιοσταθμού «Κανάλι 6», ξεκίνησε τη ραδιοφωνική του πορεία το 1995, όταν προσλήφθηκε στον ραδιοφωνικό σταθμό Άστρα ως πολιτικός συντάκτης και ακολούθως έγινε αρχισυντάκτης. Από το 2006 μέχρι το 2014 υπήρξε διευθυντής του σταθμού.
 
Η άνοιξη του κυπριακού ραδιοφώνου

Για τον κ. Βικέτο, το Ράδιο Σούπερ ήταν «η άνοιξη της ιδιωτικής ραδιοφωνίας στην Κύπρο».

Από την πλευρά του, ο κ. Παύλου κάνει λόγο για έκρηξη του ραδιοφώνου στην Κύπρο το 1990, αφού τότε εμφανίστηκε η ιδιωτική ραδιοφωνία, κάτι που πιστεύει ότι το ζητούσε ο κόσμος. «Ήταν μια απαίτηση του κοινού να δημιουργηθεί ένας πλουραλισμός στα ΜΜΕ», λέει χαρακτηριστικά.
 
«Η δική μου γενιά ευτύχησε να ζήσει την άνοιξη του ραδιοφώνου στην Κύπρο. Ήταν μια εξαιρετική, μια πρωτόγνωρη εμπειρία, μια περίοδος όπου το ραδιόφωνο έγινε το κτήμα του μέσου πολίτη, όπου ήρθε η νέα πνοή στα ΜΜΕ, ιδίως στα ηλεκτρονικά Μέσα», τονίζει ο κ. Παυλίδης. «Η ιδιωτική ραδιοτηλεόραση έδωσε πρόσωπο στον δημοσιογράφο, ακούσαμε διαφορετικές φωνές, διαφορετικές απόψεις, διαφορετικά ακούσματα. Ειδικά η δεκαετία του 1990 ήταν ίσως ό,τι καλύτερο έζησε η δημοσιογραφία τα τελευταία χρόνια», συμπληρώνει ο γνωστός δημοσιογράφος.
 
Τα χαρακτηριστικά του ραδιοφώνου

Η συζήτηση στρέφεται και σε όσα χαρακτηριστικά διακρίνουν το ραδιόφωνο από τα υπόλοιπα ΜΜΕ. «Το ραδιόφωνο είναι ένα εξαιρετικό μέσο. Είναι καλύτερο από την τηλεόραση. Το ραδιόφωνο συνοδεύει τον ακροατή συνέχεια, από το πρωί μέχρι το βράδυ. Ο ακροατής είναι περισσότερο δεμένος με το ραδιόφωνο απ’ ό,τι με την τηλεόραση», αναφέρει ο κ. Βικέτος, ο οποίος χαρακτηρίζει την εμπειρία του στη ραδιοφωνία ως μαγευτική.

Η χάρη του ραδιοφώνου είναι η αμεσότητά του, φτάνει στον ακροατή εύκολα όπου κι αν βρίσκεται, λέει ο κ. Παύλου, προσθέτοντας ότι «το ραδιόφωνο έρχεται και σε βρίσκει».

Ο κ. Παυλίδης λέει ότι το ραδιόφωνο δίνει τη δυνατότητα στον πολίτη να δημιουργεί εικόνες κι αυτό μας οδηγεί στη μαγεία του ραδιοφώνου. «Όσοι δουλέψαμε στο ραδιόφωνο θα σου πούμε ότι δεν υπάρχει καλύτερο Μέσο από αυτό», αναφέρει χαρακτηριστικά.
 
Οι διαφορές δημόσιας – ιδιωτικής ραδιοφωνίας

Ερωτώμενος για τις διαφορές μεταξύ δημόσιας και ιδιωτικής ραδιοφωνίας, ο κ. Παύλου απαντά ότι και οι δύο εκπληρώνουν τον ίδιο στόχο. Πρέπει να ενημερώνουν και να ψυχαγωγούν τον κόσμο, ακόμα και να τον διαπαιδαγωγούν σε ένα βαθμό, παρότι δεν είναι αυτός ο κύριος ρόλος τους. Πρέπει να σέβονται τον ακροατή και την αλήθεια, συμπληρώνει.
 
Από την πλευρά του, ο κ. Παυλίδης αναφέρει ότι πάντα υπήρχαν διαφορές μεταξύ δημόσιας και ιδιωτικής ραδιοφωνίας. «Δυστυχώς, τα δημόσια -καλύτερα, τα ημικρατικά- ραδιόφωνα, όχι μόνο στην Κύπρο, έχουν χάσει την ανεξαρτησία τους. Η εκάστοτε κυβέρνηση προσπαθεί να επιβάλει τη δική της πολιτική στα ημικρατικά ΜΜΕ, κάτι που προκαλεί προβλήματα στην ελευθερία των δημοσιογράφων που εργάζονται εκεί», προσθέτει. Από την άλλη πλευρά, όμως, λέει ότι στα ημικρατικά ραδιόφωνα είναι πιο πιθανό να ακούσεις ποιοτικά προγράμματα, καθώς και ότι εκεί υπάρχει ρύθμιση της εργασίας σε αντίθεση με τον ιδιωτικό τομέα, όπου τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα.
 
Το ραδιόφωνο σήμερα

Αναφερόμενος στη σημερινή κατάσταση του ραδιοφώνου στην Κύπρο, ο κ. Παύλου σημειώνει ότι «δυστυχώς έχει χαθεί σε ένα βαθμό η αξιοπιστία». Προσθέτει ότι η δημόσια ραδιοφωνία θα πρέπει με αυστηρότητα και με μεγαλύτερη προσήλωση να υπηρετεί αυτό τον σκοπό. «Καλύτερα να χάσεις μια είδηση μέσα στον ανταγωνισμό που υπάρχει παρά να μεταδώσεις κάτι που είναι λανθασμένο. Έχει μεγάλη σημασία να ξανακερδίσουμε την εμπιστοσύνη του κόσμου», τονίζει.
 
Ο κ. Παύλου εντοπίζει κι άλλα προβλήματα στη σημερινή ραδιοφωνία, λέγοντας ότι με ευκολία κάθεται κάποιος πίσω από το μικρόφωνο και χρησιμοποιεί λεξιλόγιο που δεν είναι ανάλογο. Επίσης, εντοπίζει πολλά λάθη στη χρήση της ελληνικής γλώσσας. «Όλα αυτά πρέπει να τα διορθώσουμε», λέει στο ΚΥΠΕ.
 
«Δυστυχώς, το ραδιόφωνο και πολύ περισσότερο η τηλεόραση άλλαξαν πολύ τα τελευταία χρόνια, φοβάμαι προς το χειρότερο, γιατί περάσαμε από την άνοιξη της ραδιοφωνίας στη Βαβυλωνία», λέει χαρακτηριστικά ο κ. Παυλίδης.
 
Ένα σημαντικό πρόβλημα είναι και η ανεξέλεγκτη παραχώρηση αδειών για νέους ραδιοσταθμούς, σε συνδυασμό με την περιορισμένη διαφημιστική πίτα από την οποία καλούνται να επιβιώσουν όλα τα ΜΜΕ, αναφέρει. «Δυστυχώς πολλοί ραδιοσταθμοί λειτουργούν χωρίς να πληρούν τις βασικές προϋποθέσεις της νομοθεσίας που έχει καθορίσει η Αρχή Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου», σημειώνει ο κ. Παυλίδης.

Τι μέλλει γενέσθαι;

Ως προς το μέλλον του ραδιοφώνου, ο κ. Παύλου δηλώνει στο ΚΥΠΕ ότι βρισκόμαστε σε μια μεταβατική περίοδο που οφείλεται στην έκρηξη της τεχνολογίας και ότι πολλά πράγματα θα αλλάξουν. «Δεν ξέρω πώς θα διαμορφωθεί ο ρόλος του ραδιοφώνου και των άλλων ΜΜΕ μέσα στο νέο περιβάλλον. Θεωρώ πως το ραδιόφωνο έχει περισσότερες δυνάμεις αντίστασης, ακριβώς λόγω της αμεσότητάς του», καταλήγει.
 
Ο κ. Παυλίδης υποστηρίζει ότι το ραδιόφωνο θα ζήσει και ότι δεν υπάρχει θέμα επιβίωσής του. Το ραδιόφωνο είναι ο σύντροφος του κάθε πολίτη, δίνει βήμα στον πολίτη να εκφραστεί, τον ψυχαγωγεί και τον ενημερώνει και θα συνεχίσει να υπάρχει, ίσως όχι με τη συμβατική του μορφή, μιας και ήδη υπάρχει το διαδικτυακό ραδιόφωνο, προσθέτει. «Θα αλλάξουν οι συντεταγμένες, αλλά το ραδιόφωνο θα εξακολουθεί να υπάρχει στο προβλεπτό μέλλον», καταλήγει.
*  ΠΗΓΗ: ΚΥΠΕ