Με ένα απρόοπτο, ένα απόφθεγμα του Αριστοτέλη ένα «ευχαριστώ» στα ελληνικά αναχώρησε ο Πάπας Φραγκίσκος
Με ένα μικρό απρόοπτο ολοκληρώθηκε σήμερα η επίσκεψη του Πάπα Φραγκίσκου στην Ελλάδα. Συγκεκριμένα, την ώρα που ανέβαινε τα σκαλιά του αεροπλάνου για την αναχώρησή του ο Πάπας σκόνταψε λόγω των ισχυρών ανέμων. Σύμφωνα με το in.gr ο Ποντίφικας παρασύρθηκε από τους ισχυρούς ανέμους με αποτέλεσμα να σκοντάψει στα σκαλιά.
Ο ίδιος βέβαια δεν πτοήθηκε από την πτώση και, όταν έφτασε στην πόρτα, αποχαιρέτησε την ελληνική αντιπροσωπεία που βρισκόταν στο αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος».
Ο δυνατός αέρας πάντως στο αεροδρόμιο του Ελ. Βενιζέλος ήταν υπαίτιος για ακόμη ένα συμβάν, καθώς ο Πάπας πριν ανέβει στο αεροπλάνο κουκουλώθηκε από το ράσο του με αποτέλεσμα να χρειαστεί η παρέμβαση των συνεργατών του για να μην… ξαναγίνει ατύχημα.
Ο Φραγκίσκος έφυγε, αποχαιρετώντας την Ελλάδα και την Κύπρο με ένα «ευχαριστώ» στα ελληνικά.
I thank you most heartily for the welcome I received in Cyprus and Greece. Thanks to everyone who collaborated in this #ApostolicJourney! Efcharistó! I will carry you in my memory and in my prayers.
— Pope Francis (@Pontifex) December 6, 2021
Την ελληνική κυβέρνηση εκπροσώπησε στο αεροδρόμιο ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας. Ο Έλληνας υπουργός αναφέρθηκε στη σημασία της επίσκεψης του Προκαθήμενου της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας: «Η επίσκεψη του Πάπα είχε ένα πολύ μεγάλο θετικό αποτέλεσμα, διότι ανέδειξε το σημαντικό και θετικό τρόπο με τον οποίο η χώρα μας χειρίζεται το μεταναστευτικό – προσφυγικό».
Ο Έλληνες ΥΠΕΞ τόνισε πως υπάρχει και ένα παράλληλο κέρδος. «Το Βατικανό είναι ένας σημαντικός γεωπολιτικός παράγοντας με μεγάλη επιρροή και εκτεταμένο δίκτυο πληροφοριών στο σύνολο του κόσμου και με μια τεράστια σημασία στα Δυτικά Βαλκάνια, ειδικά, που ενδιαφέρει τη χώρα μας», ανέφερε χαρακτηριστικά.
«Κατά τούτο, λοιπόν, οι σχέσεις μας με το Βατικανό έχουν και μια μεγάλη γεωπολιτική σημασία. Και σήμερα μετά από αυτή την επίσκεψη, βρισκόμαστε σε ένα εξαιρετικό επίπεδο», κατέληξε.
Statement to journalists following the visit to Greece of His Holiness @Pontifex: https://t.co/UE9tF4nTlo pic.twitter.com/MyLTWiH2iC
— Nikos Dendias (@NikosDendias) December 6, 2021
ΕΞΑΛΛΟΥ, στην επίσημη σελίδα του στο twitter ο Πάπας έγραψε ένα απόφθεγμα από τα “Ηθικά Νικομάχεια” του μεγάλου αρχαίου Έλληνα φιλοσόφου Αριστοτέλη. «Στην Ελλάδα, υπάρχει ένα διαφωτιστικό ρητό: Ο φίλος είναι άλλος εαυτός. Ναι, οι άλλοι άνθρωποι αποτελούν το μονοπάτι για να ανακαλύψουμε τον εαυτό μας. Οι καλές αποφάσεις αφορούν πάντα τους άλλους, όχι μόνο τους εαυτούς μας», επεσήμανε.
In Greek, there is an illuminating saying: o fílos ine állos eaftós, “a friend is another self”. Yes, other people are the path to discovering ourselves. Good decisions are always about others, not just about ourselves. #ApostolicJourney
— Pope Francis (@Pontifex) December 6, 2021
Τι αναφέρει στα Ηθικά Νικομάχεια ο Αριστοτέλης
Στα Ηθικά Νικομάχεια ο Αριστοτέλης επισημαίνει ότι οι Αρετές είναι δύο ειδών: η διανοητική και η ηθική αρετή. Η διανοητική προκύπτει από τη διδασκαλία και θέλει χρόνο και πείρα για να αποκτηθεί. Η ηθική αρετή είναι αποτέλεσμα του «έθους» (συνήθεια). Το ήθος και το έθος έχουν ένα γράμμα διαφορά.
Ο Αριστοτέλης απαντά με ειλικρινή απλότητα ότι η καλή ζωή είναι η ευτυχισμένη ζωή. Εξετάζει στα «Ηθικά» του όχι πως να γίνονται οι άνθρωποι καλοί άνθρωποι, όπως ο Πλάτων, αλλά πως να γίνονται ευτυχείς. Όλα τα άλλα πράγματα εκτός της ευδαιμονίας, αναζητούνται με κάποιο άλλο σκοπό. Μόνο η ευτυχία αναζητείται για τον εαυτόν της. Ορισμένα πράγματα είναι αναγκαία για την διαρκή ευτυχία: η καλή γέννηση, η καλή υγεία, το κάλλος, η καλή τύχη, η καλή υπόληψη, οι καλοί φίλοι, τα καλά χρήματα και η καλοσύνη. «Όσοι λένε ότι ο βασανιζόμενος στο τροχό ή αυτός που υπόκειται σε μεγάλες συμφορές, είναι ευτυχής, αρκεί να είναι καλός, λένε ανοησίες».
Πάπας Φραγκίσκος προς Ουρσουλίνες: Οι αμφιβολίες είναι η βιταμίνη της πίστης
Συνάντηση με τους νέους στο Δημοτικό «Άγιος Διονύσιος» της Ελληνογαλλικής Σχολής Ουρσουλινών, στο Μαρούσι, τελευταίο σταθμό πριν από την αναχώρησή του για τη Ρώμη, είχε το πρωί ο Πάπας Φραγκίσκος.
Ο «Πάπας των Φτωχών», την τρίτη και τελευταία ημέρα του στην Αθήνα, έτυχε πολύ ωραίας υποδοχής από τα παιδιά του «Αγίου Διονυσίου», τα οποία κρατούσαν και ελληνικές σημαίες.
“Ας είμαστε ανοιχτοί στις εκπλήξεις του Θεού”, είναι το μότο που επέλεξε το συγκεκριμένο σχολείο.
Στην αρχή απηύθυνε χαιρετισμό ο π. Πέτρος Στεφάνου, επίσκοπος Σύρου, Θήρας και Αποστολικός Τοποτηρητής Κρήτης, υπεύθυνος για την ποιμαντική της νεολαίας σε όλη την Ελλάδα. «Οι νέοι μας αναζητούν τον Χριστό, ο οποίος ό,τι αγγίζει το κάνει νέο, γεμάτο ζωή. ‘Αγιε Πατέρα, οι καθολικοί νέοι στην Ελλάδα σας ευχαριστούν για τη συνάντηση αυτή και περιμένουν τον λόγο σας που θα τονώσει τον ενθουσιασμό τους, θα αναπτερώσει την ελπίδα τους, γιατί θα τους βοηθήσει να ανακαλύπτουν διαρκώς στην καθημερινότητά τους την ομορφιά να είναι φίλοι του Χριστού και ζωντανά μέλη της Εκκλησίας του», σημείωσε, μεταξύ άλλων, ο σεβασμιώτατος.
Στη συνέχεια νέοι από το νησί της Σύρου χόρεψαν έναν μπάλο, παραδοσιακό κυκλαδίτικο χορό.
Ακολούθησαν μαρτυρίες νέων κοριτσιών, της Κατερίνας και της Ιωάννας, προς τον Πάπα της Ρώμης και κατόπιν έλαβε τον λόγο ο Ποντίφικας.
Έκανε αναφορές στο «Γνώθι σαυτόν», ένα από τα τρία παραγγέλματα που είναι χαραγμένα στον ναό του Απόλλωνα στους Δελφούς, και επεξήγησε τι σημαίνει, στον μύθο του Οδυσσέα με τις Σειρήνες, για να κάνει παραλληλισμό με τις Σειρήνες του σήμερα, στις οποίες, όπως τόνισε, «δεν είναι εύκολο να αντισταθείς», και υπογράμμισε ότι πρέπει να προπονούμε την καρδιά μας να υπερβαίνει τα εμπόδια και, φυσικά, να είμαστε δίπλα στον άνθρωπο. «Μην είστε χριστιανοί του καναπέ», τόνισε. «Βρείτε το θάρρος να προχωρήσετε και να ρισκάρετε, όχι όμως μόνοι σας, αλλά μαζί με όλους τους άλλους». Λίγο πριν κλείσει, ανέφερε μια φράση από την Αρχαία Ελληνική Γραμματεία. «Ο φίλος είναι ένας άλλος εαυτός».
Επιπρόσθετα, επισήμανε προς τις Ουρσουλίνες: «Χαίρομαι πάρα πολύ που σας συναντώ όταν κορυφώνεται η επίσκεψή μου στην Ελλάδα και δράττομαι της ευκαιρίας για να εκφράσω και πάλι την ευγνωμοσύνη για την υποδοχή, αλλά και όλη την εργασία που έχει πραγματοποιηθεί για την προετοιμασία της επίσκεψής μου. Σας ευχαριστώ.
Εξεπλάγην και εντυπωσιάστηκα από τις μαρτυρίες σας. Τις είχα διαβάσει και τώρα μαζί σας θα ήθελα να αναφερθώ σε κάποια σημεία από αυτές. Κατερίνα, μας μίλησες για τα προβλήματα που συνάντησες με την πίστη σου και θα ήθελα να πω σε σένα και σε όλους σας ας μη φοβόμαστε την αμφιβολία. Η αμφιβολία δεν είναι απώλεια της πίστης. Μη φοβάστε την αμφιβολία. Αντιθέτως, οι αμφιβολίες είναι η βιταμίνη της πίστης. Βοηθούν στην ενίσχυσή της, στη συνειδητοποίηση, στη συνειδητότητα, στην ανάπτυξή της για να γίνει τελικά πιο ώριμη, μας βοηθούν να περάσουμε τον δρόμο προς την ωριμότητα. Αυτή τη διαδρομή μαζί με τον Ιησού, που μας παίρνει από το χέρι, μας ενθαρρύνει και όταν πέφτουμε μας βοηθάει να ξανασηκωθούμε, δεν φοβάται πότε. Πρόκειται για μα ιστορία αγάπης, στην οποία προχωρούμε πάντα μαζί, μέρα τη μέρα. Σε αυτή την ιστορία αγάπης υπάρχουν κάποιες στιγμές που κανείς πρέπει να αναρωτηθεί και αυτό είναι καλό, είναι καλό γιατί ενισχύει ενδυναμώνει τη σχέση αυτή. Και αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό, είναι σημαντικό για εσάς. Εσείς δεν μπορείτε να είστε τυφλοί όταν στη διαδρομή αυτή της πίστης σας πρέπει οπωσδήποτε να αναρωτηθείτε. Θα ήθελα να υπογραμμίσω στη μαρτυρία της Κατερίνας το εξής: Κάποιες φορές ενώπιον των δυσκολιών της ζωής, τις στιγμές της απογοήτευσης, της μοναξιάς, μπορεί να πλημμυρίσει την καρδιά μας η αμφιβολία.
Αγαπητοί φίλοι, είναι ένας πειρασμός που πρέπει να απωθήσετε. Ο διάβολος μας βάζει στην καρδιά αυτή την αμφιβολία για να μας ωθήσει στη θλίψη. Τι κάνουμε σε αυτή την περίπτωση όταν ασφυκτιούμε από την αμφιβολία, που δεν μας αφήνει να ηρεμήσουμε; Όταν μειώνει την εμπιστοσύνη μας και μετά εμείς δεν ξέρουμε από πού να ξεκινήσουμε; Πρέπει να ξαναβρούμε την αφετηρία. Ποια είναι αυτή η αφετηρία; Για να την καταλάβουμε πρέπει να ακούσουμε, να αφουγκραστούμε τον κλασικό πολιτισμό. Ξέρετε ποια ήταν η αφετηρία της φιλοσοφίας αλλά και του πολιτισμού, της επιστήμης, της τέχνης;
ΦΩΤΟ: Επίσκεψη στο σχολείο vaticannews.
Όλα ξεκίνησαν από μία σπίθα, από την ανακάλυψη που προκλήθηκε από μία καταπληκτική λέξη: η έκπληξη. Έτσι ακριβώς ξεκίνησε η φιλοσοφία, από την έκπληξη ενώπιον των θαυμάτων μπροστά στην αρμονία της πλάσης και του μυστήριου της ζωής. Η έκπληξη, όμως, δεν είναι μόνο αφετηρία της φιλοσοφίας, αλλά και της δικής μας πίστης. Πολλές φορές το Ευαγγέλιο μας λέει ότι όταν κάποιος συνάντησε τον Ιησού ένιωθε αυτή την έκπληξη, αυτή την αίσθηση έκπληξης. Σε κάθε συνάντηση με τον Θεό νιώθει κανείς αυτή την έκπληξη. Αυτό είναι έτσι, είναι κατά αυτό τον τρόπο, γιατί η πίστη μας δεν είναι απλά μια σειρά από πιστεύω, από καθήκοντα που πρέπει να εκπληρώσει κανείς. Η πίστη, η καρδιά της πίστης είναι μια πραγματικότητα, μια υπέροχη, όμορφη πραγματικότητα που δεν εξαρτάται από μας και που μας αφήνει με ανοιχτό το στόμα. Είμαστε τα αγαπητά τέκνα του Θεού. Αυτή είναι η καρδιά της πίστης. Είμαστε τέκνα του Θεού, τέκνα που ο Θεός αγαπάει. Έχουμε έναν πατέρα ο οποίος επαγρυπνεί πάνω μας και δεν σταματά ποτέ να μας αγαπά.
Ο Θεός δεν κουράζεται να αγαπά. Κανείς θα μπορούσε να με ρωτήσει αν εγώ έχω ένα ολίσθημα στα χειρότερα, στις χειρότερες πράξεις, ο Θεός θα εξακολουθήσει να με αγαπά; Εγώ αν κάνω αμαρτίες ή χρήση ναρκωτικών, ο Θεός εξακολουθεί να με αγαπάει; Ναι, ο Θεός πάντα αγαπά, ο Θεός απλά δεν μπορεί να μη μας αγαπά.
Σε κάθε περίπτωση ο Θεός σας αγαπά. Η πίστη είναι κάτι το υπέροχο, δεν μετανιώνει ποτέ ο Θεός για μας.
Αν σταθούμε μπροστά στον καθρέφτη δεν θα δούμε αυτό που θα θέλαμε γιατί κινδυνεύουμε να επικεντρωθούμε σε αυτά που δεν μας αρέσουν. Αν όμως σταθούμε ενώπιον Θεού, τότε βεβαίως αλλάζει η προοπτική, δεν μπορούμε παρά να εκπλαγούμε, ότι εμείς υπάρχουμε για αυτόν παρά τις αδυναμίες μας, τις αμαρτίες μας, είμαστε πάντα τέκνα αγαπημένα του Θεού.
‘Αρα, αντί να ξεκινήσουμε μπροστά στον καθρέφτη, γιατί απλά να μην ανοίγουμε το παράθυρο του δωματίου μας και απλά να σταθούμε στην ομορφιά της πλάσης, στην ομορφιά, στο κάλλος που βλέπουμε; Αν τα μάτια μας βλέπουν αυτή την ομορφιά της πλάσης, τα μάτια του Θεού ο καθένας εξ ημών είναι πιο όμορφος. Σύμφωνα με τις γραφές, εκείνος δημιούργησε θαύματα μέσα από μας, υπέροχα θαύματα. Ο καθείς εξ ημών είναι για τον Θεό ένα θαύμα. Πρέπει κανείς όμως να επιτρέψει στο βλέμμα του Θεού να πέσει πάνω του.
Υπάρχει άλλη μία έκπληξη που δεν πρέπει να μας διαφεύγει. Η έκπληξη της συγχώρεσης και εδώ θέλω να είμαι απολύτως σαφής: ο Θεός πάντα συγχωρεί, ο Θεός πάντα συγχωρεί, εμείς είμαστε καμιά φορά που αμφιβάλλουμε και διστάζουμε να ζητήσουμε συγχώρεση».
