ΘΕΟΧΑΡΗΣ ΣΤ. ΑΝΕΣΤΙΔΗΣ, Ένας ακραιφνής Φαναριώτης.

Ήταν στην κυριολεξία «τύπος και υπογραμμός», υπομονετικός, μειλίχιος, ευγενέστατος και πάντα πρόθυμος να βοηθά και να συμπαραστέκεται, ομολογουμένως μια Πολίτικη φυσιογνωμία.

Του Αντώνη. Στεφ. Παριζιάνου*

Κυκλοφόρησε πρόσφατα στην Αθήνα, με τον παραπάνω τίτλο και την επιμέλεια του Σταύρου Θ. Ανεστίδη, ένας άριστος τόμος, έκδοση του «Εν Αθήναις Συλλόγου Μουσικοφίλων Κωνσταντινουπόλεως».
Το παρόν βιβλίο ξεκινά με πιττάκιον της Α.Θ.Π. του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, στο οποίο μεταξύ άλλων αναφέρονται τα εξής: «Ο Θεοχάρης Ανεστίδης σαρξ εκ της σαρκός της Κωνσταντινουπολιτικής Ομογενείας, εγεννήθη και ηνδρώθη εν Φαναρίω, εις την ιστορικήν Ρωμαίικην Συνοικίαν του Οικουμενικού Θρόνου, των Μετοχίων Ιεροσολύμων και Σινά, της Πατριαρχικής Μεγάλης του Γένους Σχολής του Ιωακειμείου Παρθαναγωγείου και της Μαρασλείου Πατριαρχικής Αστικής Σχολής. Το πνεύμα του Φαναρίου οδήγησε τον νεαρόν Θεοχάρη εις την περίπυστον Ιεράν Θεολογικήν Σχολήν Χάλκης, εις την οποίαν εφοίτησε επί επταετίαν όλην (1941-1948)…Επαινούμεν εν τω προσώπω του Εντιμολ. κ. Σταματίου-Νικολάου Κίσσα, Προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου αυτού, τον «εν Αθήναις Σύλλογον Μουσικοφίλων Κωνσταντινουπόλεως» διά την ανάληψιν της εκδόσεως του παρόντος Τόμου…».
Ακολουθεί προλογικό σημείωμα του Εντιμολ. κ. Σταμ. Κίσσα και η εξαίρετη συνέντευξη της Ελλογ. Καθηγήτριας κυρίας Κορνηλίας Τσεβίκ- Μπαϊβερτιάν με τον Θεοχάρη Ανεστίδη στην εφημερίδα «Ο Πολίτης», η οποία και αποτελεί ιστορική αναδρομή στην φαναριώτικη ζωή της Πόλης μας.    

Ακολουθεί ομιλία του αειμνήστου Θ. Ανεστίδη στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Π. Φαλήρου, στις 30 Ιανουαρίου 1995, με θέμα: «Η ΜΕΓΑΛΗ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΣΧΟΛΗ ΚΑΤΑ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ». Εξαιρετική ομιλία, η οποία δίδει εμπεριστατωμένη εικόνα για το πρόσφατο παρελθόν της μεγαλωνύμου Σχολής.
Στη συνέχεια διαβάζουμε «Ανέκδοτες μουσικές συνθέσεις του Ευσταθίου Βιγγοπούλου (1882-1938)» και ανεκτίμητα χειρόγραφα και αυτόγραφά του, τα οποία δεν είχαν εκδοθεί. Συνεχίζει με εργασία για τον Μιχαλάκη Χατζηαθανασίου, δάσκαλό του στην βυζαντινή μουσική, με χειρόγραφα μουσικά κείμενα του ιδίου. Ακολουθεί βιογραφικό του αειμνήστου Δασκάλου και Πρωτοψάλτη Βασιλείου Νικολαΐδη και εν συνεχεία η περιγραφή του Ιωβηλαίου του Θεοχάρη Ανεστίδη. Το βιβλίο ολοκληρώνεται με πλούσιο φωτογραφικό αρχείο από την ζωή του και με την χειρόγραφη αλληλογραφία του.
Στο τέλος διαβάζουμε τα εξής κείμενα: του Πρωτοπρεσβυτέρου π. Σεραφείμ Φαράσογλου, «Αφιέρωμα στον Θεοχάρη Ανεστίδη», του Θεοφάνη Βασαγεώργη, «Επικήδειος στην μνήμη του Θεοχάρη Ανεστίδη», της Καθηγήτριας Ιωάννας Δόκου: «Θεοχάρης Ανεστίδης, ο συνάδελφος και φίλος», του Μιχάλη Μαυρόπουλου, «Εις μνήμην…», του γράφοντος, «Μια ιδιαίτερη φυσιογνωμία», του Θωμά Σιδέρη, «Η πατρική στοργή του Θεοχάρη Ανεστίδη για την Πόλη» και του Στέφανου Τζέπογλου, «Θεοχάρης Ανεστίδης: ο Δάσκαλος, ο Συνάδελφος».

Το βιβλίο συνοδεύεται από το DVD, «Ιωβηλαίον Θεοχάρη Ανεστίδη» και το CD, «Εσπερινός Μυρτιδιωτίσσης: Νικολαΐδης – Ανεστίδης. Χάλκη Πριγκηποννήσων, 23 Σεπτεμβρίου 1975». Μπορούν να γραφούν πολλά ακόμη, όμως ο χώρος δεν μας επιτρέπει περισσότερα. Το βιβλίο θα το απολαύσουμε διαβάζοντάς το, κυρίως εμείς οι ιεροψάλτες, οι Θεολόγοι και Μεγαλοσχολίτες, αλλά και κάθε συμπολίτης μας.
Για όσους τον γνώρισαν, ο μακαριστός δάσκαλος πάντοτε υπερηφανευόταν για την Πολίτικη και φαναριώτικη καταγωγή του. Ήταν στην κυριολεξία «τύπος και υπογραμμός», υπομονετικός, μειλίχιος, ευγενέστατος και πάντα πρόθυμος να βοηθά και να συμπαραστέκεται, ομολογουμένως μια Πολίτικη φυσιογνωμία. Ένας γνήσιος Ρωμιός Πολίτης εξέλιπε αφήνοντας ένα κενό.
Ο γράφων ήταν μαθητής του και ό,τι απέκτησε στην θεωρητική και πρακτική ψαλτική τέχνη το οφείλει σε αυτόν.
Συγχαίρουμε όλους που συνέβαλαν στην παρούσα έκδοση.
Αιωνία η μνήμη του δασκάλου μας.
ΠΗΓΗ: Εφημερίδα “ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ” Κωνσταντινούπολης