Μ. Δρουσιώτης: «Έγκλημα στο Κραν Μοντανά. Πώς και γιατί η συμμορία ματαίωσε τη λύση του Κυπριακού»

Μυστική διπλωματία από Δρουσίωτη -Περικλέους – Αγκιούν . Οι παρασκηνιακές συναντήσεις Στυλιανίδη -Σινιρλίογλου ως διαμεσολαβητών  Ερντογάν – Αναστασιάδη.

Κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία της Κύπρου και της Ελλάδος το νέο βιβλίο,  του δημοσιογράφου Μακάριου Δρουσίωτη «Έγκλημα στο Κραν Μοντανά. Πώς και γιατί η συμμορία ματαίωσε τη λύση του Κυπριακού» (Εκδόσεις Αλφάδι, Λευκωσία).

Στο βιβλίο -σύνολο 438 σελίδες – ο Δρουσιώτης δίνει την δική του εκδοχή για τις εξελίξεις στο Κυπριακό, από την εκλογή στην προεδρία της Δημοκρατίας του  Νίκου Αναστασιάδη, το 2013, μέχρι το ναυάγιο της διάσκεψης του Κραν Μοντανά, τον Ιούλιο του 2017, και τα όσα ακολούθησαν.

Ο Δρουσιώτης γράφει με βάση έγγραφα και το προσωπικό του ημερολόγιο, αφού, ως γνωστόν, διετέλεσε σύμβουλος του προέδρου Αναστασιάδη.

Στην αρχή του προλόγου του βιβλίου ο συγγραφέας προτάσσει την φράση του Εθνικού ποιητή , Διονυσίου Σολωμού: “Tο έθνος πρέπει να μάθει να θεωρεί εθνικόν ό,τι είναι αληθές”.

Επίσης, ο συγγραφέας  σημειώνει ότι στην αφήγηση των γεγονότων παραθέτει συχνά και την άποψή του, αλλά διευκρινίζει :“Στο κείμενο είναι διακριτή η διαφορά μεταξύ γεγονότων και απόψεων”.

Στον πρόλογο του βιβλίου του  ο Μ . Δρουσιώτης δεσμεύεται για ένα  ένα νέο ,   που, όπως αναφέρει, ” θα καταγράφει μία ακόμα,τεράστια υπόθεση διαφθοράς κατά τη διακυβέρνηση Αναστασιάδη, αλλά και θα αποκαλύπτει με ποιο τρόπο έπεσα θύμα παρακολούθησης των τηλεφωνικών και ηλεκτρονικών επικοινωνιών μου”. 

Επίσης, στον πρόλογο του βιβλίου “ Έγκλημα στο Κραν Μοντανά” αναφέρει:  ” είναι μία εκ των έσω καταγραφή της διαχείρισης του Κυπριακού από τον Αναστασιάδη. Είναι ταυτόχρονα μια μαρτυρία για τον τρόπο με τον οποίο κυβερνάται η χώρα, για τη διαδικασία με την οποία λαμβάνονται αποφάσεις για σημαντικά ζητήματα και για τις επιρροές των ξένων συμφερόντων στο σύστημα εξουσίας, περιλαμβανομένων και των μέσων ενημέρωσης. Όσοι από τους αναγνώστες έχουν διαβάσει τη “Συμμορία” θα διαπιστώσουν ότι τα βασικά στοιχεία της διαχείρισης της οικονομικής κρίσης του 2013 επαναλαμβάνονται στον τρόπο διαχείρισης του Κυπριακού. Οι εξαρτήσεις, η διαφθορά, η έλλειψη σοβαρότητας και η πολιτική δειλία έχουν καθορίσει τις εξελίξεις στο μεγάλο εθνικό ζήτημα της χώρας. Στην τελευταία παράγραφο του βιβλίου Η “Συμμορία” αναφέρω ότι «η διαφθορά είναι το κύριο εθνικό πρόβλημα της Κύπρου, όλα τα υπόλοιπα είναι παράγωγά της». Σε αυτό το βιβλίο πιστεύω ότι τεκμηριώ νω αυτή τη θέση”.

Μυστική διπλωματία από Δρουσίωτη -Περικλέους -Στυλιανίδη με ανθρώπους του Ερντογάν με συγκατάθεση Αναστασιάδη

Ο Μ. Δρουσιώτης στο βιβλίο του αναφέρεται στην γνωριμία του με τον καθηγητή στο  Istanbul Kültür University , Mensur Akgün , ο οποίος είχε σχέσεις με το ΑΚΡ και με τον Ερντογάν .

O Mensur Akgün

Όταν το 2013 ο Αναστασιάδης εκλέχτηκε πρόεδρος , ο Akgün  μετέφερε στον Δρουσιώτη δια του συγγραφέα και ερευνητή, Χρυσόστομου Περικλέους,  την πρόθεση της Άγκυρας για κατ’ ιδίαν και μακρά από τα φώτα της δημοσιότητας συνάντηση Αναστασιάδη -Ερτογάν, η οποία θα γινόταν εφόσον θα είχαν θετικό αποτέλεσμα διερευνητικές επαφές προσωπικών απεσταλμένων τους. Ο Αναστασιάδης είχε προσωπικές συναντήσεις με τον Αγκιούν , στις οποίες τον συνόδευαν  οι Δρουσιώτης και  Περικλέους. Σύμφωνα με τον Δρουσιώτη “τα μηνύματα του Αναστασιάδη προς την Άγκυρα ήταν πως ήταν πρόθυμος να συζητήσει μια λύση αποκεντρωμένης ομοσπονδίας με ευρείες εξουσίες στις ομόσπονδες πολιτείες, αλλά με αδιαίρετο κράτος στην κορυφή”  .  Η αντίδραση από την Τουρκία ήταν πως ” εάν πράγματι τα εννοούσε (ο Αναστασιάδης), το Κυπριακό θα μπορούσε να επιλυθεί σε σύντομο χρονικό διάστημα”. 

Ως αποτέλεσμα των επαφών με τον Akgün ν ο Αναστασιάδης όρισε ως απεσταλμένο του τον Χρήστο Στυλιανίδη και η Άγκυρα ένα από τα σημεντικά στελέχη του τουρκικού ΥΠΕΞ, τον Φεριντούν Σινιρλίογλου. Οι δυό τους συναντήθηκαν τον Σεπτέμβριο του 2013 στο περιθώριο της Γ. Σ. του ΟΗΕ στην Νέα Υόρκη , με την βοήθεια της μόνιμης αντιπροσωπείας των ΗΠΑ στον ΟΗΕ.

O Φεριντούν Σινιρλίογλου

Ο Χρήστος Στυλιανίδης

“Η συνάντηση ήταν επιτυχής και ακολούθησαν άλλες τρεις , μέχρι την παραίτηση Στυλιανίδη  από την θέση του κυβερνητικού εκπροσώπου”, σημειώνει ο Μ. Δρουσιώτης. 

ΙΔΙΑΙΤΕΡΟ ενδιαφέρον έχει ο Επίλογος του βιβλίου, στον οποίο ο Μ. Δρουσιώτης προτάσσει το τσιτάτο του  ΑΛΕΞΑΝΤΕΡ ΝΤΟΥΓΚΙΝ: “Ο αγώνας ανεξαρτησίας της ΤΔΒΚ είναι η αξιοπρέπεια της ανατολικής Μεσογείου”.  

Ο Ντούγκιν φέρεται ως σύμβουλος του Πούτιν , είναι ο θεωρητικός της ιδέας της απόσπασης της Τουρκίας από τη Δύση και ήταν αυτός που είχε μεσολαβήσει για τη συμφιλίωση των Πούτιν και Ερντογάν το 2016. Ο Δρουσιώτης επισημαίνει τοποθετήσεις  του Ντούγκιν, οι οποίες , σημειώνει, πέρασαν σχεδόν απαρατήρητες στην Κύπρο. Συγκεκριμένα γράφει για τις τοποθετήσεις του Αλεξάντερ Ντούγκιν:

“Στα 17 χρόνια που πέρασαν από τότε, οι Πούτιν και Ερντογάν συναντήθηκαν και συνομίλησαν δεκάδες φορές. Ίσως να μην υπάρχουν

άλλοι δύο ηγέτες στην παγκόσμια ιστορία που να συναντήθηκαν τόσες πολλές φορές. Η τελευταία τους συνάντηση έγινε στο Σότσι,

στις 29 Σεπτεμβρίου 2021. Την ημέρα της συνάντησης ο Αλεξάντερ Ντούγκιν, με παρέμβασή του σε τηλεοπτική συζήτηση, αναφέρθηκε

στην προσπάθεια της Τουρκίας να επιβάλει την επιρροή της στη Μεσόγειο, λέγοντας ότι θα ήταν μεταξύ των θεμάτων που θα συζητούνταν στη συνάντηση. «Ο Πούτιν παρακολουθεί προσεκτικά τη Γαλάζια Πατρίδα (Μεσόγειος). Ο Ερντογάν θα πρέπει να εξηγήσει άμεσα τη σημασία της Γαλάζιας Πατρίδας.  Εάν εξηγήσει καλά τη θέση της ΤΔΒΚ σε αυτή την ιδέα (στη Γαλάζια Πατρίδα) στον Πούτιν, αυτός μπορεί να το αποδεχθεί. Στον Πούτιν δεν αρέσει η διαπραγμάτευση, αλλά συμβολικές ανταλλαγές συμβαίνουν. Εάν η Τουρκία αναγνωρίσει την Κριμαία ως ρωσικό έδαφος, η Ρωσία θα αναγνωρίσει επίσης την ΤΔΒΚ».

Ο Ντούγκιν

Λίγες μέρες μετά, ο Ντούγκιν έκανε αξιολόγηση της συνάντησης Πούτιν–Ερντογάν στον τουρκικό Τύπο και είπε ότι «η Ρωσία υποστηρίζει

το δόγμα της Γαλάζιας Πατρίδας και υποστηρίζει την ενδυνάμωση της Τουρκίας σε αυτό το θέμα», ενώ επανέλαβε τη θέση πως «αν η

Τουρκία αλλάξει θέση στηΚριμαία, η Ρωσία ενδέχεται να αναγνωρίσει την κυριαρχία της Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου (ΤΔΒΚ)».

Στον Επίλογο του βιβλίου του ο Μ. Δρουσιώτης καταλήγει: ” Ο Αναστασιάδης κατασπατάλησε την ευκαιρία της Κύπρου, προς όφελος των ρωσικών συμφερόντων.  Οι λόγοι που τον εξώθησαν σε αυτή την καταστροφική για την Κύπρο πολιτική είναι ένα μείγμα εξαρτήσεων, διαφθοράς, δειλίας και ανικανότητας. Στην ουσία ο Αναστασιάδης δεν διαπραγματεύτηκε το Κυπριακό, αλλά πρόσφερε την Κύπρο βορά στα ρωσικά συμφέροντα.  Αν το Κυπριακό θα λυθεί κάποια στιγμή, η λύση θα προκύψει μόνο μέσα από τη Δύση, διότι αυτό εξυπηρετεί τα δικά της συμφέροντα.  Αυτή την τόσο απλή ερμηνεία των πραγματικοτήτων η κυπριακή κοινωνία δεν μπόρεσε ποτέ να την αφομοιώσει, και αυτό πιστώνεται στην αποτελεσματικότητα της ρωσικής προπαγάνδας. Αλλά και η ίδια η Δύση αστόχησε να διαγνώσει και να διαχειριστεί τη ρωσική επιρροή στην Κύπρο. Η Δύση δεν είχε αποκωδικοποιήσει τον τρόπο με τον οποίο η Ρωσία —χωρίς να φαίνεται— καταβαράθρωνε, τη μια μετά την άλλη, όλες τις πρωτοβουλίες για τη λύση του Κυπριακού.  Η επιμονή στη λύση του Κυπριακού χωρίς διαχείριση του ρωσικού κινδύνου μοιάζει με τον μύθο του Σίσυφου, που τον τιμώρησαν οι θεοί να κουβαλάει ένα βράχο στην πλαγιά ενός βουνού και μόλις έφτανε στην κορυφή, η πέτρα κυλούσε κάτω, και άρχιζε ξανά από την αρχή…”

“Ο Αναστασιάδης εκβιάστηκε να κάνει στροφή από τον ρωσικό παράγοντα” , υποστηρίζει ο Μ. Δρουσιώτης

Ο Χρυσόστομος Περικλέους για το βιβλίο του Μ. Δρουσιώτη

Ο Χρυσόστομος Περικλέους , με αριστερές καταβολές, τάχθηκε υπέρ του Σχεδίου Ανάν και υποστήριξε την εκλογή Αναστασιάδη. Στην συνέχεια , και κυρίως μετά το Κραν Μοντανά, ασκεί , με την αρθογραφία του κριτική κατά της πολιτικής του στο Κυπριακό. Σε πρόσφατο (26/11/2021) άρθρο του στην εφημερίδα “Πολίτης” , μεταξύ άλλων , έγραψε :

“Η εκτίμησή μου για την ερευνητική δημοσιογραφία, που ο Μακάριος Δρουσιώτης πρώτος εισήγαγε  στην Κύπρο με τα βιβλία του, με έφερε σε γνωριμία και, με τα χρόνια, σε στενή φιλία και συνεργασία μαζί του. Η συνεχής και σε βάθος μελέτη του Κυπριακού και από τους δυο μας, καθώς και οι δημόσιες τοποθετήσεις μας που άγονταν από την κοινή μας αγωνία για το μέλλον της Κύπρου, μου έδωσαν την ευκαιρία να δω στον Μακάριο, πέρα από την αφοσίωση στην ιστορική έρευνα και το πάθος για την αλήθεια, τη συνθετική αντίληψη, και πάνω απ’ όλα, το όραμα. Το όραμα για μια πατρίδα όπου τα παιδιά του –μαζί κι όλοι οι νέοι της Κύπρου- να μπορούν να ζήσουν και να δημιουργήσουν μέσα σε συνθήκες ασφάλειας, ειρήνης, και ευημερίας. Το όραμά του στηρίζεται στη γνώση που για να την κατακτήσει ερευνά κάθε γωνιά της ιστορίας αθέατη στους πολλούς. Τα δεκάδες σημειώματά του στον Πρόεδρο, των οποίων γίνεται αναφορά στο βιβλίο,  είναι αποκαλυπτικά του οράματος που κινεί τη δράση του. Θα σταθώ σε ένα εκτενές σημείωμα υπό μορφή επιστολής που στέλνει στο Πρόεδρο από τις Βρυξέλλες (25.11.2016) μετά από τηλεφωνική συνομιλία με τον Κωνσταντίνο Πετρίδη και παρότρυνσή του να συνδράμει τον Πρόεδρο προς την κατεύθυνση της λύσης. Διαβάζοντας αυτό το κείμενο ανακλήθηκαν στη σκέψη μου οι δημηγορίες του Θουκυδίδη στην ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου. Πρόκειται για βαθιά πολιτικό κείμενο που αναδεικνύει αφενός την καθαρότητα της σκέψης του συγγραφέα και αφετέρου το όραμά του για το μέλλον. Παραθέτω αποσπάσματα:

 […] Η λύση του Κυπριακού είναι μέρος ενός μεγάλου ενεργειακού πρότζεκτ ζωτικής σημασίας για την Τουρκία. Αυτό δεν μπορεί να τεθεί σε ρίσκο για ένα χωριό. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην κερδίσετε τη Μόρφου στις συνομιλίες, σε όποιο στάδιο κι αν γίνει η συζήτηση.

 […] Η εισήγησή μου είναι να βγούμε από το λούκι που μας έριξε ο Κοτζιάς και ο Οσάτσι (σ.σ. εννοώ ο ρωσικός παράγοντας) και να παίξετε στο μεγάλο γήπεδο της μεγάλης εικόνας. Αυτοί που έχουν συμφέροντα να μείνει το φυσικό αέριο στο βάθος της Μεσογείου σας εξωθούν να παίξετε στις αλάνες των υποδιαιρέσεων του Κυπριακού. Σε αυτό το επίπεδο, με όρους αδιεξόδου, ο λαϊκισμός είναι, κατά τεκμήριο, αήττητος.

 […] Τα όσα ήδη πετύχατε και αυτά που θα εξασφαλίσετε θα σας δώσουν τη δυνατότητα να υπερασπιστείτε τη συμφωνία με επιθετική πολιτική. Έχετε όλες τις δυνατότητες να γράψετε ιστορία. Μην επιτρέψετε να σας ζητούν εξηγήσεις.

    […] Αυτές είναι οι ταπεινές μου απόψεις, διατυπωμένες με εντιμότητα, ευθύτητα, και αίσθημα εκτίμησης και αγωνίας για τις ιστορικές προκλήσεις που έχουμε μπροστά μας. Είμαι στη διάθεσή σας, όπως πάντα, για οτιδήποτε μπορεί να είμαι χρήσιμος.  

Μέσα από την έρευνα και τη γνώση όλων των πτυχών της πολιτικής πραγματικότητας, έχει την ικανότητα να συνθέτει τη μεγάλη εικόνα. Την εικόνα εκείνη που το βάθος και το εύρος της του επιτρέπουν να δει και προς τα πού κινείται η ιστορία, να δει και να οραματιστεί το αύριο των Κυπρίων. Όλων των Κυπρίων!…

Ο Χρυσόστομος Περικλέους

Εδώ ακριβώς βρίσκεται η αξία του βιβλίου του Μακάριου. Στη σύνθεση της μεγάλης εικόνας. Της οποίας τα έγγραφα του Κραν Μοντανά αποτελούν μικρό μόνο μέρος. Ο αναγνώστης του βιβλίου έχει τη δυνατότητα να ιχνηλατήσει, μέσα από την παράθεση αδιάσειστων στοιχείων, τη δαιδαλώδη διαδρομή Αναστασιάδη προς το Κραν Μοντανά, μέσα από ένα σωρό αντιφάσεων και συνεχών μεταπτώσεων που συνδέονται αφενός με την έλλειψη χαρακτήρα και ως εκ τούτου, με την αδυναμία σταθερής προσήλωσης στον στόχο της λύσης, και αφ’ ετέρου, με την εξάρτηση και τη διαπλοκή του με τα ρωσικά συμφέροντα. Απλώς ενδεικτικά, την ιστορική επίσκεψη Τζο Μπάιντεν στην Κύπρο (Μάης 2014) κατά την οποία εξέθεσε στον Αναστασιάδη το μεγάλο ενεργειακό πρότζεκτ και τη σύνδεσή του με τη λύση, ακολουθούσε, κατά πόδας, η επίσκεψη Μεσκόφ, με την οποία, κατά τον Φιλελεύθερο «επιβεβαιώθηκε το ‘Κύπρος-Ρωσία-Συμμαχία». Ο Αναστασιάδης στο Εθνικό Συμβούλιο (7.10.2014) για συνάντηση του με τον Λαβρόφ κατά τη διάρκεια της ΓΣ των ΗΕ στη Νέα Υόρκη: «Ήταν πλήρως ενήμερος για τις ενέργειες που προβαίνουμε και την πληροφόρηση που παρέχουμε προς τη Ρωσική Πρεσβεία, ακόμα και προληπτικά, ακόμα και βρισκόμενοι στις Βρυξέλλες, για μέτρα που προτίθενται να πάρουν ή για πολιτικές που δρομολογούνται στην Ευρωπαϊκή Ένωση.» Στην ΕΕ συζητούνταν τότε κυρώσεις κατά της Ρωσίας για την προσάρτηση της Κριμαίας. Παραθέτω από το βιβλίο, σ. 322:

Την επομένη των συνομιλιών του με τον Λαβρόφ (στη Λευκωσία, 19.5.2017, 40 μέρες πριν το Κραν Μοντανά, ο Αναστασιάδης ταξίδεψε στο Αμάν της Ιορδανίας για να συμμετάσχει στο παγκόσμιο οικονομικό φόρουμ. Στο Αμάν συναντήθηκε με τον Χρήστο Στυλιανίδη, ο οποίος επίσης παρευρέθηκε στο φόρουμ. Το συμπέρασμα του Στυλιανίδη από τη συζήτηση με τον Αναστασιάδη ήταν ότι δεν ήταν διατεθειμένος να προχωρήσει και το επιχείρημα που επικαλέστηκε ήταν πως ‘δεν περνά η λύση.’ Στην ερώτηση του Στυλιανίδη πώς θα διαχειριζόταν τον διεθνή παράγοντα αν του καταλόγιζαν ευθύνες τα ΗΕ από ένα πιθανό ναυάγιο, ο Αναστασιάδης του απάντησε ότι δεν φοβόταν τα ΗΕ διότι είχε εξασφαλίσει στήριξη από τον Λαβρόφ.

Μέσα στη μεγάλη εικόνα που συνθέτει με την εξαντλητική έρευνα, ο Μακάριος Δρουσιώτης βλέπει με καθαρή όραση την ιστορική συγκυρία για λύση επανένωσης της Κύπρου και τη δημιουργία συνθηκών ασφάλειας, ειρήνης, και ευημερίας. Βλέπει την Κύπρο να γίνεται κόμβος αγωγών φυσικού αερίου προς την Ευρώπη μέσω Τουρκίας και προς τον νότο μέχρι το νότιο Ιράκ και τον Αραβικό Κόλπο. Βλέπει την Τουρκία, αξιολογώντας ως ύψιστο συμφέρον τη συμμετοχή της στο δίχτυο αγωγών, να επιδιώκει και να επιτυγχάνει απευθείας επικοινωνία με τον Αναστασιάδη (σε αυτήν είχαμε εμπλοκή κι οι δυο μας) για επίλυση του Κυπριακού, η οποία ήταν προϋπόθεση για τους αγωγούς. Βλέπει την Τουρκία να ξανοίγεται σε ενεργό διπλωματία με ΗΠΑ, ΟΗΕ, και ΕΕ με στόχο τη λύση του Κυπριακού. Βλέπει την Τουρκία στο Κραν Μοντανά να αποδέχεται πρόταση του ΓΓ για κατάργηση της Συνθήκης Εγγυήσεως…  Βλέπει τον Μουσταφά Ακιντζί να έχει σκοπό ζωής το μέλλον όχι του ιδίου ή του Αναστασιάδη αλλά το μέλλον μιας επανενωμένης Κύπρου. «Ποιο πολιτικό μέλλον σε κουμπάρε Μακάριος […]. Είμαστε 68 χρονών, να το λύσουμε και να πάμε σπίτι μας να ησυχάσουμε. Θέλουμε άλλο πολιτικό μέλλον από τη λύση του Κυπριακού;»

Η έρευνα του Μακάριου σε πλήθος πηγές καταδεικνύει, πέρα από κάθε αμφιβολία, το γεγονός ότι αυτή την πορεία προς τη λύση κάνει το παν για να ανατρέψει η Ρωσία. Απλώς γιατί η λύση λειτουργεί ενάντια στα δικά της στρατηγικά συμφέροντα όπως τα διαμορφώνει ο Πούτιν σε μια προσπάθεια ανασύστασης της παγκόσμιας δύναμης που ήταν κάποτε η Σοβιετική Ένωση.  Παραθέτει μάλιστα πέραν της μιας τοποθετήσεις του Αναστασιάδη στο Εθνικό Συμβούλιο στις οποίες αναγνωρίζει τη σύγκρουση συμφερόντων της Ρωσίας με τη λύση του Κυπριακού. Μέσα από υπόγειες διαδρομές, η Ρωσία χρησιμοποιεί τον Αναστασιάδη σαν όργανο υλοποίησης της γραμμής ματαίωσης της λύσης. Και φαίνεται ότι, αξιοποιώντας τη διαπλοκή του με Ρώσους ολιγάρχες, θέτει σε κίνηση μηχανισμούς εκβιασμού. Και ο Αναστασιάδης, άνθρωπος χωρίς χαρακτήρα και χωρίς συναίσθηση ιστορικής ευθύνης, ενδίδει. Και κάνει το γνωστό U-turn πολύ πριν το Κραν Μοντανά. Και προσπαθεί απεγνωσμένα να μπλοκάρει κάθε κίνηση προς τη λύση. Στο Κραν Μοντανά, ένας αγνώριστος και συνεχώς εκνευρισμένος Αναστασιάδης, με ακαταλόγιστες σπασμωδικές ενέργειες, μπήγει το μαχαίρι στην πλάτη της Κύπρου ματαιώνοντας τη λύση.

Κασουλίδης, Κοτζιάς, Αναστασιάδης στο Κραν Μοντανά

Αυτό είναι το έγκλημα στο Κραν Μοντανά. Όποιος διαβάσει το βιβλίο καταλήγει αβίαστα σε αυτή την εκτίμηση. Η «σανίδα σωτηρίας» των διαρροών δεν σώζει τον ένοχο του εγκλήματος από την κρίση της ιστορίας.

*Σε μια ανοιχτή συζήτηση στο «Κανάλι έξι» στην εκπομπή «Ελεύθερα κι Ωραία», την Τετάρτη 15 Δεκεμβρίου 2021, ο Μακάριος Δρουσιώτης μαζί με τον Γιώργο Παυλίδη συζήτησαν  για το νέο του βιβλίο  «Έγκλημα στο Κραν Μοντανά».

*Πατήστε εδώ για την συνομιλία να παρακολουθήσετε την συνομιλία Παυλίδη- Δρουσιώτη 

https://fb.watch/a3UhYqgYVR/

Ο Μ. Δρουσιώτης ανέφερε ότι στο Κραν Μοντανά ο ΓΓ του ΟΗΕ ήταν θυμωμένος με τον πρόεδρο Αναστασιάδη και όχι με τον Τούρκο Υπουργό Εξωτερικών. Όπως είπε, ο Αντόνιο Γκουτέρες εκλιπαρούσε τον πρόεδρο της Δημοκρατίας να δώσει τη συγκατάθεσή του για να πάνε οι πρωθυπουργοί, σχετικά με την ολική αποχώρηση των στρατευμάτων. Επίσης,  ανέφερε επίσης ότι “μετά το τέλος της διάσκεψης στο Κραν Μοντανά, ο Τούρκος ΥΠΕΞ είχε δηλώσει ότι δεν μπορεί να λυθεί το κυπριακό στο πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών, και στη συνέχεια οι κυβερνώντες επικαλούνταν τις αναφορές Τσαβούσογλου ως τεκμήριο της τουρκικής αδιαλλαξίας”.

Επιπλέον, πρόσθεσε ότι ο πρόεδρος Αναστασιάδης ζήτησε από την Τουρκία να μην παρενοχλεί μέχρι να γίνουν οι εκλογές στην Κύπρο. Γι’ αυτό, είπε ο κ. Δρουσιώτης, μέχρι τις εκλογές η Τουρκία δεν έκανε τίποτα, ενώ την επομένη των εκλογών περικύκλωσε το γεωτρύπανο και το υποχρέωσε να φύγει.

*Ακούστε την συνέντευξη

Μακάριος Δρουσιώτης – Δημοσιογράφος Συγγραφέας (makarios.eu)

Ο Μακάριος Δρουσιώτης γεννήθηκε στο χωριό Μονιάτης της επαρχίας Λεμεσού, στις 10 Ιανουαρίου 1959. Ως δημοσιογράφος έχει διετελέσει ανταποκριτής αρκετών ελληνικών εφημερίδων, μεταξύ των οποίων η “Ελευθεροτυπία” και “Τα Νέα”. Από το 1990 ασχολείται συστηματικά με την ιστορική έρευνα και συγκεκριμένα με την περίοδο 1944-1974 της νεότερης κυπριακής ιστορίας.

 Σπούδασε δημοσιογραφία στο London College of Printing και εργάστηκε στις εφημερίδες «Επίκαιρη», «Αγών», «Φιλελεύθερος» και Πολίτης. Τo 1997 εισηγήθηκε την έκδοση καθημερινής εφημερίδας στον Γιάννη Παπαδόπουλο, ο οποίος και την υιοθέτησε, εκδίδοντας το 1998 την εφημερίδα «Πολίτης». Εργάστηκε στα αρχικά στάδια της έκδοσης της εφημερίδας. Από το 1997 εργάζεται στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» της Αθήνας σαν ανταποκριτής Κύπρου, ενώ συνεργάζεται σε τακτική βάση με την εφημερίδα «Πολίτης». Από το 1990 ασχολείται συστηματικά με την ιστορική έρευνα. Ταξίδεψε αρκετές φορές στις ΗΠΑ και τη Βρετανία για έρευνα σε κρατικά αρχεία. Εξέδωσε πολλά βιβλία και μελέτες για το Κυπριακό. Βιβλία του μεταφράστηκαν στα αγγλικά, γαλλικά και τουρκικά. Είναι ο παραγωγός δύο ντοκιμαντέρ που αναφέρονται στην πολιτική πραγματικότητα και πρακτική στην Κύπρο. Το 2004 τιμήθηκε με το Βραβείο Κουτλού Ανταλί που απονέμεται από την ομοσπονδία εργαζομένων στον τουρκοκυπριακό τύπο. Το 2005 τιμήθηκε με το διεθνές βραβείο για την Ελευθερία του Τύπου που απονέμεται από την οργάνωση Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα.

*Το 2013 διορίστηκε σύμβουλος στο Προεδρικό Μέγαρο μετά την ανάληψη της προεδρίας από το Νίκο Αναστασιάδη.

*Από το 2014 έως και το 2019 υπηρέτησε στις Βρυξέλλες ως πολιτικός σύμβουλος του κύπριου επιτρόπου Χρίστου Στυλιανίδη.

ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΟ ΕΡΓΟ

Α. Βιβλία

-1989: Στις φυλακές του Ντενκτάς, Λευκωσία. Προσωπική μαρτυρία για τη σύλληψη και κράτησή του από τον τουρκικό στρατό, κατά τη διάρκεια δημοσιογραφικής αποστολής, μαζί με 109 γυναίκες που συμμετείχαν σε πορεία στη νεκρή ζώνη, στη Λευκωσία.

-1994: Από το Εθνικό Μέτωπο στην ΕΟΚΑ Β΄, Λευκωσία. Η ταραχώδης περίοδος 1968 – 1972 της πρόσφατης κυπριακής ιστορίας και η απόπειρα δολοφονίας του τότε προέδρου της Κύπρου Αρχιεπισκόπου Μακαρίου.

-1996: Η «εισβολή» της χούντας στην Κύπρο, εκδόσεις Στάχυ, Αθήνα. Νέα αναθεωρημένη έκδοση της πιο πάνω εργασίας με προσθήκη νέων στοιχείων.

-1998: ΕΟΚΑ, η σκοτεινή όψη, εκδόσεις Στάχυ, Αθήνα. Το παρασκήνιο της ίδρυσης και της δράσης της κυπριακής οργάνωσης ΕΟΚΑ και η εξέγερση κατά των Βρετανών, την περίοδο 1955-59. Καλύπτει, επίσης, την ίδρυση του κυπριακού κράτους, το 1960, και τα πρώτα χρόνια της κυπριακής ανεξαρτησίας.

-2002: ΕΟΚΑ Β & CIA, εκδόσεις Αλφάδι, Λευκωσία. Η ίδρυση και η δράση της ΕΟΚΑ Β μέχρι το πραξικόπημα κατά του προέδρου της Κύπρου Αρχιεπισκόπου Μακαρίου, στις 15 Ιουλίου 1974. Εκτενής εισαγωγή για την περίοδο 1945 – 1970 που αναφέρεται στον Ψυχρό Πόλεμο και την Κύπρο. Στηρίζεται σε αρχειακές πηγές καθώς και σε τηλεφωνικές υποκλοπές της περιόδου.

-2002: 1974: Το άγνωστο παρασκήνιο της τουρκικής εισβολής, εκδόσεις Αλφάδι, Λευκωσία. Όλο το παρασκήνιο της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο. Από το πραξικόπημα μέχρι την εισβολή και όσα ακολούθησαν μέχρι την επιστροφή του Μακαρίου από την εξορία. Στηρίζεται κυρίως σε υλικό από το δημόσιο αρχείο των ΗΠΑ.

-2005: Η Πρώτη Διχοτόμηση, Κύπρος 1963-1964, Εκδόσεις Αλφάδι, Λευκωσία. Η απόπειρα του προέδρου Μακαρίου ν’ αναθεωρήσει το Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας και η ένοπλη αντιπαράθεση μεταξύ των τουρκοκυπριακών και των ελληνοκυπριακών παραστρατιωτικών οργανώσεων που οδήγησε στην κατάρρευση των συμφωνιών της Ζυρίχης.

-2009: Δύο Απόπειρες και μια Δολοφονία, Λευκωσία.

-2020: Η Συμμορία

Β. Μελέτες

-1999: Οι S-300 και άλλοι σύγχρονοι μύθοι, εκδόσεις Διαφάνεια, Λευκωσία. Αναφέρεται στην κρίση στις σχέσεις Κύπρου – Τουρκίας (1997 – 1999), με αφορμή την απόφαση της κυπριακής κυβέρνησης να εγκαταστήσει ρωσικούς πυραύλους στο έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας. 

-2000: 1619 ενοχές, εκδόσεις Διαφάνεια, Λευκωσία. Κριτική προσέγγιση της διαχείρισης του ανθρωπιστικού προβλήματος των αγνοουμένων της κυπριακής τραγωδίας του 1974.

Γ΄. Ντοκιμαντέρ

-2005: Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα. Αναφέρεται στις καταγγελίες του προέδρου Τ. Παπαδόπουλου ότι πρόσωπα και οργανισμοί στην Κύπρο χρηματίστηκαν από τις ΗΠΑ και τα Ηνωμένα Έθνη για να υποστηρίξουν το σχέδιο Ανάν.

-2008: Το δημοψήφισμα του 2004. Αναφέρεται στην πολιτική διαχείριση του Κυπριακού από την υποβολή μέχρι την απόρριψη του σχεδίου Ανάν.