Λίγο χώμα από την Προύσα μέσα στο εικονοστάσι
Κειμήλια από τις χαμένες πατρίδες του 1922. – Ο Μ.Κόκκινος βρήκε το χώμα και ένα σημείωμα, μετά τον θάνατο της μητέρας του, πλάι στις ιερές, για εκείνη, εικόνες.
Η μητέρα του Μιχάλη Κόκκινου, πέθανε τον περασμένο Σεπτέμβρη. Κάποια στιγμή, όταν ήταν πια έτοιμος, αποφάσισε να τακτοποιήσει τα πράγματά της και η όλη διαδικασία οδήγησε σε ένα εύρημα που του προκάλεσε έκπληξη όσο και συγκίνηση. Στο εικονοστάσι της πλάι στις ιερές για εκείνη εικόνες, είχε φυλάξει ένα σακουλάκι με χώμα από την πατρίδα των γονιών της, την Προύσα, που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν βίαια το 1922.
«Θέλησα να κάνω ένα ξεκαθάρισμα όσων είχε η μητέρα μου, για να δω ποια πράγματα μπορώ να χαρίσω, ποια να αποθηκεύσω και τι μπορεί να μην είναι χρήσιμο. Άνοιξα το εικονοστάσι και βρήκα το σακουλάκι με το χώμα. Δεν κατάλαβα τι ήταν, όμως έτσι όπως έπιασα το σακουλάκι κατάλαβα ότι κάτι έχει μέσα. Όταν διάβασα ότι επρόκειτο για χώμα από την Προύσα, πραγματικά δεν μπορώ να εξηγήσω αυτό που ένιωσα. Δεν ήξερα ότι υπάρχει αυτό το ενθύμιο, δεν μας είχε μιλήσει ποτέ η μητέρα μου. Η αλήθεια είναι ότι γνώριζα από παιδί πόσο δεμένοι ήταν με τον τόπο που άφησαν οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας, αλλά ποτέ δεν θα μπορούσα να πιστέψω ότι ανάμεσα σε όσα θεωρούσε η μητέρα μου ιερά και τα είχε μέσα σε αυτό το εικονοστάσι, ήταν και το χώμα που είχε μαζέψει πριν φύγει από την πατρίδα του, ο πατέρας της», λέει μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο κ.Κόκκινος, κάτοικος της Νέας Αλικαρνασσού που είναι μια από τις περιοχές του Ηρακλείου, με έντονο προσφυγικό στοιχείο.
Το σημείωμα μοιάζει να είναι γραμμένο πιο πρόσφατα, «σημάδι ότι κάποιος που γνώριζε τι ακριβώς είναι αυτό, ήθελε να μας το γνωρίσει για να ξέρουμε όταν θα το βρούμε, τι ακριβώς είναι» είπε ο κ. Κόκκινος που όσο επιχειρεί να φροντίσει και να αποθηκεύσει πράγματα της μητέρας του, είναι σίγουρος ότι θα εντοπίσει και άλλα κειμήλια.
«Είναι κάτι που το συναντάμε πολύ συχνά με αντικείμενα από τη Μικρά Ασία. Από κοσμήματα, εικόνες, σκεύη, υφάσματα, μέχρι οτιδήποτε άλλο οι άνθρωποι αυτοί πήραν μαζί τους, φεύγοντας. Νομίζω ότι πέρα από την ανάγκη να έχουν μαζί τους κάποια πράγματα, είχαν την ανάγκη να κρατήσουν και κάτι που να τους θυμίζει τον τόπο τους. Είμαι σίγουρος ότι φεύγοντας, μπορεί να μην το ήθελαν, αλλά ένιωθαν ότι ίσως να μην μπορούσαν να γυρίσουν ποτέ πίσω» ανέφερε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο πρόεδρος της τοπικής κοινότητας Νέας Αλικαρνασσού Αντώνης Σεκέρης. Ενόψει δε της συμπλήρωσης 100 ετών από την Μικρασιατική Καταστροφή, ο κ. Σεκέρης τόνισε ότι εκτός από τις εκδηλώσεις που προγραμματίζουν, διεκδικούν να πραγματοποιηθεί ένα μουσείο για τον Πολιτισμό της Μικράς Ασίας στο Ηράκλειο «όπου τέτοιου είδους εκθέματα, αντικείμενα που είχαν μαζί τους στο μεγάλοι ταξίδι της προσφυγιάς οι πρόγονοί μας, θα αποτελέσουν κομμάτια ιστορίας που θα μπορούν να βλέπουν οι νέες γενιές» συμπλήρωσε ο πρόεδρος της τοπικής κοινότητας Νέας Αλικαρνασσού.
